Eve gelişimizin üstünden bir saat geçmişti jungkookla jimin içeride oyun oynarken bende yemek yapıyordum jungkook hiçbir iş yapmamı istemiyordu ama daha ilk zamanlardı evet dikkatli olmam lazımdı ama jiminden tecrübeliydim artık ne yapıp yapmamam gerektiğini biliyordum ve birazdan jiminde bu haberi öğrenip mutlu olacağına emindim jimin o kadar mutluydu ki gülüşme sesleri bütün evi dolduruyordu hayla birazcık daha midem bulansada işime devam edip masayı hazırlamıştım " hadi beyler sofra hazır" " güzelim bana neden haber vermedin yardım ederdim" "yaptım ben hadi oturun" "anne" "efendim civcivim " " ne söyleceksiniz bana" meraklı gözlerle bize bakıyordu şuan ve ben onu daha çok mutlu etmek istiyordum "gel jimin yanımıza" gelip jungkook kucağına almıştı onu sanırım yemeğe başlamadan konuşacaktık zira jimin yerinde heyecanla kıpırdanıyordu "jimin kardeşin olmasını istermisin" "hımm bilmiyorum ki düşünmedim neden ki baba" " çünkü annen hamile kardeşin olacak abilik yapabileceksin ona" "nee kardeşmi" " evet anneciğim mutlu oldunmu" " hayır mutlu olmadım kardeş istemiyorum ben " "neden ki " bize cevap vermeden zorla jungkookun üstünden kalkıp ağlayarak odasına gitmişti ne olmuştu ki şimdi neden istemiyordu kardeşini ben mutlu olur kardeşine abilik yapar zannediyordum ama o istemiyordu dayanamayıp bende ağlamaya başlamıştım " hayatım ağlama lütfen" " nasıl ağlamayayım jungkook neden böyle yaptki" " nedeni vardır illaki uzun zamandır seninle ve benimle yeni yeni anlaşıyor bir kardeşinin olacağı düşüncesi onu kıskandırmıştır beliki bizi paylaşmak istemiyordur hımm" " hiç böyle yapmamıştı " "hadi yanına gidip konuşalım" "hemen gidelim ağlamasına dayanamıyorum " jungkook kafasını sallayıp elimden tutup jiminin odasının önüne gelmiştik hayla ağlıyordu benim minik meleğim kapının kilitlediğini düşünüp kapıyı çalmıştık ama ses vermemişti sonra jungkook kapıyı açıp içeriye girmiştik jimin hıçkırıklarla yorganını kafasına kadar örtmüş hıçkırıyordu "jimin civcivim" "gidin burdan konuşmak istemiyorum" çok fazla ağladığından sesi kısılmıştı " anneciğim bana bak bi noldu söyle hadi neden istemiyorsun kardeşini " kafasını yorgandan kaldırıp kırmızı gözlerle bize bakıyordu" beni bırakıcaksınız demi sevmiyorsunuz" " nasıl söz öyle jimin biz seni çok seviyoruz demi jungkook" "evet oğlum seni neden bırakalım sen bizim küçük alfamızsın" yavaşça yanına gidip oturmuştum jungkook ta yanıma gelmişti " jimin sen benim kıymetlimsin sakın bi daha böyle söyleme kardeşini çok sev tamam mı onu her zaman koru" elimle karnımı göstermiştim şuan belli olmuyordu ama ordan bizden bir parçanın olması beni çok mutlu ediyordu jiminde gözlerini karnıma getirmiş sanki birşey söylemek ister gibi dudaklarını oynatıyordu "hadi kardeşinle konuş ve tanış seni hissetsin tamam mı " "şimdi burda bebek mi var anne" "evet senin gibi bebek var" " ama ben ona istemediğimi söyledim ya beni istemezse" " ister sen onun abisisin hadi" " şey dokunabilirmiyim anne" "tabikide" jimin küçük ellerini çekine çekine göbeğime getirip okşamaya başlamıştı ve öpücük kondurmuştu bende sırtımı jungkooka dayayıp elini tutmuştum oda alnımı öpmüştü " özür dilerim kardeşim annemle babam sen varsın diye istemez zannettim beni o yüzden öyle davrandım sana ama sen doğunca çok güzel abilik yapacağım sana affetmişmidir beni anne" " küsmemişki sana o ve biz artık kocaman bir aileyiz tamam mı herkes birbirini sevecek artık " "senden de özür dilerim anne ağlattım seni " "önemli değil kardeşini kabul ettin ya çok mutluyuz biz" diyip onu kucağıma alıp tombul yanaklarını bolca öpmüştüm jungkookta ikimizin alnını öpüp artık yemek yemeğe gitmemizi söylemişti jimini kucağına alıp aşağıya inmiştik ve gecemizi mutlu şekilde bitirmiştik.
JİMİN YA AĞLAMA.
BAKALIM TAEHYUNGUN AŞERMELERİ NASIL OLACAK
BAŞKA FİKİRLERİNİZ VARSA SÖYLEYİN
YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN.
TAEKOOKLA KALMAYA DEVAM EDİN 😍
576 KELİME OLMUŞ BİLE
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
