SURGEON {CHANBAEK}//TAMAMLANDI

On Birinci Bölüm.

Chanyeol'ün anlatımı..

    Baekhyun kaza geçirip komaya girdiğinden beridir birkaç gün geçmişti, başından kalkmayıp hep onu izliyordum. Ölüden tek farkı nefes alabiliyor oluşuydu.. Aklımdan çıkmayan tek sorunun neden o gün bir anda arabanın çarpmış olduğuydu. Baekhyun dikkatli birisiydi, hatta beni bile dikkatli olabilmem için uyarırdı neden dikkat etmeden karşı kaldırıma geçiyordu..
  Baekhyun'un telefonunu bana vermişlerdi, yanımda duruyordu asla aklıma karıştırmak veya kurcalamak gelmemişti çünkü ben seviyesiz bir insan değildim.

"Hadi uyan, yine soruların ile çok konuş ve ben yine güleyim olur mu..? Sesini çok özledim Baekhyun.." Başımı sedyeye yaslayıp elini tutup nazikçe okşadım, evet bunu yapmak beni rahatlatıyordu. "Günlerdir servise inip çıkmıyorum, uyandığın zaman ilk beni görürsün ve mutlu olursun diye.." Baekhyun'un komadan uyandığı zaman beni görmek belki onu mutlu edebilirdi.
  Sandalyede otururken cebim titreyince kaşlarımı çatıp elimi cebime attım, yine Sehun arıyordur diye düşünürken Baekhyun'un telefonuna bildirim gelmişti, bilinmeyen bir numaradan gelmişti.

Bilinmeyen Numara;

Ne oldu? Sevgilin seni kurtaramadı galiba? Ah pardon sen kaza geçirip öldün değil mi?

Seni bulup ağzını burnunu kırmam yok mu peki? Kaşlarımı çatıp numarayı inceledim ne alakaysa çok tanıdık gelmişti, kendi telefonumu çıkartıp numarayı yazdığımda Kwon'un numarası çıkmıştı. İşte şimdi sıçtım ağzına. Kendi telefonumdan Kwon'u aradım, kısa bir süre sonra açtı.

"Bakıyorum da yine köpek gibi havlıyorsun? Sana kötü bir haberim var, Baekhyun ölmedi. Onu elimden almana izin vermeyeceğim." Kahkahayı bastığında sinirle nefes alıp vermeye başladım.

"Ah ne güzel ne güzel. Yine Süpermen rolündesin bakıyorum ha? Baksana o güzel sevgiline sahip çık bence."

"Kwon seni bulduğum an seni öyle bir geberteceğim ki, tanrı şahidim olsun böyle bir ölümü kimse görmemiş olacak."

"ÇOK KORKTUM CHANYEOL! CANIMI ALMA BENDEN" Orospu çocuğu seni. "Ahaha.. Tehditlerin güzel ama bana işlemiyor biliyor musun?"

"Acaba seni öttürdüğüm zaman da böyle gülecek misin? Şerefsiz herif!" Telefonu kapatıp arkama yaslandım, avukatımı aradım bu sefer. "Alo."

"Alo, efendim?"

"Kwon hapisten kaçmış, bu nasıl oldu? Bana yerini bulman lazım."

"Tabii hemen. Size bulduğum an bilgi göndereceğim." Telefonu kapatıp dudaklarımı birbirine bastırdım sonra Baekhyun'a baktım.

"Söz onun canına edeceğim.. Lütfen sen de bırakma beni ama olur mu..? Ben sensiz yapamam Baekhyun." Bir süre daha Baekhyun'u izledim, bu zamana kadar çok şey yaşadık. O da yetimdi, ben de. O da çok acı çekmişti, ben de. Şimdi o yatıyordu ben izliyordum.. Bunların hepsi neden bir kabustan ibaret değildi ki? Uyandığı zaman belki de mutluluktan ben ölecektim ama dayanmak zorundaydım. Baekhyun'un elini tutup nazikçe öptükten sonra kalkıp odasını havalandırdım sonradan da çıktım. "Hemşire hanım."

"Buyrun efendim."

"Baekhyun'u V.I.P odaya alın, bütün yüksek cihazlar ve ilaçlar neyse yapılsın. Başında ben bekleyeceğim. Bay Oh, Jongin ve Kim'i de odama çağır. Baekhyun uyanırsa haber edersin, odama geçeceğim."

"Tabii ki efendim." Hemşirenin yanından ayrılıp kendi odama geçerken servise uğramak istedim ki iyi ki uğramıştım. Odalardan birinden geçerken yatakta tek başına oturan çocuğu izledim sonra da yanına gittim, yanında teyzesi vardı.