Koskoca altı ay geçmişti ve o kadar güzel günler geçiriyordukki çok mutluyduk karnımda baya büyümüştü kendi başıma işerimi halledemiyorduk iki tane canımdan çok sevdiğim alfalarım bana yardımcı oluyordu yemek bile yapamaz olmuştu sadece ağrılarım mide bulantılarım ağlamalarım ve aşermelerim oluyordu onlarıda jungkook sayesinde atlatıyordum söylemeyi unuttum geçen aylarda bebğimizin cinsiyetini tekrardan oğlumuz olacaktı ve türüde omegaydı ilk öğrendiğimiz zaman saatlerce ağlamıştım çünkü omega olmak o kadar zorduki hemde erkek olmak ama ben onu kendi kaderime benzemesin diye sonuna kadar koruyacaktım zaten benden önce onu babası ve abisi koruyacağından emindim adınada karar vermiştik hoseok bizim o umudumuz olacaktı eminim jimine bu haberi verince çok mutlu olmuştu bolca karnımı öpüp kardeşiyle konuşup onu hep koruyacağına söz vermişti çünkü oda hissetmişti omega olduğunu ve ben jimine inanıyordum hep yanında olacaktı kardeşinin.
Bu sırada jungkook liseyi bitirmişti şu iki ayda sınavlara girip yüksek bir puan alarak tıp okuyup doktor olmak istediğini söylemişti bende sonuna kadar arkasındaydım onun daha üniversitesi başlamadığından oğlumuz doğasıya kadar bizimleydi artık hareketlerim kısıtlandığından dolayıda evliliğimizi de mühürlenme zamanına bırakmıştık jungkookun anne ve babasıda işlerinden dolayı meşgul oluyorlardı ama arada bir bize uğrayıp bizi kontrole geliyorlardı annemde en büyük destekçim olarak her zaman yanımdaydı ya bize gelip kalıyor yada telefonla arayıp durumumu soruyordu.
Şimdide yataktan jungkooku uyandırmadan sessizce kalkmaya çalışıyordum çünkü her sabah erkenden kalkarak evdeki bütün işi hallediyordu jiminle bugünde onlardan daha erken kalkıp kahvaltıyı hazırlamaya çalışacaktım yataktan kalkıp lavoboya giderek elimi yüzümü yıkamıştım tekrardan odaya dönerek jungkookun bol tişörtlerinden ve bir tanede bol şortlarımdan giyinmiştim ne kadar altıma birşey giymek karnımdan dolayı zor olsada evde küçük bir civciv olduğundan utanıyordum biraz çünkü beni böyle görmeye alışkın değildi odadan çok ses çıkarmadan çıkıp merdivenlerdende dikkatli bir şekilde inmiştim nefes nefese kalmıştım ama değerdi onlar için .
Aradan yarım saat geçmişti ve şimdiden masayı donatmıştım saate bakınca dokuza geldiğini görmüştüm birazdan uyanırlardı demeye kalmadan jimin uykulu gözlerle gelmişti ama beni daha görmemişti " baba beni neden uyandırmadın" " günaydın oğlum" kocaman gözleriyle bana bakıyordu şuan şaşırmıştı onlardan erken kalkmama " hiii anne napıyorsun sen " " kahvaltı hazırlıyorum alfalarıma" "ama anne neden yoruyorsun kendini hımm biz babamla hazırlıyorduk zaten" " yorulmuyorum ben cicvivim gel yanıma günaydın öpücüğü yok mu bana" "tabikide var anneciğim" diyip kollarını açıp bacağıma sarılmıştı karnımdan dolayı eğilemiyordum ama kucaklayabilirdim" gel bakayım kucağıma civcivim böyle nasıl alıcam öğücüğümü" "ama anne ben ağırım hem ben altı yaşındayım büyüdüm artık beni zor kucaklarsın sen kardeşimize birşey olmasın hem" "sen benim hep minik bebğim olarak kalacaksın tamam mı alfam hem bir şey olmaz gel" diyip tam kucağıma alacaktım ki jungkook girmişti içeri " tae napıyorsun sen sabah sabah bir kalkıyorum bulamıyorum seni hayatım çok korktum bir şey oldun diye bulamadım seni" mühürlü olmadığımız için bir birimizi hissedemiyorduk o yüzden beni bir dakika bile görmese endişeleniyordu " size süpriz yapmak istemiştim" diyince gözleri jimine takılmıştı " oğlum ellerin neden havada" "şey baba anneme sabah öpücüğü verecektim ama eğilemediğinden kucağına almak istedi beni" "tae sen delirdin mi bebeğimize zarar gelsin mi istiyorsun jimin bir alfa küçükde olsa nasıl kucağına alacaktın onu ha " "jungkook bir şey olmaz saniyelik bir şey zaten hem bende biliyorum alfa olduğunu hem jimin bana zarar vercek bir hareket yapmaz" "yinede tehlikeli bebeğim jimin sende bir daha böyle yapma tamam mı anne ve kardeşine zarar gelebilir" jimine kafamı döndürünce ağlamaya başlamıştı bile " ama baba ben istemedim ki annem birşey olmaz dedi o yüzden seni kızdırdığım için özür dilerim" jiminin yanına gidip eğilemesemde elinden tutup sarı saclarına öpücük kondurmuştum jungkook böyle yaparak üzmüştü onu " hayır anneciğim senin suçun yok tamam mı ağla lütfen bak benide üzüyorsun hem baban kızmadı sana" jungkooka bakınca jiminin yanına gidip eğilmiş ve alnından öpmüştü oda ağlamasına dayanamıyordu jiminin" bebeğim özür dilerim sadece biraz endişelendim o yüzden yoksa sana kızmam biliyorsun demi hem ağlama affettin mi beni bak annen kahvaltı hazırlamış hadi onu yiyelim" diyince jimin kızarmış gözlerini silmiş ve bizden biraz uzaklaşmıştı " affettim baba şey ben elimi yüzümü yıkasam iyi olucak siz oturun" der demez hızlıca merdivenlerden koşarak çıkmıştı " kırdım demi onu" "hemde çok jungkook ilk defa senin tarafından azarlandı çok üzüldü minik civcivim benim yukarda ağlıyordun kesin yanına gideyim ben en iyisi" "sen dur hayatım ben yaptım hatayı kızmamalıydım ona gidip şimdi civcivimize kendimi affettirmem lazım sen başla istiyorsan kahvaltıya biz geliriz birazdan " diyip dudağıma bir öpücük kondurmuş oda yukarıya çıkmıştı jiminin gerçekten ağlaması benide çok üzmüştü bu yüzden bebeğimde huzursuz olmuş olmalıki biraz karnımda huysuzlaşmıştı ama sandalye çekip oturmuştum biraz beklemekten zarar gelmezdi sonuçta jungkook hallederdi güveniyordum ona.
KÜÇÜCÜK BİR KAOS OLDU SANKİ
KESİNLİKLE PLANLARIMDA YOKTU
JİMİNİM ÜZÜLDÜ YA
DİĞER BÖLÜM BARIŞIRLAR YA DEMİİ
BEBEĞİMİZİN CİNSİYETİNİ VE İSMİNİ NASIL BULDUNUZ
YORUM YAPMAYI VE OYLAMAYI UNUTMAYIN
TAEKOOKLA KALMAYA DEVAM EDİN❤️
791 KELİME OLMUŞ BİLE
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
