EVET BEN GELDİM ÇİÇEKLERİM NASILSINIZ?
EMEĞİME KARŞILIK VOTE ATIP, PARAGRAF ARASI BOL YORUM YAPALIM:)
SİZLERİ SEVİYORUM BEĞENECEĞİNİZ BİR BÖLÜM OLMASI DİLEĞİ İLE İYİ OKUMLAR DİLİYORUM:)
Şuan son on yıldır tatmadığım bir davranış içerisindeydim İLGİ. En son hayatım tersine dönmediği günün sabahı ilgi görmüştüm şuan Onur'un bana sarılışını, sırtımı okşayışını ve telkin edici sözlerini garipsememin nedeni bu olabilir miydi?
Göğsünde hıçkırıklarımla ağlayıp gömleğini ıslatmama rağmen tek söz etmeyen, beni sarıp sarmalamaya devam eden adam tanımadığım bir insandı ama ben o tanımadığım adamın göğsünde ilk defa rahatlayarak ağlıyordum. Ne genzime kadar dolan sigara kokusu, ne sıkıca sarılışı, ne bana yakın olan nefesi hiç biri beni rahatsız etmiyordu. Günün birinde korumanın eli değdi diye ortalığı yıkan ben neden şimdi Onur'dan rahatsız olmuyordum ki?
Ben düşüncelerim arasında boğulurken Onur'un kulağıma dolan naif sesi beni düşüncelerimden sıyırmıştı. "Semra!"
"Efendim?" Gözlerim kapalı kafam göğsünde cevapladım seslenişini.
"Rahatladın mı, biraz daha iyi misin?" Yine aynı pozisyonda, sorusuna sadece kafa sallamakla yetindim. Gözümü açıp kafamı kaldırırsam rüyadan uyanacakmışım o cehennemde gözlerimi açacakmışım gibi bir his vardı yüreğimde. Her zaman olduğu gibi yine Korkuyordum!
"Semra kafanı kaldırır mısın?" Parmak uçları çeneme değince kafamı panikle iki yana salladım.
"İstemiyorum, korkuyorum!" Sesim titremeye yeniden başlarken sağ yanağıma bir göz yaşının aktığını hissettim.
"Neyden korkuyorsun?" Parmak uçlarının bu defa saçlarıma ilerlediğini hissettim.
"Gözümü açıp, kafamı kaldırırsam her şeyin rüya olacağından, gözümü tekrar o cehennemde açmaktan." Bir çocuğun saçlarını okşar gibi yavaş yavaş saçlarımı okşamaya başladı. Sahi benim saçlarımı en son ne zaman biri okşamıştı?
"Semra hiçbir şey rüya değil inan bana hadi kaldır kafanı." Saçlarımdaki elleri çeneme ulaştı nazik bir şekilde tutup yavaş yavaş başımı göğsünden kaldırdı.
"Hadi aç gözlerini bak ben buradayım hiçbir şey rüya değil. Sen gözünü o cehennemde değil benim yanımda açacaksın." Sözlerine derin yutkunuşum eşlik ederken, "Emin misin?" diye soruvermiştim.
"Eminim Semra hiç olmadığım kadar eminim." Acıyan ve benim için çabalayan sesine göz kapaklarım daha fazla direnemeden yavaş yavaş açıldı. Açılan göz kapaklarımdan sonra özgür gözlerim Onur'un koyu kahve gözleriyle birleşti, ardından tebessüm eden dudaklarına kaydı.
İçten tebessümü gözlerimi açtığım içindi...
"Biraz daha iyi misin?" Gömleğini düzeltirken sorduğu soruya mahcubiyetle yanıt verdim.
"İyiyim de gömleğin burun akıntım ve göz yaşlarım ile mahvoldu."
"Sorun değil." O gömleğini düzeltip yüzüme bakarken korkuyla yutkundum. Kaldığımız yerden sorgumuza devam edelim bakışı vardı gözlerinde.
"Baban kim Semra?" İşte yine can alıcı kelime BABA halbuki o benim hiçbir şeyim...
"Baba kelimesi Emir denen caniye yakışmıyor." Kavisli kaşları çatılırken hafif eğilip yüzünü yüzüme yaklaştırdı
"Emir?" Dişlerinin arasından sorarcasına söylediği isimle korkum daha da artarken yutkunma gereği hissettim.
"Emir, Emir Korman."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEMRA
General Fiction"Yaralarını sarmak istiyorum izin verir misin?" Bu hikayede ki tüm olaylar tamamen hayal ürünüdür gerçek kişi ve kurumlarla bir ilgisi bulunmamaktadır. Wattpad platformun da SEMRA adında yazılan ilk ve tek kitaptır.. Konu ve karakterler tamamen bana...
