Bahar Rüzgarı

Bölüm-12: Yanlış Anlaşılmaların En Güzeli

Duman - Yürek

Stephen Sanches - Until I Found You

Şarkı bitene kadar Rüzgar'ı düşünüp durmuş ve gerçekten beni kıskanıp kıskanmadığını sorgulamıştım. Rüzgar ise bir süre daha perdenin ardından bakmaya devam edip ardından kafasını geri çekmişti.

Sonunda şarkı bitip sahneye çıkma sırası Rüzgarlara geldiğinde merakla bakışlarımı sahneye kilitledim. Bana söylememek için kırk takla attığı şarkıyı sonunda dinleyebilecektim.

Rüzgar mikrofonun başına geçtiğinde gözleri beni buldu. Nasıl desem... Sanırım heyecanlı ve gergindi. Yani bakarak bunu anlayabiliyordum.

Gülümsedi ve gitarını omzuna asmış Mert'e çalmaya başlaması için işaret verdi. Mert çalmaya başladığında bu tanıdık melodinin hangi şarkıya ait olduğunu çözmeye çalışıyordum. Sonunda kafamın üzerindeki ampul birden yandığında Rüzgar çoktan sözlere girmişti.

"Varamadım, doyamadım kokusuna tadına
Adım adım kovaladım, bulamadım izini"

"Duman," diye mırıldandım. "Bayılırım."

"Salınarak, gezinerek beni deli ediyor
Ölene dek, mezara dek yüreğimi yakıyor
Aman Allah
Ölene dek, mezara dek yüreğim yanıyor"

Gözlerimin içine öyle bir bakıyordu ki şuracıkta sandalyeden düşüp bayılabilirdim. Artık ikimizin de birşeylerin farkına vardığını hissediyordum.

"Bu ne kaçış, bu ne gidiş, öyle delice bir aşk
Varılamaz, dönülmez, gel benimle dolaş
Aman Allah
Ölene dek, mezara dek gel benimle dolaş"

Sanırım sesiyle beni büyülemeye çalışıyordu. Ve amacına ulaşmıştı.

"Ah kimin için atıyor bu yürek
Söyle kimin için atıyor bu yürek
Napıp ediyor sevdiğini üzüyor, aklımız ermez
Aman Allah"

Gözlerimi sahneden -daha doğrusu Rüzgar'ın gözlerinden- ayırmadan konuştum. "Kiraz, şimdi müsait bir yere bayılacağım. Tut beni, tamam mı?"

"Naz mı ediyor, gözlerimi süzüyor
Ah geri gelmez"

Kiraz kıkırdadı. "Şu bayılma işini şarkı bitimine ertelesen nasıl olur?"

"Peki." dedim diyecek başka bir şey bulamadığım için.

Şarkı devam ederken arkamdan birinin kulağıma fısıldamasıyla irkildim. 

"Kız Bahar! Rüzgar sana mı bakıyor böyle tutkulu tutkulu?"

Göz ucuyla arkaya bakmaya çalıştığımda Eslem'in şaşkın bir biçimde bir bana bir de Rüzgar'a baktığını gördüm.

Kahretsin! Eslem'i tamamen unutmuştum. Siz hatırladınız mı? Hani şu, dedikodu makinesi olan.

Gözlerim büyürken, "Yok Eslemciğim! Yanlış görmüşsündür sen." dedim yapmacık şirin bir gülümsemeyle.

"Yaa öyle mi? Ben de sanmıştım ki-"

Sözünü bitimesine izin vermeden eline bir tutam para sıkıştırdım. "Hadi sen git kantinden üçümüze çikolata falan al."

"T-tamam, öyleyse." dedi Eslem kantine doğru yönelip. Hala şaşkınlığını üzerinden atamamıştı.

Eslem gözden kaybolurken Kiraz muzipçe konuştu.

"Evet evet, çikolata al. Malum Bahar'ın heyecandan kan şekeri düştü, iyi gelir."

Kaşlarımı çatıp kendimi gülmemek için zor tutarak ona baktım. "Sus da şarkıyı dinleyeyim. Sen de Mert'ini izle."