YiğKüb hikayesidir...
Bir erkek bir kadın birbirlerine ait olduklarını daha ilk görüşte anlamışlardı. Onca kalabalığın içinden birbirlerini seçmişlerdi...
Aşk ile başlayan ilişkileri ailelerin araya girmesiyle zarar görsede asla sevmekten vazgeçmezl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. Bölüm Sadullah'in sesi iki aşığın öpüşmesini böler. İki dudak istemeden de olsa birbirinden ayrılır...
"Siktiir..."
"Babam... Şimdi biz ne yapacağız? İkimizi burada görürse öldürür."
Yiğit Kübra'nın ağzını sıkıca tutup susmasını söyler kısık sesle...
"Sakin ol korkma tamam mı?Şimdi derin bir nefes al ve hemen sakinleş."
"Yiğit nasıl sakinleşeyim. Babam bizi yakaladı, beni öldürecek, hatta ikimizi birden öldürecek."
"Korkma ben şimdi haledeceğim."
"Nasıl? Babam orada kapıda, bir adım ötemizde."
"İlk önce senin çok sakin olman lazım yoksa gerçekten yakalanırız. Şimdi ben senin odana gideceğim orada saklanacağım. Sende kapıyı açacaksın hiçbir şey olmamış gibi tamam mı?"
"Ben ben... yapamam babam anlar der."
"Yapabilirsin sadece her zamanki gibi normal davranacaksın. Şimdi ben odana gidiyorum sende kapıyı aç."
Sözünü bitirir bitirmez Yiğit Kübra'nın odasına gider. Bu esnada Sadullah aralıksız zile basmaya devam ediyordu. Kübra derin nefes alarak kapıyı açar.
"Neredesin sen ? Bir saattir zile basıyorum."
"Şeyy... Uykuya kalmışım Ba..ba..baba duymadım zili. Ben çok özür dilerim."
"Sen bir haltlar karistiriyorsun ya. Yakinda çıkar kokusu."
"Yok baba inan birşey yapmıyorum."
Kübra heyecandan titremekteydi...
"Tamam kes çekil karşımdan. Gece gece seni çekemem."
"Bir isteğin yoksa ben yatayım baba?"
"Olmazmı? isteğim senin defolup gitmen.."
"İyi... iyi geceler" der ve üst kattaki yatak odasına doğru yürümeye başlar.
Yiğit kapı aralığından Kübra ile babasının konuşmasını dinlemişti ve çok etkilenmişti bu konuşmadan. Bu nasıl bir babaydı? Kübra adına çok üzülmüştü. Odaya gelince Kübra kapıyı açıp içeri girer. İlk başta odanın içinde Yiğit'i göremez. Kapıyı ardından kilitler kısık bir sesle...
"Yiğit , Yiğit..."
"Buradayım. Yoksa üzüldün mü beni göremeyince?"
"Sen niye böylesin hiçbir şey umurunda değil. Az önce sen beni nasıl bir tehlikenin içine soktuğunun farkında mısın?"
Yatağın kenarına gidip oturur. Başını iki elinin arasına alıp, bulunduğu durumdan korktuğu için ağlamaya başlar. Yiğit de yanına oturur...
