Gözlerimi açtım,soluk soluğa etrafıma bakındım.
Demir yanımda uyuyordu.O güzel yüzünü izlemeye başladım.Gördüğüm rüyanın etkisinden çıkamamıştım.
Uzunca bir süre Demir'i izlemeye başladım.
O güzel yüz hatlarını izlerken aniden gözlerini açtı.
Gülümsedi.Hayatıma renk kattı o anda.
O kötü rüyadan sonra mükemmel bir ilaç gibi gelmişti bana.
Bileğimden tuttu ve kendine doğru çekti.
-Benim güzelim niye böyle korkmuş bir şekilde beni izliyor?
-Korktum biraz ama bişi yok yaa hadi uyuyalım.
Göğüsüne doğru tekrar başımı yasladım.
Saçlarımı okşamaya başladı.
"Buradayım ve hep burada olacağım korkma.Uykunda da korkarsan beni uyandır tek başına böyle beni izleme."
Kafamı salladım ve gözümü kapattım.
Demir'in kalp atışları,denizin dalga sesleri,onun kokusu ile huzuru buluyordum.
Elimi onun göğüsüne koydum ve sarıldım.
Ellerini omuzlarıma doladı.
Onunla bulduğum huzur ile uykuya daldım.
Sabah Demir'in seslenmesi ile gözlerimi açtım.
"Cadı Ece hanım rica etsem kalkabilir misiniz?"
"Tabii kötü kalpli prensim kalkabilirim."
Kalktım ve arabaya doğru yürüdük.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra Demir ile el ele tutuştuk ve yürüyüşe çıktık.
İlkokul arkadaşım olan Mehmet Efe ile karşılaştım.Ona sarıldıktan sonra ayaküstü sohbet etmeye başladık ki gözlerim Demir'in gözlerine takıldı.
İçinde bir öfkeyle bakıyordu.
Efe ailesinin burda olduğunu söyledi.
Demir'in koluna girdim ve ailesinin yanına gittik.Ailesi kahvaltı için oturmamızı ısrar edince Demir ile beraber onların yanlarında oturduk.Kısa bir süre sonra Demir'in telefonu çaldı ve acil bir işi çıktığını kalkmamız gerektiğini beni de Deniz'in yanına bırakacağını söyledi.Efe'ye sarıldıktan sonra -Demir'in rahatsız olduğu bariz bir şekilde belli.-
Ailesiyle vedalaştıktan sonra Demir'in elini tuttum ve bir sorun olup olmadığını sordum. Kafasını salladı ve "Bir sorun yok olması mı lazım?"dedi.
"Niye böyle davranıyor benim gıcık prensim?"
"Cadı'nın hareketlerinden rahatsız oluyor çünkü."
"Neden rahatsız oldun Efe den mi?"
"Onu söyleyemiyorum maalesef ama prens kırılmış olabilir."
"Kırılmasın o prens yoksa geceleri onun prensesi yalnız başına uyur ve çok üzülür."
"Bebek gibisin Ece biliyorsun değil mi?
"Prensimin bebeğiyim."
Diyerek güldüm.
Elini omzuma attı ve omuzumu tuttu.
Kafamı kaldırarak ona baktım.
"Deniz'in yanına ben gidebilirim işini hallet istersen."
"Hayır ben götürürüm."
"Ben gidebilirim ama."
"Olsun."
"Gıcık."
