Chapter [21]: His Sacrifice

5 0 0
                                    



"Sweetypie anong nangyari sa'yo?" Harvey curiously ask.


"Nothing!" I uttered monotonously.


"Dalian natin baka maabutan tayo!" Nagmamadali niyang saad. Kasalukuyan kaming hinahabol ng malaking growlith. Galit na galit ito at nagwawala. Lahat ng nasa harapan ng dadaanan niya, bigla-bigla nalang niyang hahawiin. Malakas namang tatalsik yung bagay na hinawi niya papunta somewhere.

But that't not what I care about. Ang inaalala ko; baka maabutan kami ng growlith dahil sa kabagalan ko at baka magaya kami sa mga junk na tumalsik palayo.


We ran fastly trying to save ourselves from this angry/hungry growlith na mukhang gusto kaming gawin na food niya. Mahigpit na nakahawak sa wrist ko si Harvey and hinihila ako palayo kasama niya.

Nakarating kami sa loob ng isang bahay pero nakasunod pa din yung growlith sa loob. Mabilis na nasira yung pinto matapos na araruhin ng galit at gutom na growlith behind us. Nagtatalsikan yung mga shattered pieces ng mga kahoy papunta sa'min. Matutulis yung mga shattered pieces na tumatalsik kaya delikado baka tamaan kami and maabutan nung growlith.

Curiousity ate me for looking back at the direction wherein the big growlith is viciously running. Mga 5 feet nalang ang layo namin sa growlith. We can't stay running to this monster, tao lang kami at mamaya din mapapagod na at maabutan ng malaking growlith.. we need to do something.

Nakalabas kami ng bahay kasama ng angry growlith. Wasak yung bahay nang iniwan namin. Parang dinaanan ng isang malaking recking ball yung house.. ganun kalakas at kalaki yung growlith to cause that kind of destruction.


"Sweetypie I love you patawad .. " Tumingin siya sa'kin and sinabi ang mga salita yan while running. Bigla naman akong nakaramdam na may masamang plano si kumag.

"Huh? Can you please stop that banat?" Mataray kong saad. Hinihingal na din ako dahil sa mabilis na pagtakbo.

Nakarating na kami sa isang place na may matataas at patong patong na mga karton. Para itong isang malaking ding-ding na nakapalibot sa paligid.

"Sweetypie ready ka na?" He asks. I dont know kung anong plano niya. Pero isang bagay lang ang natutunan ko sa 1 month na pagsasama namin ng kumag na'to.


Yun eh, I need to trust him sometimes kahit na hindi katiwa-tiwala ang pagmumukha niya.


Kaya sige lang Harbilat, do it! Basta make sure mabubuhay tayo.

"Siguraduhin mo lang yang plano mo!" I exclaimed.

Lumingon ulit ako sa likod habang tumatakbo kami ni Harvey, nakasunod pa din ang galit na growlith and its laway, yuck! Parang sapot na lumalambitin sa bibig niya. Tumingin ako sa harap at doon ko nakita ang isang dead end. As in isang malaki and mataas na wall ang naka-abang sa'min.

I dont know what's inside Harvey's mind. Pero I need to trust him.. even if he looks like a criminal na walang gagawing matino.

Humanda ka talaga sakin Kumag kapag pumalpak ka!!



Papalapit na kami ng papalapit sa malaking wall, pero diretso parin kamin tumatakbo at mukhang walang balak huminto.

Pesteng Love StoryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon