Senden Nefret Etmeme İzin Ver ( TAEKOOK)

BÖLÜM 11 ( Mide Bulantısı)

OKUYORSANIZ LÜTFEN OYLAYIN VE YORUM YAPIN. 😊

Günlerimiz gerçekten güzel geçtiğine inanıyordum o kadar kötü zamanlardan sonra artık şu bir haftada büyük bir gelişme katetmiştik  jungkookla beraber yaşıyorduk jimin bile benimsemişti onu zaten jungkookun son senesiydi üniversite sınavlarına hazırlanıyordu ben okuyamamıştım ama onun okumasını çok istiyordum beraber hergün okula gidiyorduk o sınıfına gidiyordu bende işimi yapmak için hademe odasına benim çalışmamı istemiyordu ama ona ilk zamanlardan sıkmak ve yormak istemiyordum ailesi zengindi bunu anlamıştım zaten o yüzden rahattı ama ben rahat olamıyordum her zaman üstümde bir yük hissediyordum.

Bir haftadan beri halsizdim ve ara sıra midem bulanıyordu ama bunu yaşadığım strese yoruyordum okulda ki son işimide halledip eve gidecektim jungkookda hergün olduğu gibi beni bekliyordu bana kendini alıştırmıştı artık ilk zamanlardaki gibi mesafeli değildim ona karşı istediğimiz gibi dokunuyorduk birbirimize ona artık güveniyordum gerçekten kendini bana sevdirmişti ve bizi hep koruyordu okuldan beraber el ele tutuşarak gidiyorduk bazıları hayla bize kınayan bakışlar atsada artık alışmıştım bu bakışmalara çünkü jungkook beraber olmamızın ikinci gününde bütün okula duyurmuştu ilişkimizi ve onları sert dille uyarmıştı bana birşey yapmamaları için ve işede yaramıştı hiçkimse sözlü birşey diyemiyordu sadce bakışlarıyla karşılık veriyorlardı.

"jungkook giderken jiminide alırız demi bugün annemin işi varmışda" " alırırız canım endişe etme sen" diyip sıkıca elimi kavrayıp beni arabanın ön koltuğuna oturtmuştu kapımıda kapatıp oda kendi yerine geçip yine elimi avuçları arasına almıştı bir dakika bile beni bırakası gelmiyordu jiminin okulu yakın olduğundan hızlıca oraya varmıştık oda dışarıya çıkmış arkadaşlarıyla gülüşüyordu onuda mutlu görmek beni sevindirmişti arabadan inince jungkookda arkamdan geldi jiminde beni görür görmez "anneee" diye bağırmıştı hızlıca koşup boynuma atlayınca bende karşılık vermiştim gün içinde beni özlüyordu fazlaca çünkü şu zamana kadar hep benimle birlikte olmuştu yanağımı öpünce gözleri arkaya kaymıştı " baba" bianda dediği şeyle elini kapatmıştı ağzıyla bende şokla jungkooka bakıyordum ne tepki verecek diye ama o beni şaşırtarak yavaşça yanımıza gelip jiminin önünde diz çökmüştü " özür dilerim jungkook hyung yanlışlıkla oldu" kızayacağını zannetmişti galiba çünkü hemen gözleri dolmuştu ama jungkook kafasını sallayarak onu kucağına almıştı " özür dilemeni gerektirecek birşey yok jimin bana böyle dediğin için aslında mutlu oldum sakın çekinme bana baba derken tamamı istediğin gibi seslenebilirsin"  " gerçektenmi hyung " " evet hadi söyle çekinmeden" " baba" diyince jungkook sıkıca jimine sarılmıştı ve şuan onları dolu gözlerle izliyordum ikisinide yeri bende farklıydı ve birbirlerini kabul etmeleri beni mutlu etmişti jungkook bianda toparlanıp benimde elimi tutarak arabaya bindirmişti " hadi evimize gidelimde güzel bir yemek yiyelim demi "  evettt  çok açıktım anne "  jiminin isteği üzerine müzik açmıştı jungkook ve yolumuza güle eğlene devam etmiştik.

