MAHZEN

1. BÖLÜM: EŞİK

Minnoşlarım minik bir duyurum var. İlk bölümlerde bazı konular zihinde tam olarak oturmayabiliyor, o yüzden bu açıklamayı 19/04/2024 tarihinde yapıyorum. Bazı kavramların ne manaya geldiği ilerleyen bölümlerde yazdığından başta zorlanmayasınız diye bu paragrafın hemen altına ekliyorum.

ASAP: Aşırı Sağ Partisi

ASOP: Aşırı Sol Partisi

MAHZEN: Hükümet karşıtı yeraltı yapılanması, örgüt, oluşum.

Keyifli okumalar dilerim!

🫀🦾

Şarkı: Antent - Where Are You

06/07/2023

Savaş.

İlk defa bu kadar yakındık. İlk defa bu kadar içindeydik. Ekranda gördüğümle eşdeğer olmadığını bilirdim fakat gerçekte attığı tokadın sızısı öyle böyle değildi. Ben bugün ilk defa o tokadı tattım.

Tatsız, tuzsuz ve bir o kadar da acı. Hayat yaşanılır bir yerse sebebi aldığımız tattan dolayıdır. Nasıl ki erik tuzla daha çok ağız sulandırırdı hayatın tatsızlığı da bir o kadar nefesimizi keserdi.

Savaş.

Artık resmi olarak başlatıldı. Bunu bu sabah güneşin ilk ışıklarına erişen her bir kimse iliklerine kadar hissetti. Bunca yıl duyabileceğim en yüksek ses kulaklığımdan dinlediğim şarkıların sesiydi. Fakat bu sabah o en yüksek sesin ne kadar da masum olduğunu anladım.

Kıyamet koptu diye düşünerek yatağımdan zıpladım. Yer yerinden oynamıştı. Gümbürtü koptu demeye ne dilim varıyordu ne de zihnim bunu doğruluyordu. Kesinlikle kıyamet kopmuş olmalıydı.

Parkeye ayağımı bastığımda büyük bir susuzluk hissettim, yine dilim damağım kurumuştu. Kurumuş dudaklarımı yaladım ve hızla penceremin perdesini araladım.

Etrafta sesin kaynağına dair bir şey görünmüyordu. Bu, korkudan delirmiş olan kalbimin daha da delirmesine sebep oldu. Kalbimin delirmesi gözlerime sinyal vermiş olacak ki fal taşı gibi açılıvermişti.

Elim pencerenin pervazında dolanırken pencereyi açıp açmamayı düşündüm. Açmaya kesinlikle korkuyordum fakat dışarıda neler döndüğünü de deli gibi merak ediyordum. Zihnimde büyük bir savaş verirken kıyametin etkisiyle halk sokağa dökülmeye başlamıştı. Her kapıdan birer ikişer kişi çıkmaya başladı.

Tam sırası, aç pencereyi Hanzade. Korkuna yenik düşme.

Kendi kendimi cesaretlendirmeye devam ederken elim pencerenin koluna uzandı. Yalancı cesaretim yutkunmama sebep oldu, yutkundum. Gözkapaklarımın ritmik bir şekilde kapanıp açılması sanki normalden farklı bir şekilde gerçekleşmeye başlamıştı. Onların kapanıp açılması sanki yavaşlamıştı da ben uzaktan seyrediyordum.

Pencerenin kolunu tuttuğum anda gözlerim kapandı. Saniyeler mi geçiyordu? Sanki saniyeler dakikayı doldurmuştu. Neden hala açamamıştım gözümü? Normalde de aslında bu kadar yavaşta biz mi hayatın telaşesinden göremiyorduk?

Çoktan açılması gerekti. Gücüm gözkapaklarıma vardığı an bir başka kıyamet kopmuştu. Bu kıyamet sanki içimde gerçekleşmiş kadar yakındı. Sanki benden bir parça kopup gitmiş gibi hissettirdi.

Patlama gerçekten evime çok yakın bir yerde gerçekleşmiş olmalıydı. Basıncı iliklerime kadar hissettim. Öyle bir hissettim ki kaşımın kenarına saplanan cam parçası gözümü açmama neden oldu. Gözümü açtığımda ise yatağımda buldum kendimi.