Το μονοπάτι της σιωπης

Τα τριαντάφυλλα

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 3ο

ΜΕΡΟΣ 1ο

Οι μέρες πέρασαν, είναι άνοιξη πλέον και εγώ ακόμα εδώ κολλημένη προσπαθώντας να βρω ποιός ήταν αυτός... Δεν θα τον βρω ποτέ, το ξέρω, το νιώθω. Κουρασμένη πλέον ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και κλείνω τα μάτια μου κοιμάμαι κατευθείαν αφού ήταν μια αρκετά κουραστική μέρα για μένα..
  Ένα βράδυ επιτέλους χωρίς εφιάλτες, με ξύπνησε όμως ένας δυνατός ήχος, αυτός ο ήχος ερχόταν από την πόρτα του σπιτιού μου, ήταν ένα δυνατό χτύπημα και μετά ησυχία οπότε σηκώθηκα γρήγορα, γρήγορα από το κρεβάτι μου και  έτρεξα κατευθείαν προς την πόρτα ταραγμένη και φοβισμένη, την άνοιξα. Κανένας, δεν ήταν κανένας, κοίταξα κάτω και τότε είδα ένα κουτί, έσκυψα το έπιασα στα χέρια μου έκλεισα την πόρτα και όλο απορία πήγα στον καναπέ έκατσα και αφού επεξεργάστηκα λίγο το εξωτερικό του κουτιού το άνοιξα, είδα πως μέσα είχε 2 κόκκινα τριαντάφυλλα ένα γράμμα και μια φωτογραφία που απεικόνιζε εμένα. Σοκαρισμένη έπιασα την φωτογραφία και είδα πως η φωτογραφία δεν απεικόνιζε απλά εμένα,
14

ήμουν εγώ την ημέρα που είχα πάει στο σπίτι της Αγγελικής και είχα αφήσει τα τριαντάφυλλα. Δεν ήξερα τι να σκεφτώ εκείνη την στιγμή είχα σοκαριστεί τόσο πολύ. Μα ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός που με ενοχλεί τι θέλει και για πιο λόγο με παρακολουθεί. Εκείνη την στιγμή θυμήθηκα πως την μέρα εκείνη είχα δει μια φιγούρα και είχα φύγει σχεδόν τρέχοντας από εκεί, τελικά δεν ήταν ιδέα μου υπήρχε στα αλήθεια κάποιος και μάλλον είχε στόχο εμένα…
Βγήκα από τις σκέψεις μου και έπιασα να διαβάσω το γράμμα που είχε μέσα το κουτί όπου έλεγε
‘’ Αυτά να τα πάρεις πίσω και να μην ξανά πας σε εκείνο το σπίτι, σταμάτα να ψάχνεις. Σου είπα η περιέργεια σκότωσε την γάτα’’…
Μα τι κόσμος υπάρχει σκέφτηκα ποίος είναι και γιατί μου στέλνει αυτά τα γράμματα, πρέπει οπωσδήποτε να μάθω ποιος είναι αυτός και τον λόγο που τα κάνει όλα αυτά.
15

Η ώρα ήταν περασμένη 5, έκατσα πίσω στον καναπέ και άναψα ένα τσιγάρο χάθηκα ξανά στις σκέψεις μου, προσπαθούσα να τα βάλω όλα σε μια σειρά και να σκεφτώ καθαρά, από τις σκέψεις μου όμως με έβγαλε ένα τσούξιμο στο πόδι, είχε πέσει η στάχτη από το τσιγάρο μου και με έκαψε αφού όση ώρα το είχα ανοιχτό το κρατούσα απλά στα χέρια μου, το έσβησα και ξάπλωσα για λίγο στον καναπέ ώσπου να περάσει λίγο ακόμα η ώρα όπου έπρεπε μετά να σηκωθώ για να πάω στην σχολή μου. Πέρασαν δύο ατελείωτες ώρες και επιτέλους πήγε 7, σηκώθηκα από τον καναπέ και πήγα να ετοιμαστώ. Ετοιμάστηκα πήρα τα πράγματα μου έβαλα τα ακουστικά μου και πήρα τον δρόμο για την σχολή, μετά από λίγο έφτασα και έκατσα σε ένα παγκάκι ακούγοντας ακόμα μουσική. Εκεί που χάζευα και έβλεπα κάποια παιδιά που μίλαγαν μεταξύ τους άλλα παιδία που γέλαγαν και άλλα που ήταν μόνα τους όπως και εγώ, είδα να περνάει την πόρτα ένα καινούργιο πρόσωπο, προχώρησε και έκατσε σε ένα παγκάκι αρκετά μακριά από εμένα. Ήταν αρκετά όμορφος είχε καστανά σκούρα μαλλιά, λίγο μούσι και μεγάλα χείλη. Τι όμορφα χείλι έχει, σκέφτηκα και εκείνη την ώρα χτύπησε το κουδούνι, οπότε σήκωσα την τσάντα μου όπου την είχα αφήσει στο πάτωμα και σηκώθηκα να πάρω την κατεύθυνση προς το τμήμα μου.
16

