MY LIFE|Hyunho

5:)

Evet doktorun dediği gibi eve gidiyordum ve yanımda bir adet Minho hoca var . Derslerini kaçırmıştı aslında ama o benimle ilgilenmeyi seçti.Şuan minho hocanın arabasındayım ve elimi okşuyor. Evet gerçekten çok güzel bir his sevdiğin adamın sana bakması.Evimin konumunu Minho hocaya söylemiştim ve ondan önce bana içmem için verilen hapları eczaneden aldık.Fakat eczanedeki bir erkek müşteri bana tuhaf tuhaf bakıyordu.Minho hoca da bunu anladı galiba çünkü önüme geçti ve benim adamı görmememi adamında beni görmemesini sağladı.Ardından ilacı alıp arabaya bindik Minho hocanın bir eli direksiyondayken diğer eli benim elimi okşuyor ve kalbimin atmasını sağlıyor.

Şuan evimin önündeydik.Minho hoca benim yürümemde yardımcı oldu. Ama benim yinede karın ağrım var ve nefesim kesiliyor gibi hissediyorum. Yavaş yavaş ilerliyordum ki Minho hoca canımın yandığını görünce nazikçe aldı beni kucağına

"Bugün tam bir bebeksin"dedi ve yanağımdan öptü.Çok şaşırdım ve hala şaşkınım şuan.Anneannem ve dedem birkaç günlüğüne yoktu bu sayede kafa dinlicektim ki hasta olana kadar. Birde kalbimin patlamasına sebep olabilecek Minho hoca var.

Yanağımı öptükten sonra mutfağa gidip bir çorba hazırlayacağını söyledi.Malzemelerin yerini nasıl bilicek diye düşünürken Hoca elinde bir çorbayla döndü ve
"Mutfak dolapları karışık değildi o sayede buldum."aklımı okumuştu galiba.Minho hoca ailemin ne zaman geleceğini sordu.Bende birkaç günlüğüne işleri olduğun için gittiler dedim.Şuan okul saatindeydik bu yüzden herhangi bir arkadaşım da gelemezdi ve doktor ilacımı içip düzenli beslenmezsem daha kötü olacağımı söyledi.Minho hoca bana baktı ve düşündü ardından bana
"Senin için sıkıntı olmayacaksa kalırım"dedi.
"Hayır hocam zaten bana çok yardımınız dokundu lütfen bu gece burda kalın"diye karşılık verdim ona.

Hafifçe gülümsedi.Gülüşüne daldım,ne kadar da mükemmel duruyor ama en çok onda.Hala yanağımı öpme şokunu atlamamıştım bunu bizim gruba yazacaktım ama çok uykum vardı ve en son duyduğum şey
"İyi uykular miniğim"
Miniğim dedi bana

HOCALAR ADALET İSTİYOR AMK

Nayeon:
Minho Hyunjin okulda yok
Sende okulda yoksun

Minho:
Evet hasta ve benim yanımda
Olum çok güzel lan

Chan:
Bu embesil alık bence nayeon sence

Nayeon :
Bencede

Minho:
Ya saçmalamayın

Lisa:
Amk yalanını yesinler
İnandım bak şuan
O çocuğa bakışlarını hepimiz biliyoruz

Jennie:
Lisa haklı
Ayrıca sen Hyunjin'i bıraktıysan gelsene eve

Minho:
Ya normalden daha kötü
Baya hasta
Anneannesi ve dedesi gidince de tek kalıcaktı
Ama doktor düzenli beslenmeli ve ilaçlarını tam saatinde içmesini söyledi şuan uyuyor.

Nayeon:
Kucağında mı😳😳:))

Minho:
Gidiyorum ben ya

Son mesajı da attıktan sonra önümdeki siyah saçlıya döndüm.O kadar tatlı uyuyordu ki dayanamadım ve yanına uzandım sonra o da iyice bana yaklaştı ve sarıldı.Neden kalbim böyle hızlı atıyor diye düşünüyordum ki Hyunjin gözlerini araladı ve naptığını anladığında beni bıraktı.

Onun ateşine bakıp daha iyi olduğunu anladım ama karnı için aynı şeyi söyleyemicem.Sırf çok ağrımasın diye eğik duruyor.Ardından tuvalete gitti ama birkaç dakika sonra ağlama sesi geldi hemen koşup baktım ve köşede sinmiş ve ağlıyor olduğunu gördüm.

"Hyunjin ! Neden ağlıyorsun? Noldu"
Konuşamayacak kadar ağrıyodu galiba eliyle karnını işaret etti.
"Gel sana bir kere daha ilaç verelim geçmezse hasteneye dileriz istersen yanında da uyku hapı vereyim daha az yorgun olursun"dediğimi kabul etti ve ilaçları verdim korkuyorum karın ağrısının geçmemesinden