SURGEON {CHANBAEK}//TAMAMLANDI

Dördüncü Bölüm.

Chanyeol'ün anlatımıyla.

Baekhyun'un beni itmesiyle yaşadığım ufak çaplı şokun ardından bir anda bana gitmemi söylemesiyle ne yapacağımı şaşırmıştım. Koşarak oradan giderek askerleri yeniden çağıracaktım ki bir anda kopan gürültü ve sallantıyla yere düştüm, yere düşmemle gözlerimi kapatmıştım, açınca bir süre yere baktım, bomba patlamıştı.. Ayağa kalkıp hızlıca ameliyathanenin kapısına doğru koştum.

"BAEKHYUN!" Ameliyathaneye girdiğimde kapının artık olmadığını görünce boğazıma yumrular dizilmişti. Baekhyun neredeydi? İçerisi harabe ve enkazdan ibaretti. Sedyedeki hasta zaten artık ölüydü, her yer ise çok kötüydü ve her yer ilaç şişelerinin kırıkları ve serumlar yüzünden ıslak ve pisti, birkaç cihaz da patlamış ya da bozulmuştu.
Gözlerimi etrafta gezdirirken gerginlikten şu an ben patlayacak gibiydim, kenarda gördüğüm bedenle ne olduğumu şaşırmıştım. Başımdan aşağı kaynar sular dökülürken dizlerimin üzerine çöküp çaresizce ona baktım.

"Olamaz hayır!" Ayağa kalkıp yanına gittim, yüzünün bir kısmının ağır yaralı olduğunu ve kanadığını görünce hemen silmeye çalıştım, işaret ve orta parmağımı şah damarına götürüp yaşayıp yaşamadığını tespit ettim, çok az atıyordu.

"Dayan Baekhyun.. Dayan." Ayağa kalkıp Baekhyun'u kucağıma alıp hızlıca ameliyathane en azından eski ameliyathaneden çıktık. Baekhyun kucağımda kanlar içinde yatarken insan aramaya çalıştım. Koridorun sonunda Jongin' görünce koşarak yanıma geldi.

"Acil ameliyathaneye götür! O ölmemeli Jongin!"

"Bomba üstünde mi patladı?"

"BİLMİYORUM GERİZEKALI! ÇABUK AYARLA ŞU LANET AMELİYATHANEYİ BAEKHYUN ÖLÜYOR!"

"Ne?" Duyduğum kadın sesiyle başımı sağa çevirdiğimde Baekhyun'un anneannesi olduğunu görünce çok utanmıştım. Kadın torununu yine yaralı görüyordu. Baekhyun için sedye gelince hemen onu yatırdım.

"Siz Baekhyun'u ayarlayın geliyorum ben.." Jongin plastük cerrahı olduğu için o dikişlerini halledecekti bu yüzden onu Baekhyun ile götürmüştüm en azından ben gelene kadar ameliyatın bir kısmını halledebilirdi. Üzerimdeki kan lekelerini bir kenara bırakıp yaşlı kadının yanına gelip derin nefes aldım, olabildiğince en sakin ses tonuyla ona baktım ve konuşmaya başladım.. "Merhaba Bayan Byun.... Sizinle konuşabilir miyim?"

"Tamam... Torunum ölmesin..." Elimi omzuna yerleştirip sakinleşmesi için nazikçe ovaladım. Boş olan koltuklara geçtik ve ona burukça gülümsedim.

"Bakın.. Baekhyun az önce çok kötü yaralandı. Askeriyeden geldiler ve bir terörist bizi ameliyathanede rehin aldı. Biz Baekhyun ile askerin bedenindeki bombayı çıkartmıştık ama bombayı etkisiz hale getiremedik ve çok az vaktimiz vardı.. Ve Baekhyun bombanın patlamasına çok kısa bir süre kala benim hayatımı kurtarmak için beni ameliyathaneden gönderdi..." Anlatırken gözlerimden istemsizce yaşlar düşüyordu ve anneannesi de şu an benim gibi ağlıyordu. Keşke şu an seni onunla görüştürebilsem büyükanne... "Ama bana güven ben onu iyileştireceğim."

"Sana inanıyorum ama Baekhyun iyileşecek mi?"

"Evet ama Baekhyun'un gücüne de bağlı.. Gözün arkada kalmasın."

"Bay Park sizi bekliyoruz." Duyduğum sesle başımı salladım sonra ayağa kalktım.

"Size söz, güzel haberle geleceğim." Koşarak ameliyathaneye gittim. Bu ameliyathane bomba patlamasında sağlam kalmıştı ki zaten bu ameliyathane en yüksek kattaydı. Steril olup içeri girdim, bu sefer sedyede yatan bebek değil Baekhyun'du..
Baekhyun'un derin yaraları vardı ve kanaması da çoktu bu yüzden bir yandan da kan takviyesi veriliyordu. Jongin Baekhyun'un estetik işlerini yaparken ben de yaralarını temizleyip dikiyordum fakat gözüm bileğindeki derin yara izine takıldı. Bu basit bir yara izi değildi sanki kelepçe izine de benziyor gibiydi fakat aynı iz ayak bileğinde de vardı, acaba hapise mi girmişti ki? Ama oldukça da masumdu.
Ameliyat yaklaşık iki saat sürmüştü. Baekhyun'un yaralarını diktikten ve estetik ameliyatı da bitince anesteziden de iyi sonuç almıştık. Son birkaç işimizi de hallederken soru soran hemşireye döndüm.