HÜZÜN

DEJAVU (23. Bölüm)

Arkadaşlar, bölümümüzün adı dejavu. Adından da anlaşıldığı gibi eski yaşanılmışlığa göndermeler yapacağız. YiğKüb(6.) bölümündeki bazı diyalogları tekrardan çiftimize uyarladım.
Ama ufak bir fark var uyarlamamda, o da rollerin değişmesi... Kübra'nın içinden çıkan bir Yiğit var evlere şenlik.
Umarım beğenirsiniz...
İyi okumalar :)

Yaşadığım tam manasıyla bir. Dejavuydu...

23.Bölüm...

"Vay yine parti varmış ve yine aynı yerde. Çok güzel ya.
Bir şey soracağım Yiğit. Siz boş zamanlarınızda sürekli parti mi veriyorsunuz burada? dedi Aylin.

"Ha di'mi sen ikidir partilere denk geliyorsun. İnan bu mahallede hayat bu kadar eğlenceli ve kolay geçmiyor..."

Sözleri Aylin'e, gözleri Kübra'daydı. Tutkuyla buluşan iki çift göz çarpışmaya başlamıştı bile çoktan.

Kardeşinin en özel gününe Yiğit'in neden geç kaldığını anlamıştı Kübra. O neden, şu an karşısında kanlı canlı durmaktaydı ve bu neden Kübra'nın hiç hoşuna gitmemişti.

"Biz bütün mahalle elele verip bu sürpriz için hazırlanırken, beyfendinin ne için hazırlandığı ortaya çıktı. Yada kim için? Yada kimle birlikte? Yada kimin kimi hazırladığı belli bile değil..
Ulan koca mı bu kadın mı hazırladı?"

Kıskançlık bütün hücrelerini esir almak üzereydi Kübra'nın. Aslında çoktan almıştı bile. Bu gece için halihazırda hazırlanmış iki sürpriz vardı.İkinci sürpriz birincisinden hiçte geri kalmazdı. Kalmasındı hatta yarışsındı.

Kübra'nın Derya'dan daha çok şaşırdığı donup kalmasından belliydi...
Kılıç kardeşler geceye iyi hazırlanmıştı doğrusu. Özellikle Yiğit geceye imzasını atmıştı. Şimdi Yiğit'i öldür hakkını yeme...

Birde keşke Yiğit ona böyle bakmasaydı. Belki olayı kabul edip daha çabuk görmezden gelebilirdi. Hatta hiç umurunda değilmiş gibi bile yapabilirdi. Ama o böyle bakarken bunu yapazdı. İmkansız.
Mümkünse hiç bakmasın ona.

Bu adamın bakışları hala neden bu kadar etkiliydi ki? Öyle bir etki ki her şeyi unutmasına neden oluyordu. Bunu istemiyordu. Öfkesinin, sinirinin hep taze kalmasını istiyordu..

"Bunu sen istedin karıcığım. Gece daha yeni başlıyor" diye mırıldandı ve sonra muzırca bir gülüş attı Yiğit, Kübra'ya.

Bide gülüyo muydu bu adam? Pes doğrusu bu kadarına da pes. Gülemezdi. O böyle şok olmuşken, bu kadar mutsuzken, hiçbir şey olmamış gibi, yanındaki kız ile beraber gülemezdi...

Her şey normalmiş gibi Yiğit'in gülmesi Kübra'nın şok olmuş suratına renk vermeye başlamıştı. Sinirden Kırmızıya dönen bir sürat patlamaya hazır bir bomba gibiydi adeta. Bombayı ateşleyecek fitil hatta fitiller ona doğru yürümeye başlamıştı çoktan...

Kübra yüzüne yayılan sancılı bir ifadeyle gülümsemeye çalıştı..

"Karıcığım sende mi buradaydın?"

"Nerede olma mı isterdin kocacığım?"

"Tam da burada.."