7. Taviz

3K 211 15
                                    

💓💓Not: Oy vermeyi unutmayınn. Ne kadar çok gelirse o kadar çabuk bölüm atıyorum. Sizi seviyorumm. 💓💓

Bütün gece bir oraya bir buraya dönüp durmuştum. O mavi gözleri asla aklımdan çıkmıyordu. Sanki kalbim inatla o gözleri hatırlatıyordu bana.

Artık daha fazla dayanamamış sabah 5.30 da egzersizlerimi tamamlamıştım. Daha sonrasında ise kanatlarımı açıp onlara canlanabilmeleri için biraz peri tozu serpip sahil kenarına gitmiştim. Neden buraya geldiğimi bile bilmiyordum. Sadece içimdeki bu isimlendiremeyeceğim his içimi yiyip bitiriyordu bu yüzden de havada özgürce uçarak buraya gelmiştim.

Islak kumlar çıplak ayaklarıma yapışırken bir yandan da bana değen deniz suyundan mavi parıltılar çıkıyordu. Başka bir periden bunlar çıkıyor muydu hiç bilmiyordum ama annem bunu saklamam için beni kimse ile denize göndermiyordu. Bu yüzden muhtemelen çok nadirdi böyle şeyler. Fakat eminim ki geçmişte benim türümdekilerden de böyle parıltılar çıkıyordur. Değil mi?

temsili)))

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

temsili)))

Güneş tam karşımdaydı. Yakıcılığı ise bütün vücudumu ısıtıyordu. Yürüyerek kumsalın sonuna geldiğimde tekrar geri geldiğim yere doğru yürümek için güneşe arkamı döndüm ve gölgemin önüme gelişini izledim.

Bir süre yürüdüm. Bir kaç dakika. Daha sonrasında ise Karşımda beliren gri kurt ile gerildim. Kapkara gözleri öyle yırtıcı görünüyordu ki. Fakat tam o sırada bir şeyin farkına vardım. Etrafımda kimse yoktu ve burası yaydığı frekanslardan dolayı büyücülerin ve perilerin güçlerini kullanmasını engelliyordu. Tamamen savunmasızdım.

Karşımdaki kurt prens Boris'in sürümünden olamazdı değil mi? Zira onunla bir antlaşma imzalamıştık. Kurtlar alfalarına karşı gelemzdi ki.

"Ne istiyorsun?"

İçimde korku yoktu. En fazla yaralanırdım çünkü tam şuan kanatlarımla buradan uzaklaşabilirdim. Fakat bu kaçmak olacağı için bunu yapmıyordum. Prenses Tiana'nın korktuğunu kimse görememişti. Hoş korkum da yoktu. Anneannem hep gözünün kara yolumun açık olacağını söyledi.

Kurt soruma cevap vermemişti ve üzerime doğru atılmak için hazırlanıyordu. Ağzından yırtıcı bir ses çıktı ve ayaklarından güç alarak üzerime doğru zıpladı. Geriye doğru gideceğim sırada ayaklarım birbirine dolandı ve kumlara sertçe düştüm.

Tam her şeyin bittiğini düşünüp gözlerimi kapatacağım sırada arkamdan simsiyah tüyleri ile gri kurdun üzerine atlayan kocaman iri bir kurt girdi görüş alanıma.

Siyah kurt gri kurda göre daha büyüktü ve gözleri çık daha yırtıcı, öfkeyle bakıyordu.

Dikkatli bakacak olursak sanki biraz sinirlenmiş.

Hiç sırası değil küçük Tiana.

Bir kaç saniye süren boğulmadan sonucunda siyah kurt tam gri kurdun kafasını bedeninden ayıracak sırada aniden gelen cesaret ile resmen inledim.

Mühür Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin