Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
V.
- - - - - - - - -
"Pekala Violet, sadece taşı alıp çıkacağız. Sonrasında gerçekleşecek bir kaç adımla tüm ailemiz bir arada olacak."
Violet babasının sözleriyle büyükçe gülümsedi, bunu çok istiyordu. "Biliyorum baba. Sakin ol. Her şey yolunda gidecek." Fakat bir şeylerin yolunda gitmeyeceğini ikiside hissediyor gibiydi.
Uzay ve zamana karşı koyan teknoloji harikası araçtan indiler, bir tepedelerdi. Violet, babasının elini sıkıca kavradı. "Sadece ruh taşını alıp gideceğiz... Basitmiş."
Clint güldü ve ruh taşının koruyucusuna ilerledi. O andan itibaren, Violet'in görüşü bulanıklaştı. Sesler boğuk geliyordu. Sadece tek bir şey biliyordu, buradan ikisi sağ şekilde dönemeyeceklerdi. Birisi ölmek zorundaydı. Bunu nasıl biliyordu bilmiyordu, fakat biliyordu. Ve canı yanıyordu.
Görüşünün netleştiğikısa bir anda babasının uçuruma koştuğunu ve kendisini aşağı bıraktığını gördü. "Baba!"
- -
Clint, Violet'in odasından gelen çığlıklarla hışımla yataktan kalkarken karısına yatakta kalmayı ve çocuklarla ilgilenmesini söylemeyi ihmal etmemişti. Violet'in yan odasından çıkan, saçı başı dağınık çocukla dudaklarını ıslattı. "Sorun yok çocuk. Ben halledeceğim." Derken odaya girmiş ve kapıyı kapatmıştı.
Violet yatakta resmen kan ter içinde kıvranıyordu. "Baba!" Sayıklayıp bağırarak ağlamaya devam ederken Clint hızla küçük kızının yanına oturmuştu. "Bebeğim," kızının saçlarını okşadı ve sıkılı yumruklarını kendisine zarar vermemesi için açıp ellerini tuttu. "Violet, kabus görüyorsun. Uyan güzelim." Kızının alnını öptü ve göğsüne çekti sarsmadan. "Buradayım, yanındayım. Kabus görüyorsun, uyanmalısın."
Violet hiç nefes almamışcasına derin bir nefes alarak uyanırken titriyordu, göz yaşları yanaklarını ıslatırken terden dolayı uzun saçları ve kıyafetleri sırılsıklam olmuştu. Korkuyla babasının koluna tutunurken nefes nefeseydi. "Baba..."
Clint kızının saçlarını okşadı ve ona sıkıca sarıldı. "Buradayım. Buradayım aşkım." Alnını öptü. "Bir yere gitmedim, yanındayım." Violet'in elini tuttu. "Bak gördün mü, elimi tutuyorsun. Yanındayım."
Violet hıçkırarak ağlarken babasıyla aralarındaki kavgayı umursamadan babasına sıkıca sarıldı ve ona sokuldu, gitti sanmıştı. Bardan eve gelir gelmez ağlayarak uyumuştu, stresli bir uyuma olduğu için bilinç altının doluluğu rüyalarına yansımıştı. Böyle düşünüyordu.
"Baba..." Yutkundu. "Benimle uyur musun?" Clint dudaklarını ıslattı. "Bunun için fazla büyümedin mi?" Derken kaşlarını havaya kaldırmıştı.
