Ben Devin.
bugün aslında hayatımın bir yalandan ibaret olduğunu öğrendim...
ben aslında hiç hafızamı kaybetmemiştim
beni kandırmışlardı
ben sevgilim sandığım bu adamı aslında hiç tanımıyordum
bu bir yılda hayatım beklenmedik bir anda değişmişti annemin kanser hastası olduğunu öğrenmiştim İstanbul ise kanser hastası birine iyi gelmeyeceği için annemle birlikte Fethiye,Göceğe taşınmıştık. bu hayatta en değer verdim kişi annemdi, benim ailem annemdi...
"şu denizin güzelliğine baksana"dedi annem "evet,çok güzel" o esnada önümüzden birbiriyle eğlenen bir çift geçti "ah kızım sende birini bulsan ne güzel olacak" "anne şuan en son düşündüğüm şey" "damadımı görmeden ölmek istemiyorum" "anne şöyle konuşup durma artık öyle bir şey olmayacak" "sen istediğin kadar inkâr et,gidiciyim" "anne, lütfen" "Caner ile nasıl aranız?" "anne Caner'in sadece arkadaşım olduğunu kaç kere söyleyeceğim?" "önce arkadaş,sonra bir bakmışsın kocan olmuş" "ben Caner ile evlenmem" "nasıl biriyle evlenirsin peki?" "esmer olmasın,her şeyden önce beni bebeği gibi sevsin istiyorum,zengin olsun,çok zengin olsun her şeyi fiyatına bakmadan alabileyim istiyorum,beni darlamasın,kıskansın ama çok da kıskanmasın,ilgi göstersin ama çok da göstermesin,giyimime asla karışmasın,yani dizilerden fırlamış gibi bir adam istiyorum işte çok mu zor ya?" "inşallah olur kızım, sen mutlu ol yeter" anneme sarılıp yanağından öptüm "seni çok seviyorum, çok yakında iyileşeceksin tamam mı?" "bende seni çok seviyorum canım kızım benim,iyi ki benim kızımsın" "ben Helin ile buluşucam anne,biraz geç gelirim" "tamam kızım sıkıntı yok" annemin yanağını tekrar öpüp yanından kalktım ve eve girip üzerimi değiştirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
etekler ve elbiseler... şu hayatta asla ama asla vazgeçmeyeceğim şeylerden biriydi.
Helin ile buluşacağımız yere geldiğimde Helin'i gördüm "çok bekletmedim değil mi?" "yok yok şimdi geldim bende zaten" Helin hastanedeki hemşirelerden biriydi,onunla kısa sürede yakın arkadaş olmuştuk her akşam birlikte Fethiye sahilinde dolaşıyorduk ama 2 gündür kardeşi hasta olduğu için çıkamamıştık Helin'in anne ve babası bir kazada hayatını kaybetmişlerdi,ailesinden geriye sadece küçük erkek kardeşi kalmıştı "Efe'yi neden getirmedin?"diye sordum "Efe bugün Can ile kalmak istedi" Can'da Helin'in erkek arkadaşıydı "daha iyi mi?"diye sordum "hâlâ daha kusuyor,niye böyle oldu anlamadım" "sıkma sen canını iyileşir birkaç güne, çocuk işte bir yerden mikrop kapmıştır" "neyse,sen nasılsın?" "iyiyim" "Caner ile konuşuyor musunuz bu arada?" "evet neden ki?" "arkadaş mısınız yoksa flört mü?" "tabiki arkadaşız" "ya Can'ın bir arkadaşı seni beğenmiş de" "hayatımda birini istemiyorum" "bu nereye kadar böyle gidecek,çok sıkıcısın!" "valla şuan hiç hayatımda gereksiz duygulara yer veremem,şuan her şey çok güzel gidiyor,benim bir erkeğe ihtiyacım yok" "ya Yağız'a bir şans versen? Gerçekten hem çok yakışıklı hem de çok kibar bir çocuk" "yooook istemiyoruum,ben böyle iyiyim" "şu kriterlerini çok yüksekte tutmasan keşke..." "tutucağım, benim gibi bir afetin yanına da benim istediğim gibi birisi yakışır" "evet o konuda haklısın,şöyle boylu poslu biri" "birde zengin olsun onu unutmayalım" "mafya da olsun mu?"dedi Helin "kaçırsın beni,birde 365 günde aşık olma teklifi yapsın" "ooohhhh tadından yenmez, öyle birini bulursan bir kardeşi,abisi falan varsa bana da ayarlarsın değil mi?" "hemen sat Can'ı" "o da yedekte durur" "benim hayaller" "manifest yapıyoruz aşko,Devin'in zengin yakışıklı onu çok seven bir sevgilisi oldu 777 aldım kabul ettim" "benim zengin yakışıklı beni çok seven bir sevgilim var 777 aldım kabul ettim"dedim gülerek "düşünsene gerçek oluyormuş birde"dedi gülerek "olabilir canım neden olmasın?" "hahahahaha ay inşallah diyelim, hayatın kurtulur valla" "bundan sonra tek derdim istediğim Channel çantanın stoğu bitmesi falan olsun lütfen" "inşallah" o esnada Helin'in telefonu çalmaya başladı "Can arıyor"deyip telefonu açtı "efendim sevgilim? Yine mi kustu?!,tamam hemen geliyorum"deyip telefonu kapattı "Efe yine kusuyormuş"dedi "tamam git sen bende biraz daha turlayıp eve geçerim"dedim "kusura bakma ya kaç gündür böyle oluyor" "ne kusuru salak mısın git hadi" yanağımdan öpüp evine doğru yürümeye başladı bende banklardan birine oturup cebimden sigara paketini çıkartıp çakmakla yaktım ve sigarayı dudaklarımın arasına alıp derin bir nefes çektim sigara yüzünden annem kanserdi içmemem gerekiyordu ama sigaraya 15 yaşında başladığım için bırakmak gerçekten çok zordu
bu saatte sahil genelde kalabalık olmazdı, herkes barlarda ya da kafelerde olurdu şuan sahilde bir ben birde bardan çıkan kafayı bulmuş birkaç kişi vardı
evin olduğu ara sokağa girerken arkamdan adım sesleri gelmeye başladı Fethiye nedense güvenli geldiği için korkmuyordum arkama dönüp arkamdaki kişiye bakacağım sırada arkamdaki kişi iki kolumdan da tutup gitmemi engelledi "bırak beni! Kimsin sen, bırak!" tam tekme atacakken burnuma mendil bastırdı nefes almamak için direnirken yanlışlıkla nefes almamın sonucunda bayılmıştım
