SURGEON {CHANBAEK}//TAMAMLANDI

İkinci Sezon, Beşinci Bölüm.

Baekhyun'un ağzından.

  Hamile olduğumu öğrendiğimizden bu yana Chanyeol ve ben çok mutluyduk, çünkü hayatımıza moral ve neşe gelecekti, Chanyeol bu haberle kendini çok daha iyi hissetmeye de başlamıştı. Daha bir aylıktı karnımdaki minik ama yine de biz birazdan karnımdan çıkartacakmışım gibi heyecanlıydık.. Oysa bizi bekleyen koca sekiz ay var değil mi? Karnım kocaman olacak ve nefes alamayacak hale gelecektim.. Olsun Chanyeol beni böyle de sever öyle değil mi?
   Hastanede işlerim birazcık yoğunlaşmaya başlamıştı ki bu da zaten çok istediğim bir şeydi, asistanlığımın ilk yılı çok zor ve karmaşık geçiyordu ama yine de memnundum. Çocuğumuz doğduğunda ona appasıyla beraber ameliyatlara girdiğimizden bahsedeceğim, gerçi o da bizim gibi cerrah olmak ister mi? Sanmıyorum..
   Chanyeol çok yoğun çalışmaya başlamıştı, ben de ona yardım ediyordum. Şirkette toplantılara giriyordu hastaneye nadiren uğruyordu, o hastanedeyken ben poliklinikte, o ise ameliyatlarda oluyordu ya da odasında işleriyle ilgilenirken ben ya Sehun'un yanında ya Jongdae'nin yanında ya da Jongin'in yanında ameliyathanede oluyordum.
   Erkeklerin hamileliği çok değişik oluyormuş, kendimi deniz atı gibi hissediyordum ama olsun, böyle de hayat güzel.. Gerçi Chanyeol ameliyathanedeki kan ve koterin çıkarttığı yanık et kokusundan dolayı midemin hemen bulanacağından ya da ameliyathanenin soğuduğundan dolayı üşüteceğimi düşünüyordu ama hayır! Ben bir doktordum ve kendi söküğümü bazılarının aksine kendim dikebilirdim!
   Bugün her şey yolunda giderek başlamıştı, poliklinikte minik bebekleri muayene ederken onlara ödül olarak lolipop ya da çikolata hediye ettim, bu onları memnun edebilecek şeylerdi.. Poliklinikte işimi başkasına devrettikten sonra servise çıktım, Minseok ve Junmyeon bankoya yaslanmışlar sohbet ediyorlardı ben de yanlarına giderek onların sohbetine katıldım.

"Selamlar.." Gülümseyerek bana baktıklarında içim sıcacık olmuştu, Yixing de bizim yanımıza gelince daha da mutlu oldum.

"Oo, hoş geldin! Nasılsın?" Junmyeon elini karnıma götürüp okşarken gülmüştüm çünkü bu gıdıklandırmıştı.

"İyiyim siz? Yardım edebileceğim bir konu var mı?"

"Hayır Baekhyun, baksana bebeğin nasıl hissettiriyor." Minseok da Junmyeon gibi yapınca gülümseyerek cevap verdim.

"Aslında bakarsan, çok bir şey hissetmiyorum zaten daha bir aylık o yüzden hafif midem dolu gibi bir his gibi geldi ama bilmiyorum.. Çok değişik geliyor hâlâ hamile olmam."

"Siwon bir şey dedi mi?"

"Siwon bana hormonlarımın bir yükselip bir aşağıda olduğunu ve biliyorsunuz ki bir erkekte hem östrojen yani kadınlık hormonu hem de testeron yani erkeklik hormonu olduğunu söyledi. Benim östrojen fazlalılığım varmış ama bilmiyorum.. Böyle vakaların da çok olduğunu tek olmadığımı söyledi."

"Ben eminim sağlıklı bir bebek dünyaya getireceksin!" Yixing bunu söylerken gözleri mutluluktan dolmuştu. Bütün arkadaşlarım o kadar saf kalplilerdi ki onlara sahip olduğum için kendimi çok şanslı ve mutlu hissediyordum..

   Bugün bir ameliyatımız var mıydı yoksa yok muydu emin değildim ama umarım vardır çünkü ben ameliyata girmeyi çok özledim. Servisteki bankoda yaslanmaya devam ederkem telefonuma gelen mesajla gülümsedim.

"4 nolu salonda 13.00 da ameliyatınız var."

   Bu mesajı aldıktan sonra ameliyathaneye gittim, Chanyeol de gelecektir eminim ama kendisi şu sıralar beni hastaneyle daha doğrusu ameliyathane ile aldattığı için onu görmem imkansız bir hâle geliyordu. Ameliyathaneye geldiğimde bonemi ve maskemi takıp steril olmak için ellerimi yıkamaya başladım. Ellerimi yıkarken, Chanyeol geldi ona gülümseyerek baktım ve iç çektim.