Hamileliğimin üstünden iki ay geçmişti ama jungkook ilk günki gibi heyecanlı ve mutluydu bir dakika bile beni yanlız bırakmıyordu a tabikide jimini unutmamak lazım o küçücük halleriyle bana o kadar yardımcı oluyorduki gören altı yaşında değilde büyümüşte küçülmüş zannederdi çünkü her sabah gelir bizi uyandırmadan aramıza girer önce jungkooku sonra beni en son da artık gün geçtikçe belli olan göbeğimi öper konuşurdu ve bende onu en başında hisseder ama hevesini kırmamak için belli etmezdim sonrada jungkooku kaldırır beraber kahvaltı hazırlarla ve beniuyandırmaya gelirlerdi ne kadar benim yapabileceğimi söylesemde jungkook kesinlikle izin vermiyordu bu sırada jungkook beni ailesiyle tanıştırmıştı ilk baştakabul etmeyecekler diye korksamda o kadar iyi insandardiki bütün korkumu yenmiştim hem jiminide kabul etmişlerdi bizden sadece tek bir şey istemişlerdi o da evlenip mühürlenmemiz şuan hamile olduğumdan mühürlemezdik ama evlenme işini ayarlamıştık en kısa sürede evlenecektik buunada en çok sevinen jimin ve ejungkookun annesi olmuştu artık bende jeon olacaktık jimin çoktan olmuştu geçtiğimiz ay jungkook bana süpriz yaparak kendi soyadını vermişti ve ben bu hamilelik hormanlarından dolayı bütün gece ağlamıştım.
Peki şuan nemi yapıyorduk bugün hafta sonuydu ve biz ailecek doğacak olan çoçuğumuza bireyler almaya gidecektik ne kadarda daha erken olduğunu söylesemde çünkü cinsiyetinin ve türünün belli olmasına daha iki ay vardı jungkook dinlememişti jiminde gideceğimiz için mutlu olmuştu ama ben hissediyordum bir burukluk vardu içinde çünkü o bebekliğini tam yaşayamamıştı bu kadar imkan veremiyordum ona annemin yanında kalıyorduk ama ikimizden biri çalışması gerekiyordu ve mecburen jimini bir haftalıkken annemin yanına bırakıp çalışmaya gidiyor akşam gelincede bolca hasret gideriyordum ama tek başıma yeterli olmuyordu daha fazla düşünmeye devam edersem büyük bir ihtimal ağlayacaktım bu konuyu jungkooklada konuşmalıydım çünkü doğacak bebeğimize ve jiminede eşit sevgi vermeliydi daha tecrübesizdi ama beraber herşeyi öğrenecektik bu yüzden jiminin yanına gidip ona sıkıca sarılmıştım " oraya gidince ne almak istiyorsan alabilirsin tamam mı meleğim baban alacaktır ne istersen" gerçektenmi" düşüncelerimde doğru çıkmıştım jimin gerçektende üzülüyordu ilk kardeşinin olduğunu söyleyincede onu bırakacağımızı zannetmişti ama ben bebeğimi nasıl yapardım bunu jungkooka kafamla işaret edince anlamıştı sanırım "evet jimin ne istersen alıcaz tamam mı hem sana hem kardeşine" işte jungkook böyle düşünceli bir insandı yavaşça ayağa kalkıp jungkooka öpücük verip yerime geçmiştim oda şapşal şapşal arkamdan baka kalmıştı çünkü jiminin yanında böyleşeyler yapmaya utanıyordum " baba noldu gelmiyecekmisin" " haa geldim" diyip yanıma gelmişti eli direk karnıma gidip okşamaya başlamıştı " canım birşey çekiyormu hayatım" evet birde şu aşermelerim vardı olup olmadık herşeyi canım çekiyordu en son dün akşam uyumadan önce canım turşu çekmişti ve jungkook öyle bir hızla evden çıkmıştıki gelmesi on dakikayı bulmuştu çeşit çeşit turşu getirmişti " hayır şimdilik yok birşey" "tamam o zaman kahvaltımızı edelimde gidelim" diyip eline ekmekli reçeli alıp zorlana bana yedirmeye çalışmıştı ben ne kadar istemezsemde .
Kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıkmış ve alışveriş merkezine gelmiştik ve jungkookda deli gibi alışveriş yapmaya çalışmıştı jimin ilk başta çekinsede jungkook derdini anlamış isteğini yada istemediği ne olursa almıştı ve şuan beni bile unutmuşlardı bende yakında bir kafeye oturmuş onları beklemeye başlamıştım ne de olursa gelirlerdi demi demeye kalmadan jungkookun kurdunu daha mühürlenmemiş olsak bile hissetmiştik endişelenmişti yavaşça ayağa kalkıp onlara el sallayarak kendimi belli etmiştim jimin beni görür görmez gelip boynuma sarlmıştı " anne kayboldun zannettik çok korktum" " ağlama meleğim ben burdayım" "tae nerdeydin sen" "valla jungkook siz o kadar kaptırdınız ki kendinizi unuttunuz beni bende dinleneyim dedim" "özür dilerim hayatım iyisin demi birşeyin yok" jiminin gözyaşlarını silip alnını öpmüştüm sonrada elini tutup diğer boşta kalan elimlede jungkookun kolununa girmiştim " iyim birşeyim yok sadece yoruldum başka zaman gelip düzgünce alışveriş yaparız olurmu şimdi eve gidip dinlenmek istiyorum" "tabikide hayatım gidelim " diyip jiminide kucağına alıp çıkışa doğru gidiyorduk eve gidip sıcak suyun altına girip iyice bir dinlenmeye ihtiyacım vardı çünkü şimdiden yorulmaya başlamıştım.
ZAMAN ATLAMASI ŞARTTI YA
TAEHYUNGUN DOĞUMUNA KADAR İKİ AY ZAMAN ATLAMASI YAPARIM YOKSA BAYA UZUN OLACAK
BAŞKA ÖNERİNİZ VARSA BEKLİYORUM
YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN
TAEKOOKLA KALMAYA DEVAM EDİN 😍
646 KELİME OLMUŞ BİLE.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
