BÖLÜM 18 (Kocaman Sevilmek)

163 12 8
                                    

JUNGKOOK

Jimini üzdüğümü biliyordum ona ilk defa böyle bir tepki vermiştim ve oda çok üzülmüştü ama sadece benim endişem tae ve bebeğimize zarar gelmesiydi son üç ayımız kalmıştı ve artık sona yaklaşırken onlara bir zarar gelmesini istemiyordu .

Jimin ağlayarak odasına çıkınca taede üzülmüştü onuda üzmüştüm ve iki meleğiminde gönlünü almak zorundaydım ilk öncede jimin bende arkasından yukarıya çıkmış ve odasının önüne gelmiştim ağlama ve burun çekme sesleri geliyordu bu kadarmı üzülmüştü benim civcivim birkaç dakika beklemiş ve içeriye girmiştim sessizce yatağında küçülmüş ve ona ilk tanıştığımız zamanlarda aldığım tavşanına sarılmış burnunu çekiyordu beni daha farketmemişti alfa olsada daha küçük olduğundan ve bana karşı ayrı bir hassasiyeti olduğundan bu kadar ağlamıştı zaten yavaşça yatağının baş ucuna gidip oturmuştum yatakta bir hareket hissedince durmuştu ağlaması ama dönüp bakmıyordu arkasına geldiğimi anlamıştı kokumdan "jiminim konuşalım mı biraz" ses yoktu " hadi oğlum lütfen" yine ses yoktu bir anda kucağıma almıştım onu dolu gözleriyle bana bakıyordu ve ben bu haline bakınca neden böyle yaptığımı sorguluyordum " civcivim özür dilerim sana kızmak istememiştim" "ama kızdın" sonunda konuştu " bilerek olmadı kardeşin ve annen için endişendim o yüzden" "beni sevmiyormusun artık" sanırım kızmamı böyle yorumlamıştı içinde biryerlerde sevgimizin ona karşı yok olacağını düşünüyordu ama o tae ve benim herzaman ilk göz ağrımız olarak kalacaktı ne kadar öz babası olmasamda ama hiç doğacak bebeğimizden onu ayırmayacaktım ki " o nasıl söz bebeğim seni çok seviyorum bundan şüphe duyma hiç " "ama ben çok üzüldüm baba" " üzülme civcivim söz bi daha seni üzmeyeceğim barışalım mı" diyince ilk bana bakmış sonrada burnunu çekmiş ve yanağıma öpücük kondurmuştu " küsmedim ki sana sadece ağlayasım geldi" "yaa öylemi civciv " "evet öyle" "bi daha ağlamak yok bak annende üzüldü aşağıda bizi bekliyor" "yaa üzülmesin annem ben onun gönlünü alırım" "aferin bebeğime " "seni çok seviyorum baba iyiki benim babamsın" "ne kadar çok" elini kocaman açmış bana kısılan gözleriyle bakıyordu " bak böyle kocaman kocaman" "bende seni o kadar çok seviyyorum" diyince boynuma sarılmış ve yataktan kalkmıştık.

Gülüşerek aşağıya iniyorduk jiminin tekrardan mutlu olması bizide çok mutlu ediyordu taede masada oturmuş bekliyordu ah güzelim benim bizi böyle görünce oda yemek yememiş bizi beklemişti " alfalarım barışmış galiba" jimin benden önce konuşmaya başlamıştı bile " evet anne babam çok ağladı bende kabul ettim özürünü"  " ya civciv ne zaman oldu öyle birşey" "ne ara unuttun akıllım" diyip kucağımdan inerek taenin yanına gidip yanağını öpüp karnınada bir öpücük kondurmuştu o sırada taede bana bakıp kocaman gülümsüyordu " peki peki benim bebeğim doğru söylüyordur jungkook demi" kafamı sallayarak onaylamıştım  masaya oturunca ne kadar açıktığımı farkedip güzelimin hazırladığı şeylerden yemeye başlamıştım bile " bak annem babam çook acıkmış" diyince bana gülen ikiliye bakmış tekrardan yememğime dönmüştüm ne yapayım canım açım aç " eline sağlık güzelim çok güzel olmuş bunlar ama kalkıp zahmet etmene gerek yoktu biz hazırlardık" ne zahmeti jungkook ailemsiniz siz benim hep sizmi yapacaksınız ben hallettim bile" diyince oturduğum yerden uçan bir öpücük yollamıştım taede aynısını bana yapmıştı "güzelim bugün annemgil bizi çağırıyorlar yemeğe gidermiyiz hem jiminide özlemişler" "evet evet gidelim bende çok özledimm" jimin çok seviyordu annemi ve babamı bazen onlarda kalmaya bile gidiyordu ve ertesi gün jimin elinde birsürü hediyelerle geri dönüyordu annemgilin onlara iyi davranması beni çok mutlu ediyordu taeye bakınca "olur gidelim ama biraz sancılarım var çok duramaya biliriz jungkook" "önemli değil annemgil birşey demez az kaldı zaten doğuma" diyince tae karnına bakıp okşamıştı bebeğimizle bağ çok farklıydı taenin omega oğlumuz olduğunu öğrenince çok mutlu olmuştuk ve tae öğrendiği gün saatlerce ağlamıştı ve kendi kaderini onun yaşamaması için uğraşacağını söylemişti ben onları hep korurudum sonsuza kadar yeterki onlar benimle hep olsunlar.


UZUN BİR ARADAN SONRA GELDİM

DİĞER BÖLÜM DOĞUM VAKTİİ

YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN

YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Senden Nefret Etmeme İzin Ver ( TAEKOOK)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin