"අනේ යං අදල් ගෙ ඇතුළට.... අනේ කොච්චර කාලෙකින් ද මට අදල්ව හම්බ වුණේ? මින්හියා.... මේ අදල් අපේ ගමේ ඒ කාලේ හිටිය පොඩි කොල්ලෙක්. දැන් බලන්නකෝ මහ ගහක් වගේ හැදිලා තියෙන අපූරුව. ගිහින් කතා කරමු. මින්හියා... එන්න...."
එහෙම කියාගෙනම අජුම්මා මූන්ගෙ අතකින් අල්ලගෙන ගේ ඇතුළට යද්දී මින්හී මොකුත්ම නොකියා එතැනම ගල් වෙලා හිටියේ පුදුමාකාර ශොක් එකකින් වගේම දුකකින්.
"ඒ කියන්නේ..... සේරා අජුම්මාව මූන් ඔප්පා දන්නවා කියන්නේ...... එයා කිව්ව දේ එතකොට..... හරියන්නත් පුළුවන් ද?"
එහෙම හිතද්දිම මින්හීගේ ඇස් දෙකේ කඳුළු පිරුණේ කෑගහලා අඬන්න තරම් ලොකූ දුකක් පපුවට දැනෙද්දී. එයා වැනි වැනී වගේ එතන මිදුලේ හදලා තිබ්බ ඔංචිල්ලාවේ ඉඳන් පස්සට හේත්තු වෙලා ඔහේ ඉස්සරහා බලාගෙන හිටියේ නවතින්නේ නැතුව එයාගේ මැළවුණු මූණ දිගේ කඳුළු කඩාගෙන වැටෙද්දී.
"මට... හැමදේම නැති වෙන්නයි යන්නේ. මං ආයේම තනි වෙච්චී කෙනෙක් වෙන්නයි යන්නේ. නේහා මගේ පණ.. අල්ලගෙන ඉන්නත් බැරි අත ඇරලා දාන්නත් බැරි වස්තුවක් ඔයා මට. මං මොකද්ද පැටියෝ දැන් කරන්නේ? ඔන්නීට ඔයාට ඉන්න කියන්නත් බෑ. මාව දාලා මූන් ඔප්පා ගාවට යන්න කියන්නත් බෑ. මට පිස්සු හැදෙයි තව ටික දවසකින්.."
අත්දෙකෙන් ඔලුවත් බදාගෙන එහෙම හිතුව මින්හී ඇස් දෙක වහගෙන ඒ ඔංචිල්ලාවේ කණුවකට ඔලුව ගහගත්තා. ටික වෙලාවකින් එයා ගාවට මූන් ලා හිනාවක් දාගෙන එද්දී මින්හී ඉක්මනට මූණ පිහදාලා ඈත බලාගෙන හිටියා.
"ඇයි ඇතුළට නාවේ?"
මින්හීගේ එහා පැත්තෙන් ඔංචිල්ලාවේ වාඩි වෙච්චී මූන් එයාගේ අඬලාම රතු වෙච්චී ඇස් දෙක හරවලා එහෙම අහද්දී මින්හී මොකුත්ම නොකියා පැත්තක් බලාගත්තේ ඇඬුමත් කාගෙන.
"මට උත්තරේ හම්බ වුණා මින්හියා..... මට සමාවෙන්න... මං හිතුව වගේම.......එයා...."
"මං දැනගත්තා ඔප්පා. මං හිතාගන්න පුලුවන් දැන්. අපි එහෙනං යං ද ආපහු. ආපු වැඩේ හරිනේ."
ESTÁS LEYENDO
SARANGHE NEHA || KTH || COMPLETED ||
Fanfic| මට... මට මේක විශ්වාස කරන්නත් අමාරුයි. ඒත් අන්තිමට එයා ආවා. අවුරුදු 15කට පස්සේ එයාව අපිට හම්බවුණා. බොඳ වෙච්චී මතකයක් වුණු මගේ පළවෙනි ආදරේ මං අන්තිමට හොයාගත්තා | මේක ' My Hyung is not a Coward ' කතාවේ Season 2 කියලා කියන්නම් .
