İYİ OKUMALAR :)
SİKTİR!
"Hikmet o yaşamalı yoksa ben mahvolurum Hikmet!"
"Elimden geleni yapıyorum Onur'um baya darp edilmiş öyleki kafatasında bayağı kırık var. Melih'ten bunu beklemezdim!"
"Hak etti çocuğu ikidir annesi ile vuruyor." Derin nefes verip devam ettim. "Hikmet ne kadar gebermeyi hak eden biri olsa da onun benim planım için yaşaması lazım!"
"Haklısın Onur'um ama takdir edersin ki ben de ilah değilim!" Derin nefes almaktan boğazımın kuruduğu yetmezmiş gibi sinirden başım dönüyordu.
"Tamam Hikmet ama elinden geleni ardına koyma yalvarırım!"
"Şüphen olmasın Onur'um hadi Allah'a emanet." Telefonu kapatıp kalemi tekrar elime aldım. Gerginliğim, sinirim ve kırgınlığım anca yazarak geçerdi zaten hep öyle olmamış mıydı?
🦋
Gözlerim baş ağrımdan mütevellit yavaş yavaş açılırken beni karşılayan karanlık ürkmeme sebep oluyordu.
Bu-bura yattığım oda değildi...
Benim bu ormanda ne işim vardı?
Gövdesinde uyuduğum ağaca baktığımda o evden kaçıp gölgesinde bayıldığım ağaçtı. Ne yani Onur bu masal nerede başladıysa orada bitsin imajımı veriyordu.
Korku ve panik bedenimi esir alırken aniden yükselen tüm ormanda yankılan iğrenç kahkaha korkumu daha da körüklerken gözlerim yaşlarını bırakıyordu.
"Ah be Semra!" Ses ses ses geliyor ama silüet yok! Bu iğrenç ses ile ismimi zikreden kim?
"SEMRAAAA!" Kahkahalar arasında iğrenç bir şekilde kim ismimi söylüyor ki?
"Kim var oradaa?" Yeniden kahkaha sesi yankılanırken gözümün önünde bir karartı belirdi.
"Benim kızın BABAN!" Önümde duran karatının sesiydi bu. Kafamı az kaldırdığımda sırıtarak iğrenç şekilde bana bakan kişi oydu. Soyadını taşımak zorunda olduğum Emir KORMAN.
Gözlerimden ayrılan ve bedenime bakan gözlerle benimde bakışlarım bedenimi buldu. Üzerimde hiçbir şey yoktu. Korkuyla karşımdaki yüze baktığımda sırıtıyordu. Etraf daha da kararırken onun bedeni ve yüzü daha da belirginleşiyordu. Eline baktığımda gördüğüm kesici alet ile korku ile kalkmaya çalıştım ama elim ve ayaklarım bağlıydı.
Gözlerim tekrar etrafı tararken o odadaydım elim kolum yatağa bağlıydı. Ormanda değil miydim? Üzerime elinde kesici alet ile gelen Emir'de değişmişti, yüzü gözükmüyordu.
"SEMRAMMMM ÖZLEDİN Mİ?" Ardından iğrenç bir kahkaha, üzerime gelen karartı, tenime değen kesici alet...
"YAPMAAA!"
"SEMRA, SEMRA!" Farklı bir ses, üzerime doğru gelen karartı, tenime değen kesici alet, yakarışlarım...
"YAPMA NE OLUR DUR!"
"SEMRA KALK!"
"YAPMA NE OLUR BIRAAAKKK!" Tekrar kararan etraf, kaybolan karartı, tenime değmeyi bırak kesici alet, ve uzaktan gelen iğrenç bir kahkaha...
"BIRAK BENİ!"
Kan ter içinde yataktan sıçrayışımla korkuyla bana bakan iki çift göz vardı. Acele ile etrafıma bakarken Onur'un evinde, kaldığım odasında, yattığım yatağındaydım. Tekrar karşımda duran ikiliye baktığımda korkuyla bana bakıyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEMRA
General Fiction"Yaralarını sarmak istiyorum izin verir misin?" Bu hikayede ki tüm olaylar tamamen hayal ürünüdür gerçek kişi ve kurumlarla bir ilgisi bulunmamaktadır. Wattpad platformun da SEMRA adında yazılan ilk ve tek kitaptır.. Konu ve karakterler tamamen bana...
