Yasak Aşk ✓

Bölüm 26 FİNAL Part-2

Sizi bekletmek istemediğim için tüm final bölümlerini paylaşıyorum :)

Cömer yazar mod: on

~~~2 yıl sonra.. (SeSoo)

"Sehuuuun! Hala çıkmadın mı duştan? En sevdiğin program başlıyor!"

"Geliyorum bebeğim. Oğlumuzun yanındayım."

Sıcacık gülümsemesiyle yanıma oturup kolunu omzuma attı. Sonra da dudaklarını boynumda gezdirerek beni iyice kendine çekti. Bu sevgi dolu adamla çok mutluydum.. Çok fazla..

İlk zamanlar zordu. Hem de çok zor..

En başta kalbimdeki ağrı Jong In yüzündendi. Ayrıldığımız için pişman olmuştum. Yaptıklarımı affettirmek için bir şeyler yapmak istiyordum. Ailemi geri kazanmak istiyordum. Ama yapmadım. Belki de sadece aşık olduğum adamla olmalıydım. Pişmanlığımı unutup Sehun'un yaralarımı sarmasına izin vermeliydim. Hepimiz yaralıydık. Bu yüzden sevdiklerimizle olmalıydık.

Sehun bir süre eskiden yaşadığı bunalımı yaşadı. Bir bebeğe hazır olmadığını söyleyerek benden uzaklaştı. Onu geri kazanabilmek için bebeğimden bile vazgeçmeyi düşünmüştüm. Çünkü artık ailem yoktu. Sehun'dan başka kimsem yoktu..

Kim bilebilirdi ki Luhan sayesinde bebeğimi de Sehun'u da kazanacağımı? Sehun'a her ne söylediyse tüm hayatımı değiştirmişti. Sevgilimin bana daha sıkı sarılmasına, bebeğimize de bana da sahip çıkmasına sebep olmuştu.

Bir akşam eve geldiğinde ben ağlıyordum.

"Üzgünüm Soo. Çok üzgünüm." diyerek beni kollarına aldı. Sıcaklığını kalbimde hissediyordum. Hiç bir şey söyleyememiştim. Zaten benim konuşmama gerek kalmamıştı.

"Üzgünüm Soo. Beni affet yalvarırım. İkinizi de çok seveceğime söz veriyorum. Seni üzdüğüm için çok özür dilerim."

Ona ders vermek istediğim için gözlerine tüm öfkemle baktım.

"Onu istemediğini söyledin Sehun. O artık yok. Aldırdım!"

O anki göz yaşlarını ömrüm boyunca unutamayacaktım. İçime işlemişti.

"Bunu neden yaptın Soo? Bunu nasıl yaptın?"

Ama bu acı ona yeter de artardı bile. Belki de Sehun herkesin sandığı kadar hayvan değildi? Bana Luhan'ın aklını başına getirdiğini ve artık ailemizi korumak için her şeyi yapacağını söylemişti.

Ben uzun bir süre ailemin özlemi ve pişmanlığımı atlatamamıştım. Her gün canım daha fazla yanıyordu. Ama Sehun bize sarıldıkça iyileşmiştim.

Uzun bir süre Luhan bana oğlumu getirmişti. Ama hala ara ara kötü hissediyordum ve bu Sehun'u üzüyordu. Bu yüzden Ulsan'a taşınmaya karar vermiştik. Oğlumdan ayrılmak istemiyordum. Ama en azından teselli olabilmem için Luhan bana sürekli onun fotoğraflarını atıyordu. Sık sık da arayıp onunla konuşturuyordu. Ona aldığım hediyeleri en çok oynadıklarının içine koyuyordu. Belki de o benden daha iyi bir babaydı. Fazla anneydi.. Ben oğluma rağmen iğrenç bir şey yapmıştım. Kendimi düşünüp ailemi bu hale getirmiştim. Luhan da masum değildi ama oğlumu gerçekten çok seviyordu. Onu sevgiyle büyüteceğine emindim. İçim rahat gidebilirdim.

Hamileliğim de çok zor geçmişti. Sürekli sancılarım oluyordu. Sehun'un bebeğimizi istemediğini düşünerek hala acı çekiyordum. Ama usanmadan yanımda oluyordu. O gerçekten değişmişti.

Oğlumuzu ilk kucağına alan o olmuştu. Kokusunu içine çektiği an ona aşık olduğunu söyleyip duruyordu. Burada yeni arkadaşlar da edinmiştik. Karşı evde oturan Min Seok ve Jong Dae çifti.. Onların da Jonghyun adında bir oğlu vardı. Ne zaman onlarla sohbet etsek Sehun Minho'ya olan sevgisinden bahsedip duruyordu.