SURGEON {CHANBAEK}//TAMAMLANDI

Yedinci Bölüm.

Baekhyun..

  Chanyeol bizde kalmaya başlayalı birkaç gün olmuştu, bu sırada da düzenli olarak eviyle ilgili haberleri sıkıca takip ediyordu. Mimarların ve iç mimarın kış bahçesi için düzenli bir şekilde arıyordu ayrıca peyzaj işiyle özel olarak ilgilenen ustalarla da konuşuyordu, ben ise bu sırada hastaneye gidiyor hastalarımızı tedavi ediyor, Bay Jongdae ile ameliyatlara katılıyordum ve asistan arkadaşlarımla takılıyordum.
  Hastaneden çıkıp eve geldiğimde Chanyeol'ün olmadığını görünce mutfakta yemek yapmaya çalışan anneannemin yanıma geldim.

"Annenanne o nerede?" Gülümseyerek bana baktıktan sonra tezgaha yaslandı.

"Ufak bir işi olduğunu söyledi. Sonra seni arayacaktı. Aradı mı?" Başımı olumsuzca salladım.

"Hayır aramadı, her neyse ben üzerimi değiştirmeye gidiyorum!" Mutfaktan çıkmadan telefonum titreyince hemen cebimden çıkarttım, iyi insan lafın üzerine gelir derler ya tam ondan olmuştu, gülümseyip ismine baktım bir süre.. Hemen telefonu açtım. "Alo?"

"Alo, naber?" Sesi şükürler olsun ki mutlu geliyordu artık.. Mutlu olmasına o kadar seviniyordum ki.

"İyiyim çok iyiyim sen?"

"Ben de çok iyiyim. Kış bahçesi hızlı bir şekilde tamamlandı, artık eve eşya almanın zamanı geldi.. Hastaneden çıkmışsın, az önce Jongin ile konuşurken öğrendim." Evet Chanyeol kendine geldiğine göre başa döndük demek ki. "Size geliyorum, hazırlanmalısın. Alışverişe gidiyoruz ve işimiz uzun." Can evimden girdiğinin farkındasındır umarım.. "Hadi git hazırlan. Bu arada.. Akşam anneanne'yi biraz yalnız bırakacağız." SEN AZ ÖNCE BANA DATE'E ÇIKIYORUZ MU DEDİN KEP- YANİ CHAN???

"Ah... Ta-Tabii. Anladım evet. Hemen giyiniyorum zaten üstümü değiştirecektim denk geldi. Ehehehe... Tamam hadi kapat arkadan korna sesleri geliyor." Gülüp telefonu kapattım ama yüzümde salakça bir gülümseme vardı.

"Baekhyun sen aşıksın." Aşık olmak çok zor...

"Asla. Sadece öyle işte... Akşam yalnız bırakmak zorundaymışız.."

"Asla sorun yok." Anneannem Toben'i kucaklayıp tüylerini okşadı. "Bu bebekle beraberim ne yalnızı? Hem senin gelmen gecikirse uyurum? Neyse git hadi!" Kovarcasına odama gönderince sadece şaşkınca gülmüştüm.
  Odama çıkınca hızlıca etrafı topladım sonra duşa girdim çünkü üzerim hastane mikropları ile doluydu... Duş aldıktan sonra güzelce giyinip saçlarımı kurutup şekil verdim. Parfüm sıkıp kendimi aynada inceledim, çok iyi görünüyordum.
  Aşağıya inip Chanyeol'ü beklemeye başladım, kısa bir süre içinde gelince zili çalmıştı. Koşarak açtım ama gördüğüm manzarayla sırıttım, bu kadar da yakışıklı olunmazdı ya..

"Hadi hazırsın, çıkalım?"

"E.. Ehe.."

"Baekhyun? İyi misin?" Hayır salak senin yüzünden iyi değilim.

"Şey evet. Bir an gözlerim daldı ya neyse hehe.." Anneanneme dönüp el salladıktan sonra beraber arabaya bindik ve sürmeye başladı. "Nereye gidiyoruz?"

"AVM'ye gideceğiz, evime dekoratif eşyalar bakacağız sonra da koltuk moltuk bakacağız, mobilya. Sonra da yemeğe gideceğiz." Yemek mi? Hayır Baekhyun bu arkadaşça bir yemek, sakin ol.. Çocuk bu halde sevgili falan mı düşünecek? Ben ondan galiba çok hoşlanıyorum.. "Ya da kahve içeriz hm?"

"Bana her şey uyar, eğleneceğimize yemin edebilirim! Çünkü ben alışverişe bayılırım ve seni pardon sizi pişman etmem efendim!" Güldüğünde ben de güldüm sonra önüme döndüm.

"Birkaç gündür özellikle size geldiğimden beridir evle o kadar ilgileniyorum ki inan işimi düşenecek vaktim olmadı.. Hastane ne âlemde bu arada?"