That guy in jail

XIV.

Typographical and grammatical error are inevitable.

SECIL

Pinaghalong kaba at galak ang aking nararamdaman, sa pagpasok palang namin sa hamba ng pinto ng masyon nina Alwin. Hindi ko talaga inaakala na ganito sila kayaman. Halos lahat ay naka upgrade, kulang nalang automatic maging ang pagbukas ng mga pinto.

Ipinagdarasal ko talaga na sana'y maging maayos lang ang lahat. Alam kong ang bagay na ito ang isa sa mga prinoproblema parin ni Alwin kaya gusto ko na ring resulbahin. Kasama niya kami. Ano man ang mangyare ngayong gabi, hindi siya nag-iisa. Isa pa, nangako sina nanay na sila ang bahalang makipag-usap kapag hindi sila nakinig sa sarili nilang anak.

Above all, I'm relying to His plan.

Nang magtagpo ang tingin namin ng kaniyang ina ay umurong yata ang aking dila. Sa hitsura kasi niya'y mukha talaga siyang pihikan. Napaka demure ng ayos niya. Nakakatakot ang awra nito. Mas lalo pang nagtindigan ang balahibo ko sa katawan nang ipakilala na akong mismo ni Alwin. Hawak ang beywang ko habang nasa harapan namin ang kambal, boung tapang naming hinarap ang kung ano mang mangyayare.

"Sinasabi mo lang 'to dahil alam mong ipapadala ka na namin Abroad upang mag asikaso sa mga negosyo ng pamilya—"

"Mom, I'm serious. Kasama na nga namin ang pamilya ng asawa ko." Para akong teenager na kinikilig sa itinawag niya sa'kin.

"Hah! Leo!" Tawag ng ginang sa asawa, agad namn siyang dinaluhan ng asawa niya. Para na itong aatakihin sa puso.

"Son, this is a joke isn't?" Ang ama na niya ang nagsalita.

"Dad, I'm not. What I said is true, may anak na ako."

"How come?" Her mother's eyes is full of range. Parang bulkan na kahit anong oras ay sasabog na. "Nasa kulungan ka, for almost five years. Tapos ngayong nakalaya kana, sasabihin mong may anak ka? And," she pause as she looked at the twins. "They've grown up? Nahihibang kana ba Alwin?"

"Mom, stop it. Sinabi ko naman—"

"You're lying, come on Son, sabihin mong nagsisinungaling ka lang, at nagpapanggap lang sila rito na pamilya mo—"

"Mom. I said stop it, you're disrespecting them including me."

"Kristina calm down," pang-aalo ng Ginoo sa kaniyang asawa. Naramdaman ko ang mahinang pagtapik ni Rence sa balikat ko. Para iyong nagpapahiwatig na itutuloy namin ang kung anong naplano.

"Leo, paaminin mo ang anak mo. Wala pa akong apo. Ayokong may makihating hampas lupa sa ating kayamanan. Hindi ito totoo—"

"Excuse me Ma'am." Sinadya ko nang putulin ang ginagawang pagpapatulong ng Ginang. "Mawalang galang na po pero totoo po ang sinabi ni Alwin. Anak namin ang kambal na nasa harapan niyo ngayon na siyang apo niyo."

"No way in hell I'm going to be the grandmother of that," napatingin siya sa kambal, mukhang nag-uurong sulong sa gusto niyang sabihin. "O-of that two little chicken fox—!"

Hindi ko alam kung matatawa ba ako o maiinsulto sa inasal ng Ginang, kahit gan'on paman, pinili kong manahimik.

"Mommy, accepted this. Accepted it."

"How can I accepted this kung biro lang naman 'to—"

"Eehem." Nabuhayan ako ng loob nang marinig si tatay. Mukhang magsasalita narin siya.

"Ginang Tamarac, narito po kami hindi para makihati sa KAYAMANANG meron ang pamilya niyo kun'di para sabihin ang bagay na 'to. Hindi namin kailangan ng KAYAMAN mo."

Dumako ang lahat ng tingin kay tatay. Nasa tabi niya si nanay, nakaalalay kasama si Erick.

"Son," panimula ng daddy niya. "Explained all of this."