ben fotoğrafa öylece bakarken merdivenlerden sesler geldi
fotoğrafı orada bırakıp hemen odadan çıktım ve Alara'nın odasına girdim
"siktir siktir siktir!"
gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım
"gerçekten hafızamı mı kaybettim?"AHİR ADALI
"sen boşver kardeşim ne yaparsak yapalım inanmayacak"dedi Ufuk
"bir şekilde inanması gerek Ufuk"dedim
"ne yapacaksak onlar alışverişten gelmeden yapalım şunu"dedi Ufuk
"bir şekilde kanıtlamamız gerek"
"fotoğraf falan olsa elimizde"
"Utku!"dedim
"ne oldu Utku'ya"
"Utku hemen buraya gel!"Utku kameraları izleyen çalışanımdı ve bilgisayar işlerinden çok iyi anlardı
"buyur abi"
"sen şu shop işlerinden anlıyorsun değil mi?"
"evet abi biliyorsun önceden fotoğrafçılık geçmişim de vardı"
"sana birkaç fotoğraf versem onları-"
"bak Utku sevgililermiş gibi yap tamam mı?"
"ne yapıcam anlamadım"
"Ufuk lafımı bölme!"
"ya işte bu sana birkaç fotoğraf vericek sende onları sanki sevgililermiş gibi shop yapacaksın, anladın mı?"
"kolay abi 15 dakikada halledilir"
"tamam bekle biraz"cebimden Devin'in telefonunu çıkarttım
hayır telefonu kırılmamıştı
sadece birilerine ulaşmaması için elimdeyditelefonun şifresi yoktu,ekran fotoğrafında annesi ile olan resimleri vardı
benim galerisine girmem gerekiyordu ama içimdeki sesler bunu yapmamam gerektiğini söyleyip duruyordu
derin bir nefes alıp galerisine girdim
genel olarak arkadaşlarıyla ve annesiyle fotoğrafları vardı
şuana kadar toplam 8 fotoğraf bulmuştum shop için
"canım kendim" yazan bir albüm oluşturmuştu
ona tıkladığımda kendi fotoğraflarını gördümfotoğrafların hepsini kendi telefonuma aktardım
dokunamıyordum ama bakmak serbestti değil mi?"
"yaptığın shoplardan birkaç tanesini Instagram hesabında sanki çok önceden paylaşmış gibi yapabilir misin?"
"yani fotoğraf atıyorum 2 ay öncesine aitmiş gibi mi?"
"evet aynen öyle"
"bu da çok kolay"
"sen kendi fotoğraflarını da seç,hatta ben seçeyim mi senin için?"dedi Ufuk
"iyi seç,bende şu babamın dakika başı attırdığı dosyalarla ilgilenicem"
"adam kurtulmak istiyor ne yapsın?"
"baştan girmeyecekti o zaman"
"neyse bıraksın daha iyi,sen daha da zengin olup babanı geçersin"
"babam ve olduğu yer umrumda değil,onun yerine geçmek gibi bir amacım yok istesem zaten ondan önde olacağımı biliyorsun"
"Türkiye'nin en zengin adamı ama parasını harcamıyor,para herkeste olmamalı işte"dedi Ufuk
Devin ve Alara alışverişe çıktığından beri telefonuma banka hesabımdan bildirimler geliyordu
"abi gözünü seveyim bak şu telefona"dedi Ufuk
"Devin ve Alara'nın yaptığı alışverişlerin bildirimi geliyor"
"ne alıyor bunlar bu kadar?"
"alsınlar boşver"
"aşık mısın sen bu kıza şimdi?"
"değilim"
"e niye kaçırdık o zaman?"
"ben,keyfim ve kahyası öyle istedik Ufuk,bir sorun mu var?"
"yok abi yok"
"abi hallettim fotoğraf işini"
"yuh ne kısa sürdü"dedi UfukUtku fotoğrafları bana uzattı
hepsi çok gerçekçi duruyordu"bu fotoğrafları fark edeceği yerlere koyar mısın Ufuk"
"tamam koyarım kardeşim"EYLÜL ALARA ADALI
odamdan koşar adımlarla çıkıp abime gözükmeden arabanın önünde sigara içen Aykan'ın yanına gittim
"selam"dedim
"selam"dedi etrafa bakınarak
"nasılsın?"
"iyi,sen?"dedi hâlâ etrafa bakarak
"hey,bana bak"
"Ahir abi görücek"dedi
"bu arabalar filmle kaplı değil mi?"diye sordum
"evet öyle"
"o zaman arabaya binelim"
"Alara hanım, lütfen"
"ne hanımı ya? Hanım demeyecek kadar yakın olduk sanıyordum"
"yine işimden olmak istemiyorum"
"olmazsın merak etme,hadi"
"bir dakika"deyip eline telefonunu aldı
"alo ahir abi Alara hanımı şeye götürücem de bilgin olsun"
abimin "nereye?" dediğini duymuştum
eh iş başa düştü
telefonu Aykan'ın elinden aldım
"abi,Devin regl olmuş korumalara söylemeye utanmış o yüzden ben hemen Aykan ile gidip gelicem"
"Ufuk götürür"
"ya abi 15 dakika sürer en fazla hadi kız bekliyor ya,bu arada sakın belli etme Devin'e çok utanır"
"neyinden utanıyor ki?"
"bilmiyorum abi hadi kapatıyorum"deyip aramayı kapattım ve arabanın arka koltuğuna oturdum
"nereye gidiyoruz?"dedi Aykan
"şu ormana sür işte"
"ormanda ne yapıcaz?"
"yicem seni ormanda"
gülümsedi ve arabayı çalıştırdı
"beni özledin mi?"diye sordum
"çok özledim,sen beni özledin mi?"
kafamı salladım
"abin nasıl müsaade etti buraya gelmene?"
"ehliyetime el koydular da"
"şoförün var burada"dedi gülerek
"Bodrum'da yoktu ama"
"artık var"
"evden uzaklaştık baya, burası iyi"dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ PRENSES
Fiksi UmumBen Devin. bugün aslında hayatımın bir yalandan ibaret olduğunu öğrendim... ben aslında hiç hafızamı kaybetmemiştim beni kandırmışlardı ben sevgilim sandığım bu adamı aslında hiç tanımıyordum