ASİ PRENSES

47(+18)

Asla yapmam dediğim şeyleri tek tek yapmıştım. Artık kendim bile şaşırmıyordum.

Ahir öpüşürken elini kalçama koymuştu. Geceleğin üzerinden dokunmak ona yetmemiş olmalı ki,geceliği hafif yukarı kaldırıp sıcak ellerini kalçama bastırmıştı

Kendimi geri çektim ve derin nefesler almaya başladım

"Biz nasıl 9 ay böyle durabildik Devin? Koskoca 273 gün... Bir yılın bir kısmını birbirimizden ayrı geçirmişiz"
"Ama senin yüzünden oldu"
"Evet,bu yüzden kendimden nefret ediyorum. Bir hatam seni benden aldı..."dedi ve tekrardan dudaklarımızı birleştirdi

Kollarımı boynuna sardım ve ona yetişmek adına parmak uçlarıma çıktım

Karnım yüzünden aramızda bir insanın daha sığacağı kadar mesafe vardı. Onu hissetmek istiyordum...
Elleri geceliğimi çıkartmak için harekete geçince,ellerini tuttum ve dudaklarımızı birbirinden ayırdım

"Üzerimdekini çıkarma"dedim

Kaşları çatılmıştı.

"Tamam çıkarmam da... Neden yani?"dedi kafasını kaşırken
"Çünkü..."devamı gelmemişti
"Çünkü ne?"
"Kendimi güzel hissetmiyorum. Çatlaklarım var,selülitlerim var... Vücudum artık eskisi gibi güzel değil"
"Devin onlar bir leke değil,onlar senin için çok güzel,Rüya'dan kalan izler... Baktıkça ona olan hamileliğini hatırlayacaksın. Hem bak benim aklıma bir fikir geldi..."dedi ve yanımdan ayrılıp bir çekmeceyi açtı
Çekmecenin içinden keçeli kalem setini çıkarttı
"Bunlar Pera'nın,buraya geldiğinde kullanıyor"dedi ve kalemlerle birlikte tekrardan yanıma geldi
"Onlarla ne yapacağız?"diye sordum
"Sen uzan ve kendini bana bırak"dediğinde ilk önce aklıma çok yanlış şeyler gelmişti
Ama galiba iş işten geçmişti ve benim yüzümden bu gece bir şeyler yaşayamacaktık

Yatağa uzandım

"Gözlerini kapat"

Dediğini yaptım ve bana yapacağı şeyi yapmasını bekledim

Eli geceliğime gitti ve geceliği üzerimden çıkarttı. Tam aklım yine başka şeylere gitmişken,kalemin kapağının açılma sesini duymuştum.
Birkaç saniye içinde,kalem aniden karnıma deyince gıdıklanmıştım

"Ahir ne yapıyorsun?"diye sordum gözlerim kapalıyken
"Sessiz ol konsantre olamıyorum"

Birkaç saniye kalem karnıma değmemişti. Nedense beni izliyormuş gibi gelmişti o saniyelerde

Kalem tekrar karnıma deyince yine gıdıklanmıştım

"Çok merak ediyorum ne yaptığını"dedim
"Az kaldı"

Birkaç saniye sonra "Bitti,gözlerini açabilirsin"demişti.
Gözlerimi açıp karnıma baktığımda ağlamak istemiştim.
Ahir,çatlaklarımı yeşil renge boyayıp uçlarına çiçekler çizmişti.
"Ahir..."dedim
"Ağlayacak mısın? Ağlama"
"Ama..."
"Poz ver"dedi ve cebinden telefonunu çıkardı
"Evet hamileliğimin son gününün anısı kalsın"dedim ve kameraya bakarak poz verdim
"Sende gel"dedim

Yanıma geldi ve telefonunu ikimize tutup resmimizi çekti

"Yıllar sonra bu resmimizi görünce ne hissedeceğiz acaba?"dedim
"Hop bir çocuk daha"deyince beni bir gülme almıştı
"Ay Ahir! Hahahahahahaha"
"Yani eğer zahmet edip de barışmaya tenezzül edersen o zamana kadar..."
"Hamileliğimin yarın bitiyor olması birazcık beni üzüyor"
"Neden?"
"Hamile olduğum için herkes bana daha ilgili. Bana otobüste yer verdiler biliyor musun? Artık kasada sırada beklemiyordum"
Karnım yeni yeni büyümeye başladığında hastaneye otobüsle gitmek zorunda kalmıştım.
Bir sürü insan yerinden kalkmıştı ben otobüse biner binmez
"Doğurduktan sonra da bunlar olucak Devin"
"Düşündüğüm şeylere bak ya... Kendime inanamıyorum gerçekten"dedim
"Yine hamile kalmak istersen falan,ben buralardayım yani"dedi gülerek
"Yok kalsın"
"Ama Rüya'nın tek başına canı sıkılır bir de arkadaş lazım ona"
"Çınar var"
"O sayılmaz"
"Of Ahir! Yetinmeyi bilmiyorsun. Hem biz daha barışmadık"
"Barıştık barıştık"
"Hayır"
"Beni öptün?"
"Eee?"
"Nasıl 'Eee'?"
"Yani öptüysem ne olmuş? Senden başka erkekleri de öptüm ama bak şimdi hayatımda değiller"
"Ben başka erkek değilim ama"
"Yani evet"
"Bak bana geliyorlar... Erkek dedin ya"
"Ay deli misin nesin be?"
"Birde öptüm dedin... Sikerim böyle işi! Kim onlar?"
"Sen sanki hiç benden başka birini öpmedin"
"Ben onları saymıyorum bile,kimse senin gibi hissettirmedi bana"
"Allah Allah?"
"Öyle"dedi gözlerimin içine içine bakarak