My eyes openned widely after I've realized that that was just a dream. No, not just a dream but a nightmare.
Hindi si Harvey yung nakita ko .. ibang tao yun!
Ayokong maniwala na si Harvey yun.
Sobrang nakakatakot na siya.
Hingal na hingal ako, pawis na pawis. Napa-upo ako sa sofa kung saan ako nakahiga.
I scanned the whole place, nasa isang bahay ako. Nakahiga sa sofa katabi ng isang table na nasa gitna near at the big flat screen TV.
May malaking bintana din ilang hakbang sa paahan ko. It is place near from me then it is widely openned causes the sunlight to gladly enter the room.
Nasa isang sala ako, may mga display din na vase sa ibabaw pa ng ibang mga table sa paligid. The room is not really big, pero maganda naman.
My head is aching, my back screams in pain. I can't even move normally and my tagiliran ..
Oh my G!
Oo nga pala nasugatan ako at nawalan ng malay after the big growlith shoved me. Nakaramdam ako ng sugat sa tagiliran ko at may dugo na sa gilid ko. Nakita ko din ang nakakatakot na aura ni Harvey then nawalan ako ng malay ..
I thought I'm dead, but thank Lord I'm alive.
"Hay salamat! Buti naman at gising ka na sweetypie!" Nakarinig ako ng boses sa gilid ko at napansin ko nalang na bigla ng yumakap sa'kin yung may ari ng boses.
Si Harvey ..
Agad din siyang bumitaw sa pagkakayakap sa'kin matapos ko siyang itulak dahil sa gulat ko at nang ma-realized ko kung sino ang nakayap sa'kin, nabigla naman siya sa ginawa ko.
"Sweetypie .." He said in a low sad voice. Obvious sa boses niya na nagulat siya.
Gosh! Bakit parang nakaramdam ako ng takot after seeing his face? I know that its not because he's ugly..
Pero nakatatak parin sa isip ko ang galit na Harvey and my mind cant get rid of seeing him like that.
Hindi ko siya matignan sa mata. Natatakot pa din ako, pinagpapawisan ng malagkit at hindi makagalaw. Nasa dulong part ako ng sofa pilit na umaatras kahit na hindi na kasiya. Nakayuko ang ulo ko while holding my fingers intertwined.
"Nagugutom ka na ba? Gusto mo na bang kumain?" Nag-aalala niyang tanong. Nakatingin lang ako sa sahig at hindi magawang tumigin sa kanya. Hindi mawala sa isip ko ang itsura niya sa panaginip ko.
"Bakit ba nagtatanong ako kung nagugutom ka na? Malamang gutom ko na, 3 araw kang natulog!" He mumble. Pagkatapos ay naglakad na siya papunta sa kitchen na katabi lang ng sala.
3 days akong nawalan ng malay? Grabe! Bakit ang tagal? I can't believe this. Ganun ba talaga kalala yung nangyari sakin para makatulog ng 3 araw? Oh! Akala ko mamamatay na ko pero thank God I'm still alive.
"Dapat bukas nasa departure 1 na tayo, kaso hindi mo pa kayang maglakbay kaya aantayin muna natin na gumaling yang mga sugat mo at makabawi ka ng lakas!" Ngumiti siya, katabi ko dito sa sofa. Ako habang nababalot ng kumot at humihigop ng mainit na kape. I dont drink coffee pero no choice ako.
Magkalapit kami ni Harvey pero feeling ko ang layo naming dalawa sa isa't-isa. Alam kong hindi ako dapat matakot dahil ginawa niya lang naman yun para sa'kin. Pero ewan, there's something inside of me says he's not Harvey.
"Sweetypie .." He said monotonously.
"Patawad kung nakita mo kong bayolente nung isang araw!" Dagdag pa niya.
BINABASA MO ANG
Pesteng Love Story
Novela Juvenil"Bobo ka ba oh tanga-tanga lang? Sinabing wala kang pag-asa sakin kahit na kaunti, at kahit na ikaw pa ang kahuli-hulihang lalaki sa mundo. Hinding-hindi ako magkakagusto sa'yo at never na magiging tayo kaya GET LOST!" For sure may mga babae ng nags...