Yol üzerine markete uğradığımızdan dolayı ancak eve gelmiştik ve jimin bunca koşturmaca uyuya kalmıştı jungkook onu kucağına alınca bende alışveriş  poşetlerini alarak önden gidip kapıyı açmıştım jimini yatağına yatıracağını söyleyip yukarıya çıkınca bende mutfağa gitmiştim ilk poşettekinleri buzdolabına yerleştirmiş daha sonrada yemek yapmaya başlamıştım o kadar odaklanmıştım ki jungkook arkamdan sarılınca farketmiştim geldiğini " tae (evet artık bana böyle sesleniyor) bekleseydin beni beraber hazırlardık zaten kaç günden beri bitkin duruyorsun birşeyin yok demi "  sen geç gelince başlayayım dedim jungkook hem benim birşeyim yok sana öyle gelmiştir " " jimin tekrar uykuya dalasıya kadar yanında durmamı istedi bırakamadım" " seni gerçekten seviyor alıştı artık sana" " bende onu çok seviyorum bugün bana baba diyince çok mutlu oldum teşekkür ederim bana bu şansı verdiğiniz için" " jungkook her seferinde bıkmıyorsun demi teşekkür etmekten asıl benim yapmam lazım bunu" " tamam yeter bu kadar duygusallık yemeğimizi hazırlayalım jimin acıktığını söylemişti" deyip ensemden öpmüştü beni bu hareketiyle huylanıp kıkırdamıştım çünkü beni nasıl mutlu etmesi gerektiğini öğrenmişti artık " çok tatlısın" " yaa jungkookie "  " hemende utandım güzelim kıpkırmızı oldun" koluna hafifçe vurup işime dönmüştüm biraz midem bulanmıştı ama kendimi sıkıp engel olmaya çalışmıştım.

Jungkookla beraber hızlıca sofrayı kurup jimini uyandırmaya gitmiştim yatağında küçücük olmuş yatıyordu uyandırmaya da kıyamamıştım ama acıkmıştı yavaşça yanına gidip sarı saçlarını geri yatırıp alnını öpmüştüm küçük bir alfa olmasına rağmen yüz hatları çok yumuşaktı beş yaşındaydı ama  hayla küçük bebeğimdi benim ve her zaman öyle kalacaktı. Onu korkutmadan seslenmiştim uyanınca yatakta oturmuştu küçük elleriyle gözlerini ovuşturup beni görünce gülümsedi ve kucağıma gelip yanağımı öpmeye başladı " anne"  " oğlum benim hadi sofra hazır acıktığını söylemiştim gidip de yemeğimizi yiyelim" " uyuyakalmışım özür dilerim" " önemli değil hadi bakalım " " babamda aşağıda demi" " evet bizi bekliyor" " anne jungkook hyunga baba dememe kızmıyorsun demi" " hayır tabiiki  de neden kızayım oda mutlu oldu hem" " oleyy o zaman hep baba diyeceğim" jiminide kucağıma alıp aşağıya götürmüştüm " biz geldikk" " hadi gelin jimin bak en sevdiğin tatlıda var " " hemen yiyebilirmiyim baba" " olmaz jimin ilk yemek yiyecek anneciğim" "amaaa neden ki" " duydun anneni jimin ilk yemek" jimini zorla yemek yemeğe ikna ettikten sonra gülerek ve sohbet ederek yemeğimizi yerken bi anda midem bulanınca elimle ağzımı tutup lavaboya koşmuştum arkamdan seslenişleri aldırmadan.

TAM YERİNDE BİTTİ.

UZUN BİR ARADAN SONRA GELDİM.

KÜÇÜK JİMİNİ YAZMAK ÇOK İYİ YA.

ARTIK BERABER YAŞAMAYA BAŞLADILAR.

BAKALIM TAEMİZ HAMİLEMİ

DİĞER HİKAYELERİME BAKMAYI UNUTMAYIN

TAEKOOKLA KALMAYA DEVAM EDİN💕

818 KELİME OLMUŞ BİLE