Bölüm şarkısı:Bir Ömür Yetmez - Müslüm Gürses
Sen Beni Unutamazsın - Emre Aydın
Unutama Beni - Esmeray
Sen orada yoksun - Göksel
Dönersen Islık Çal - Manuş Baba
6 AY SONRA...Koskoca 6 ay... Hayatımda o kadar çok şey değişmişti ki...
Ama hâlâ daha dik durmaya çalışıyordum. Ne olursa olsun,ne kadar ay,ne kadar yıl geçerse geçsin o olayın etkisinden çıkamayacağımı biliyordum ama ne kadar unutabilirsem o kadar unutmuştum.
"Son kez odalar kontrol edilsin. Akşam,açılışta hiçbir aksaklık olmasın"
"Birde ses sisteminde bir sıkıntı olmuş,onu düzeltin"dedimÇalışanlar işlerini yapmak için dağılınca daha fazla ayakta kalamayıp koltuklardan birine oturmuştum
"İyisin değil mi?"
"Ayakkabılarım rahatsız etti,artık topuklu giymek benim için bir çile oldu"dedim
"İstersen çocuklar daha rahat bir ayakkabı alsınlar"
"Gerek yok..."
"Peki otel hakkında ne düşünüyorsun? Olucak mı sence? Yani tutar mı?"
"İyi iş çıkardık. Hem konumu da çok güzel. Denize sıfır..."dedim
"Peki odalar? Sence odalar güzel oldu mu?"
"Ben müşteri olsam beğenirdim"dedim
"Seninle ortak olmakla çok iyi yapmışım"
"Sen bana o teklifi yapmasaydın şuan hâlâ iş arıyor olurdum. Sana çok şey borçluyum..."
"Sakın öyle düşünme... İkimizin de ödenmesi gereken intikamları vardı"
"Öyle..."...
İzmir'in sahili çok güzeldi. Her gece olmasa da sık sık gece 2-3 gibi sahile gidip kumlara otururdum.
Bugün de o günlerden biriydi. Kumların üzerine oturmuş,denizi ve yıldızları seyrediyordum.
Bir yandan da elimi kumlara daldırıp çıkarıyordum."Elif?"
Gelen sesle birlikte arkama dönmüştüm
"Ah pardon sizi birine benzettim"
"Sorun değil"
"Oturabilir miyim?"
"Tabiki"Birkaç saniye ikimizde birbirimize bakmadan denizi seyretmiştik
"İsminiz ne bu arada?"diye sordu
"Devin,sizin?"
"Oğuzhan bende,memnun oldum"
"Bende memnun oldum"
"Burada gecenin 3'ünde tek başına oturmaktan korkmuyor musun?"
"Korkuyorum ama yalnız başıma oturmayı seviyorum"
"Buraya tatile mi geldin yoksa burada mı yaşıyorsun?"
"Tatile gelmedim ama burada da yaşıyor sayılmam"
"Bende işim sebebiyle geldim. Normalde İstanbul'da yaşıyorum"İstanbul dediği an nefesim kesilir gibi olmuştu
"Ne iş yapıyorsun?"diye sordum
"Tek bir iş değil bir çok iş... Yani otellerim var"deyince karnımda bir ağrı oluşmuştu
"İyiymiş"dedim
"Bir yerden tanıdık geliyorsun"dedi
"Normaldir"dedim
"Neden?"
"Yani görmüş olabilirsin internette falan..."
"Ünlü müsün yoksa?"
"Değilim,sadece ünlü olan biriyle... Ünlü olan biriyle bir ilişki yaşamıştım"
"Kim?"
"A... Ahir Adalı"dedim kısık bir sesle
"Şaka yapıyorsun!"
"Hayır?"
"Tesadüfe bak..."
"Ne oldu? Ne tesadüfü?"
"Ahir benim eski ortağımdı... Yani otellerin birkaçında ortaktık"
"Gerçekten mi?"
"Evet..."
"Peki neden artık ortak değilsiniz?"
"O zaman biraz zor bir dönemdeydim. Hapisten yeni çıkmıştım,otelleri de ben hapisteyken ona emanet etmiştim.Hapisten çıktım,otellerin adı değişmiş. Adını 'Adalı Otel' yapmışlar. Neye uğradığımı şaşırdım hapisten çıkınca"
"Resmen dolandırmışlar seni"dedim
"Evet... Daha yeni yeni işlerim rayına oturdu"
"Bu bir suç. Neden onları şikayet etmedin?"
"Sence şikayet etsem bir şey değişecek mi?"
"Haklısın..."
![](https://img.wattpad.com/cover/343596151-288-k106395.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ PRENSES
General FictionBen Devin. bugün aslında hayatımın bir yalandan ibaret olduğunu öğrendim... ben aslında hiç hafızamı kaybetmemiştim beni kandırmışlardı ben sevgilim sandığım bu adamı aslında hiç tanımıyordum