SURGEON {CHANBAEK}//TAMAMLANDI

On İkinci Bölüm.

    Kwon ve Jaemin beni kaçırdığından bu yana bir süre geçmişti, her şey çok yeni ve tazeydi
Chanyeol'den haber yoktu, beni hiç aramamıştı ve mesaj bile atmamıştı.. Ameliyatta veya toplantında olmalıydı yoksa açardı ben emindim..
  Kollarım sımsıkı bağlandığı için bileklerim çok acıyordu, karnım çok açtı ve uykum da vardı bu yüzden kendimi kötü hissediyordum. Chanyeol bence beni azarlayacaktı çünkü hemen mesaja kandım ama ya kızmazsa? Ki kızsa haklıydı..
  Bir süre geçmişti ve ben uyukluyordum tam uyuma evresine geçmiştim ki bir anda çalan telefonumla irkildim ama sorun şu ki telefonum bende değil, Kwon'da duruyordu.
Kwon pislikçe gülerek telefona baktı.

"Sevgilin arıyor ezik." Kahkahayı basıp telefonu açtı sonra da tekerlekli sandalyeye oturdu arkasına yaslandı sonra da hoparlörü açtı. "Alo~ Aradığınız Baekhyun'a şu an ulaşılamıyor çünkü kendisi elimde!"

"Seni şerefsiz! Baekhyun nerede!" Sesi çok öfkeli ve kırgındı.

"Baekhyun şu an elimde, eğer onu bırakacağına dair söz verirsen bırakırım! Yoksa Jooyeon gibi onu öldürürüm, ah bu arada bir konuğumuz daha var. Jaemin o, Baekhyun'un eski sevgilisi!"

"Seni bulunca öyle bir becereceğim ki Kwon, kırk yıl o kalçanın üstüne oturamayacaksın! Çabuk söyle Baekhyun nerede!?" Bence beni duyabilirdi.

"CHANYEOL KURTAR BENİ LÜTFEN! YALVARIRIM GEL!" Bağırırken canım yanıyoru ve bir yandan da nefesim kesiliyordu.

"NEREDESİN BAEKHYUN?"

"BENİ GARAJIN BİRİNE GETİRDİLER, ETRAFINDA BİR ŞEY YOK! YALVARIRIM GEL!"

"TAMAM GELİYORUM BEN!" Telefonu kapattığında Kwon dibime gelip yüzüme tokat attı, öyle bir sert tokat atmıştı ki yanağım yanıyordu..
 
"Gelince seni gebertecek pislik herif!"

"Onu görürüz!" Kwon yine tokat atınca bu sefer sandalye geriye gitti ve başımı hafifçe vurdum. Jaemin gelip yanımda oturunca başımı sol tarafa çevirdim.

"Görelim bakalım şu Chanyeol'ü."

"Emin ol senin ağzını burnunu kırıp mahvedecek." Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve bunların bir an önce geçip bitmesini isteyerek dua ettim ama aksine vakit sanki bir türlü geçmiyordu.
   Chanyeol beni bulmaya geç gelecek gibi gözüküyordu çünkü daha nerede olduğumu ben adam akıllı bilemezken o nasıl beni hemen bulabilirdi ki? Yerde yatmaya devam ederken tavana baktım, burası eskiden yarış arabalarının hazırlandığı bir yere benziyordu, tavanda bir sürü yarış arabası bayrağı ve sembolü vardı.. Şu an Chanyeol ile gökyüzündeki yıldızları sevebilirdik belki de... Neyse.
   Bir süre sonra Kwon benim bağlandığım sandalyeyi kaldırdı, arkama geçip bileklerimi çözünce hemen kaçmaya çalıştım ama ne fayda? Tam kaçarken Kwon tırnaklarını bileğime geçirince ben de eğilip onu ısırdım.

"SENİ FAHİŞE!" Kwon benim dişlerimden kurtulup beni silkti. "APTAL! SENİN HAYATINI KURTARIYORUM! O APTAL İLE AYRIL Kİ MUTLU OL!"

"Ayrılmayacağım!  BEN ONU ÇOK SEVİYORUM!" Lütfen hızlı gel Chanyeol.. Sana çok ihtiyacım var..
   Kwon beni zorla itikleyip içeri bir yere götürecekken bir amda garaj kapısının zorlandığını duyunca durduk, cebinden çıkarttığı tabancayı şakağıma yasladı ve kapıya yürüdük. Şu an filmlerdeki kaçırılma sahnelerindeydik ama tek farkı bunun gerçek olmasıydı!
  Kapıyı Kwon kumandayla açınca Sehun, Chanyeol ve Jongin karşımızdaydı, üçü şaşkınca bizi izliyordu. Şu an bok gibi hissediyordum çünkü benim yüzümden herkesin başına iş açılmıştı, o gün hastaneye başlamasaydım şu an herkes mutlu yaşayacaktı.

"Ne oldu? Sevgililer birbirini görünce dillerini kuş mu yuttu!?"

"Baekhyun'u bırak!" Sesi titriyordu, anasını satayım şu an elimde olsa yemin ederim onu alıp giderdim.. "Kwon, sana Baekhyun'u bırak dedim! Senin derdin benimle!"