Çok karışık fikirlerim var ve hikayenin gidişatı bu bölüme bağlı. Gerçekten bu bölüme bağlı! Umarım beğeneceğiniz bir şekilde yazarım ve her şeyi tek bir bölümde batırmam...
⏱
RİLEY CASE - MOONLİGHT
Avengers üssünde ki odama gelmiştim, dolabımda bulduğum, benim için alınan midgardlı kareli yeşil-siyah pijama takımımı giymiştim ve sinirliydim. Kendime sinirliydim. Yaptıklarıma, olmaya çalıştığım kişiliğe sinirliydim! Ben iyi biri olamazdım... Yaptıklarımın hepsi boşaydı. İçimdeki karanlık beni hiçbir zaman yalnız bırakmamıştı, bırakmayacaktı.
Açılan kapının sesiyle ellerimi yüzümden çelip başımı kaldırdım ve gelen kişiye baktım. On beş dakikadır dizlerimi kendime çekmiş, sırtımı duvara yaslayarak dolabımın yanına çökmüş oturuyordum. Düşünmekten başım ağrıdığı içinde arada ellerimle yüzümü ovuşturuyordum.
İçeriye gelen kişi Pietdi. Uzun süre sonra onunla bir diyalog kuracaktım. Değer verdiğim çok az sayıda şeylerden birisi de Maximoff ikizleriydi. O da benim gibi duvara sırtını yaslayarak yanıma oturdu, dizlerini önüne uzatmıştı.
"Nasılsın?" Sağ elimle boynumu kaşıdım. "Nasılım?"
Ona bakmadan da gülümsediğini hissedebiliyordum. İnsanlara hem acı verirken hem de tek kelimemle gülümsetebiliyordum.
"Bana sorarsan mükemmelsin, güzelsin ve kendinsin." Gülerek kaşlarımı çattım ve ona baktım. "O ne demek?"
Pietro sol omzunu indirip kaldırdı. "Bilmem. Kendinsin işte, en iyisi." Başımı salladım. "Peki sen nasılsın Pietro?"
Başını omzuna yatırdı ve gülümsemesini genişletti. "Sizi gördüm daha iyi oldum prenses moonlight." Güldüm. Pietro ile neredeyse bir saat odamda sohbet etmiştik. Ve yerde kıçının ağrıdığından şikayet etdiğinden yatağa oturmuştuk. Hayatımda ilk defa biriyle bu kadar uzun sohbet etmiş ve kahkahalarla gülmüştüm.
Bir saatin sonunda kapım çalındığında Pietro sorgularca baktı. İkimizde oturuşumuzu düzeltmiş ve doğrulmuştuk. "Birini mi bekliyordun?" Başımı iki yana salladım. "Gelebilirsin!"
Kapıyı açıp içeriye Loki girdiğinde şokla gözlerim iri iri açıldı. "Sen... Nasıl?" Loki sırıtırken karşıma baktığında anında sırıtması silinmişti. Tehditkar bakışlarla Pietro'ya bakınca Piet öksürerek ayağa kalktı.
Kapının kolunu tuttuğunda durarak bana döndü. "Eğer bir prense ihtiyacın olursa odam bu koridorda." Pietro göz kırparak odadan çıktığında sadece Loki ve ben kalmıştık.
"Sen burada ne yapıyorsun?" Loki birkaç adımla yanıma yaklaştı. "Ne tesadüftür ki aynı soruyu bende sana soracaktım." Göz devirerek kollarımı göğsümde birleştirdim.
"Ben bir Avenger'ım." Loki yapmacık bir şekilde güldü. "Ne komik. Daha düne kadar Hydra ile bir olmuş dünyayı ele geçirmeye çalışıyormuşsun." Bunu nereden öğrendiğini düşünürken aklıma Thor ile zindanlarda ki konuşmamız geldi.
"Hah! Sen bu şehirde savaş çıkardın! Birde bana mı laf atıyorsun." Loki bir adım daha yaklaştı. "Beni o caddede yalnız bıraktın ve içerdeki örümcek beni Stark'a bildirdi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAŞKA EVREN - AVENGERS
AcakBaşka bir evrenden gelen bir kız. "İ𝐧𝐬𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫 𝐛𝐚𝐧𝐚 𝐬𝐨𝐫𝐮𝐲𝐨𝐫𝐥𝐚𝐫. İ𝐲𝐢 𝐦𝐢𝐬𝐢𝐧 𝐤ö𝐭ü 𝐦ü𝐬ü𝐧? 𝐊𝐢ş𝐢𝐬𝐢𝐧𝐞 𝐠ö𝐫𝐞 𝐝𝐞ğ𝐢ş𝐢𝐫." Ve onu iyi biri olmasına yardım eden süper kahraman grubunun hikayesi.