SEMRA

Bölüm 7

ÖNCELİKLE HERKESİN GEÇMİŞ KURBAN BAYRAMI MÜBAREK OLSUN :)

SINAV BİTTİ ÇOK ŞÜKÜR, SINAV BİTTİKTEN SONRA İLK HAFTA ÜÇ BÖLÜM SÖZÜ VERMİŞTİM AMA BAYRAM TEMİZLİĞİNDEN KURTULAMADIM 😂 NEYSE BAYRAM DA BİTTİĞİNE GÖRE BU HAFTA 3 BÖLÜM SÖZÜMÜ GERÇEKLEŞTİRECEĞİM :)

SAĞLIKLA VE AİLEM İLE İLGİLİ BİR PROBLEM OLMADIĞI SÜRECE ARTIK BURADAYIM...

İYİ OKUMALAR YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYINIZ :)

Onur'un sevgilisi mi vardı?

Melih önde ben arkada kapıya ilerlerken aniden önüme heyecanla geçen Onur ile birlikte duraksadım. Ben durduğum yerde şaşkınlıkla ona bakarken Onur heyecanla kapıyı açtı. Kapıyı açınca yüzünde esrarengiz bir gülümsemeyle duran uzun boylu, esmer tenli, oldukça alımlı bir kadın Onur'un resmen kucağına zıplayarak heyecanla sarılmıştı.

"OHHHHHH ÇOOK ÖZLEMİŞİMM!" Zeynep denen kızın resmen haykırmasıyla Onur kahkaha atmıştı İLK DEFA!

"Hoş geldin Zeynep" Onur'un kucağından inen Zeynep bu defa da kolunun altına girmiş, otuz iki diş sırıtıyordu.

"Hoş buldummmmm!" Kız resmen kuş gibi cıvıldıyordu onları o şekilde görünce içimde daha önce tatmadığım bir duygu dolup taşıyordu. BUDA NEYİN NESİYDİ ŞİMDİ?

"Hoş geldin Zeynep!" Ben içimdeki duygu karmaşasıyla savaşırken Melih'in kısık ve hiç normal olmayan ses tonuyla Zeynep'e hoş geldin demesi bakışlarımı ve düşüncelerimi ona yönlendirmişti. 

Onur'un kolunun altından çıkıp, derin gülüşünü tebessüme dönüştüren ve dolu ve kırgınlık barındıran gözlerle Melih'e bakmaya başlayan Zeynep çok geçmeden cevap verdi Melih'e;

"Hoş buldum Melih!" Kısa süren bakışmalarının ardından Zeynep'in bakışları beni buldu tebessüm eden yüzü beni görünce içten bir gülüşe döndü. 

"Sen de Semra olmalısın?" Bana içtenlikle konuşan ve gülen birine aval aval bakmayı bırakıp bende tebessüm ettim. 

"Evet Semra ben!" Elimi selamlaşmak için uzattım ama o elimi tutma yerine beni kendine çekip sıkı sıkı sarılmıştı. 

"Memnun oldum canım bende Zeynep, Onur ve Melih'in üniversiteden arkadaşıyım." Kendisinden ayrılıp hafif tebessüm ettim.

"Bende memnun oldum." Sözlerimin ardından dolu dolu gözlerle Zeynep'e bakan Melih'e döndüm bana tek Onur'un arkadaşı demişti, kendisinin arkadaşı olduğunu söylememişti...

Ben aval aval ona bakarken bakışlarımı fark eden Melih bana bakıp tebessüm ettikten sonra derin nefes alıp konuştu;

"İçeriye geçelim sonrada yola çıkalım Onur uygun mudur?" Onur onu onaylarcasına kafasını salladı. İçeriye geçtiğimizde Onur ve Zeynep üçlü koltukta yan yana oturmuştu Zeynep Onur'un kolunun altına girmişti. Melih onların tam karşısındaki ikili koltuğa oturmuş ben ise tekli koltuğa oturmayı tercih etmiştim. 

Zeynep elindeki telefondan Onur'a bir şeyler gösteriyor, bir şeyler anlatıyor, ikisi birlikte evi inletecek tarzdan kahkaha atıyorlar, Melih ise boş bakışlarla onlara bakıyordu, bende şaşkınlıkla ortamı çözmeye çalışmakla meşguldüm.

"Ben odama gidip bir kaç eksiğim kaldı onları tamamlayayım, size iyi eğlenceler!"  Melih aniden ayağa kalkıp odayı terk edince ben ve odadaki herkes ona şaşkınlıkla bakmaktan başka bir şey yapamamıştık, Zeynep'in dolan gözlerini saymazsak...

Melih ile Zeynep arasında anladığım kadarıyla geçmeyen izler vardı. Melih salonu terk edince onlar tekrar telefona dalmıştı Zeynep Melih gittiğinden beri şen kahkaha atmasa da sohbetlerinin eğlenceli olduğu Onur'un kulağa hoş gelen sesli kahkahalarıyla belli oluyordu.