Yasak Aşk ✓

Bölüm 13

"Sana doyamıyorum Luhan.."

"Farkındayım.. Bende.."

Dudaklarımız tekrar birleşmişti. Gerçekten doyamıyordum.. Soo hava alma bahanesiyle başkasının kollarına koşmuştu. Ama bunu bile umursamayacak haldeydim. Sadece o an hissettiğim bedene odaklanmıştım.

Gözlerime o kadar derin bakıyordu ki yine aynı şeyi hissetmiştim. Biz intikam alıyor gibi değildik.. Sadece istiyorduk.. Bir kez daha..

"Luhan" diye fısıldadım.

Tekrar gözlerime baktı.Yavaşça yaklaşıp dudağımdan öptü. Dudakları... Farklı hissettiriyordu...

"Efendim Kai?" diye fısıldadı oda.

Ne diyeceğimi çoktan unutmuştum. Eski duygularım üzerlerindeki tüm tozu temizlemişti neredeyse. Kalbimin bir köşesinde değil orta yerinde pırıl pırıl duruyorlardı.

Sonra bir kez daha aynı şey olmuştu. Luhan'a sımsıkı sarıldığımda ağlamaya başlamıştı. O zaman bunu neden yapıyordu? Katlanamıyordum onu böyle görmeye.

"Dokunmamalıydım." dedim sadece. Başını kaldırıp gözlerime baktı.

"Onun için ağlamadığımı kaç kere söylemem gerek Kai?"

"O zaman neden hep sana dokunduğumda ağlıyorsun Han? Bir açıklaman var mı?"

Sesim oldukça sakindi. Ona Sehun gibi kötü davranmak istemiyordum. Kırılgandı.. Canı yanmıştı.. Söyleyeceği her şeyi anlayabilirdim.

"Canım yanıyor. Sormasan olmaz mı?" dedi. Ben de daha sıkı sarıldım.

"Canını yakan olmak istemiyorum Luhan. Sana bir daha dokunmayacağım." dedim. Ağlaması neden daha da şiddetlenmişti anlamıyordum.

Çenesinden tutup yüzünü kendime doğru kaldırdım. Nazik bir şekilde yaşlarını sildim.

"Beni öper misin? Lisedeki gibi.."

Ne? Ne diyordu bu? Lisedeki gibi? Nasıl yani? O zaman tamamen duygularımın etkisi altındaydım ve... Tamam evet şuan Luhan'ın sadece birileri tarafından ilgiye ihtiyacı var. Ama benim duygularım ne olacak? İç dünyamda tam anlamlıyla bir savaş çıkmıştı.

"Luhan.. Ne demek ist-"

Dudakları çoktan beni susturmuştu. Bu kez birbirimize dokunmak için başlangıç yapmıyorduk. İntikam da almıyorduk. Bu kez gerçekten isteyerek öpüşüyorduk. Kendim için bunu sorgulamayı çoktan bırakmıştım. Fakat o?

Karşılık verdim.. Tamamen kalbimi dinliyordum. Hissettiğim ve istediğim şeyi yapıyordum. Dudaklarını çektiğinde ağzımdan istemsizce bir kelime çıktı.

"Özlemişim.."

Ne diyordum ben?

"Ne?" diye sordu.

"Hani biz... Biliyorsun işte Luhan. Bunu sadece intikam duygusuyla.. Yani şuan öyle değildi. Birini gerçekten öpmeyi özlemişim. Bu.."

Tekrar dudaklarıma yapışmıştı. Ama ben bir şey söylemek istiyordum. Heey?!

Bunu yaparsa ben duygularımı nasıl kontrol edebilirdim ki?

"Bende özlemişim." dedi.

İçimdeki liseli ergen bir kez daha bağırdı 'NASIL YANİ??'.. Ahh doğru Sehun ona dokunmuyordu! Neredeyse ümitlenecektim.

Kalbimi saran tuhaf his beni bir şeyler yapmaya itiyordu. Luhan'a her şeyi söyleme isteği vardı içimde. Kendimi tutmakta zorlanıyordum. Belki de yapmalıydım..