Μπήκα μέσα και έκατσα στο τελευταίο θρανίο. Άφησα την τσάντα μου στο πάτωμα και έσκυψα να βγάλω το τετράδιο μου από μέσα, την ώρα που σήκωσα το κεφάλι μου τον είδα, είδα τον καινούργιο να μπαίνει μέσα στο τμήμα μου. Αφού σκάναρε όλη την τάξη ήρθε και έκατσε δίπλα μου, παραξενεύτηκα είναι η αλήθεια γιατί υπήρχαν αρκετές θέσεις όπου μπορούσε να κάτσει αφού σχεδόν όλες οι κοπέλες από το τμήμα του έκαναν χώρο για να κάτσει δίπλα τους και όμως εκείνος επέλεξε να έρθει σε εμένα. Τον κοίταξα και του είπα
Ίριδα: Καλημέρα με λένε Ίριδα
Εκείνος με κοίταξε κούνησε το κεφάλι του από κάτω προς τα πάνω και γύρισε ξανά μπροστά.
Χμ καθόλου κοινωνικός σκέφτηκα ίσως και λίγο αγενής.
Μετά από λίγο μπήκε ο καθηγητής στο τμήμα και είπε αφήνοντας τα πράγματα του στην έδρα
Καθηγητής: Καλημέρα παιδία από σήμερα θα έχουμε έναν νέο μαθητή στο τμήμα.
Είπε και κοίταξε δίπλα μου
Καθηγητής: Αχιλλέα θέλεις να μας πεις δύο πράγματα για σένα;
17

Χμ ώστε Αχιλλέας εε; είπα από μέσα μου
Αχιλλέας: Καλημέρα σας λέγομαι Αχιλλέας μόλις ήρθα από το εξωτερικό και θα συνεχίσω της σπουδές μου εδώ.
Είπε και μόλις τελείωσε την πρόταση του με κοίταξε για κάποια δευτερόλεπτα με ένα μισό χαμόγελο και κοίταξε ξανά μπροστά. Ακούστηκαν κάποια σχόλια που τον ρώταγαν για πιο λόγο άφησε το εξωτερικό και ήρθε στην Ελλάδα, για πιο λόγο άφησε το εξωτερικό και ήρθε σε ένα νησί όπως είναι η Ρόδος και άλλα τέτοια. Εκείνος το μόνο που απάντησε ήταν πως τον έφεραν εδώ κάποιες καταστάσεις και σταμάτησε να δίνει σημασία στα υπόλοιπα σχόλια.
Η ώρες πέρασαν και χτύπησε επιτέλους το κουδούνι για το σχόλασμα, μάζεψα τα πράγματα μου γρήγορα, γρήγορα μιας και έπρεπε να πάω αμέσως στην δουλειά σήμερα γιατί είχε πάρτι γενεθλίων στο μαγαζί οπότε θα περνούσα τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας εκεί σήμερα. Σηκώθηκα από την καρέκλα και έφυγα αρκετά βιαστικά. Εκεί που περπατούσα άκουσα κάποιον να φωνάζει το όνομα μου αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία νομίζοντας πως είναι η ιδέα μου ώσπου ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει, σταμάτησα γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον Αχιλλέα, μόλις είδε ότι σταμάτησα άφησε το χέρι μου και μου είπε.
18

Λοιπον τι λέτε να της ειπε; 🤔

Αποφάσισα από εδώ και πέρα να σπάω τα κεφάλαια σε δύο κομμάτια ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το παρτ, θα χαρώ πολύ να μου πείτε την γνώμη σας στα σχόλια