Mhia's POV
Tumambad sa harapan ko ang isang ugly na alien na kamukha ng alien sa loob kanina. But this time nakabukas ng malaki ang bibig nito kasabay ng malakas nitong pag-ungol that made me atras-atras and gulat. Without any doubt, I decided to run as fast as I could para lang matakasan ang alien na yun. I dont know where I'm heading, bahala na si Barbie. Barbie? I thought it was Batman? Well I guess binago na. Ang baho ko mag-joke! Kidding aside. Nasaan na ba ko? Padumi ng padumi itong place na nadadaanan ko eh. Gosh! Dry bloods invaded the whole place, ang dami sa ding-ding, sahig at sa mga furnitures. This alien is making a weird sound that makes my balahibo something like tumayo, whilst sinusundan ako ng alien na'to.
I headed right, I headed left. I entered inside a strange room. I hid at the back of the aparador, but still this alien is so matikas. He makes sunod on me parin.
I'm doing the best of my best to scape this freakin alien until I reached a place wherein intersection nalang sa left ang pwede mong daanan. Isang makipot at mahabang iskinita ang nakikita ko. I stopped for a whilst to think. I looked at my back then I saw that alien is heading in the place kung saan ako nakatayo right now. Ang bilis niya, walang habas niya lang na dinadaanan yung mga furnitures that causes it to make wasak-wasak. Parang napaka-freak naman ng alien na to. He's so ugly and so nakakatakot. Habang papalapit siya ng papalapit bumibilis ang tibok ng puso ko.
There's no time need to be wasted, I think I should go wherever this iskinita will bring me.
One
Two
Three
Run!!!!!!!!
Tumakbo ako ng mabilis, mabilis din namang nakasunod yung alien sakin. Siguro mga 10 steps ang layo nito sakin. Whilst running, lumingon ako sa likod ko, then I saw its scary face. Undescribable, all I can say is it's laway is tumutulo and para siyang dog na ulol na naglalaway sa isang pagkain. So scary. After made lingon to it, I felt like hinihingal na ako, But I should not stop, it's either I will stopped and die or run and live. I need to choose. But it seems like I dont have a choice. At the end of the iskinita, may nakita akong isa pang alien na lumabas. Naka-post ito na parang isang possesed na tao at naka-ikot ang head niya 360 degrees. It's laway is tumutulo din. Then after looking at it, I looked at my back , then again I saw another alien hounding at me. Tsaka ko lang narealize na mas maganda nalang umupo sa gitna at antayin nalang ang dahan-dahan at masakit nitong pagkain sakin. Hays! Hanggang dito nalang ba talaga ang buhay ko? Mabangis at panget na alien na kamukha ni Harvey sa harap at likod ko. What should I do pa ba? I have nothing to do na. Ano ba yan! How weird na kamukha ni Harvey yung mga alien na'to. Siguro sign na to na sa lahat ng kamalasan sa buhay ko, involved lagi si Harvey.
I dont know why I'm still running, alam ko namang theres no chance of surviving with this situation. Siguro I just need to accept the fact na hanggang dito nalang ang buhay ko. Paalam Mhia. Paalam!
It feels like naging slowmotion ang paligid whilst my hair is bouncing as I run hoping to save my self.
I dont want to see my self dying, I can't, I really can't.
I decided to close my eyes.
Feeling ko slowmotion pa din ang paligid. Pwede bang fast forward na? Yung diretso deads na ko para hindi ko maramdaman yung sakit?
BINABASA MO ANG
Pesteng Love Story
Teen Fiction"Bobo ka ba oh tanga-tanga lang? Sinabing wala kang pag-asa sakin kahit na kaunti, at kahit na ikaw pa ang kahuli-hulihang lalaki sa mundo. Hinding-hindi ako magkakagusto sa'yo at never na magiging tayo kaya GET LOST!" For sure may mga babae ng nags...