11

46 15 55
                                    

Selemeeeee.

Yine ben saçma salak bir durumda bölüm yazıyorum hkdhxmxhmx

Asla düzgün bir an secip yazamıyorum. Konumuz bu değil konumuz yeni bölüm. Ay geçelim bölümee.

Amaa önceliklee. Bu bölüm yine süprayyyz kişimiz yaralı yada bera hangisini tercih ederseniz onun ağzından.

UYARI: Sevgili okurlar bu yazar çok kötü doğru düzgün ekranı bile görmüyor bu yüzden yazım yanlışlarına çok takılmayalım lütfen.

Hadi geçelim bakalımmm

_&_
Yaralı'dan

Sabah erkenden kalkıp okul yolunu tutmuştum.  Çünkü benan hanım ve Furkan bey uyanırsa geçireceğimiz dakikalar hiç güzel olmazdı.

Bir haftadır yaptığım gibi yine o kızı düşünmeye başladım. Mina'yı. Gökyüzüm. Ona böyle seslenmem doğru değil biliyorum ama içimde bir yerlerde engel olamadığım şeyler vardı. Bu yüzden onu en azından içimden sahiplenmek güzel hissettiriyordu.

Nerede yaşıyor? Bu soruyu gercekten artık sormak istiyordum ama açıkçası biraz çekiniyordum yanlış anlamasını istemezdim. Acaba nası biri? Gözleri ne renk? Saçları uzun mu? Saçları hangi renk acaba? Kumral, sarışın esmer Hangisi? Doğrusu bunlar umrumda bile değildi sadece merak ediyordum. Ama eminim ki çok güzel bir kız.

Ona çekilmem hata mı? Galiva evet çünkü o hala sevgilisini seviyordu. Onu anlıyorum yaşadıkları kolay değil ve güzel seven biriyle birlikteymiş. Ama içimdeki bencil bazen keşke benim olsa dedirttiriyor. Benim deyince garipsedim. Keşke onun olsam...

Okulun kapısına gelmemle düşüncelerim dağıldı. Daha dersin başlamasına 1 saat vardı bu yüzden kafeterya ya gidip herhangi bir masaya oturdum.

Çantamdan kitaplarımı çıkartıp. Biraz ders çalışmaya başladım. Tek hedefim şu okulu bitirip başka bir şehire gitmekti. Ve yine aklıma o geldi. Ya o bu şehirdeyse. Görüşme ihtimalimiz varsa onu da sıfıra indirecektim. Ellerimi kafamın iki yanına koyup kendi duyacağım bir sesle konuşmaya başladım.

"Ah salak Adin gercekten mi? Bu kadar çabuk mu?"

Ondan hoşlanmış olamam değil mi? Ah tabiki hayır olamam bu imkansız sadece bir kaç kere konuştuk ve ben sadece merak ediyorum o kadar.

Kendimi ikna ettiğimi sanarak ayağa kalktım. Ani kalkışım ile gözler bana dönerken. Korkmuş ve çekinmiştim. Göz önünde olmaktan nefret ediyorum. İçimde ki garip hisle kendime bir bardak kahve alıp masaya geri döndüm.

İğrenç bir histi ve ben kendimi fazla ezik hissediyordum. Kahveden bir yudum alıp derse başlamaya karar verdim yoksa düşüncelerim bana çok zarar verecekti.

50 dk boyunca hiçbir şey düşünmeden ders çalışmıştım. Simdi ise derse gidiyorum. Aklım bu kadar dağınıkken ne kadar verimli olur hiç bilmiyorum ama.

Derse geçip kitap defterleri çıkarttım. Kulaklıklarımı takıp kafamı sıraya gömdüm.

Tam şarkıların içinde gezinirken hocanın gelmesiyle kafamı kaldırdım. Evet yorucu bir iki saat beni bekliyor.

•••••••

Okul çıkışı eve yönelmek istemedim ama Benan hanım eve çabuk dönmemi istiyormuş. Bu düşünce gözlerimi devirmeme sebep oldu. Artık kurtulmak istiyordum.

Dönüş yolu uzasın diye yürümeyi tercih etmiştim. Uzunca bir süre insanların konuştuğu şeylere ve bu fazla gürültüye dalmıştım.

"Duydun mu şebnem Bera'yı evlendireceklermiş"

"Nası ya o çocuk daha okul okuyor"

"İnan inan benan yaydı herkese"

Yanlışlıkla duyduklarımla şok geçirecektim. Bu bu nasıl olur.  Evlendirilmek de ne.  Ben evlenmek falan istemiyorum ki.

İçime düşen korkuyla hızla eve yürümeye devam ettim. Kalbim sarsılıyor. Bu olamaz hayır. O kadınla olamaz hayır hayır.

Nefes nefese geldiğim eve bir kaç dakika baktım. İçerde hic güzel şeyler olacak gibi değildi. Kavga çıkartıp bu sefer susmayacağımdan çok emin bir şekilde çantamdan anahtarımı çıkartıp eve girdim.

Ayakkabılarımı kenera koyup ilerledim. Salon kapısına gelince derin bir nefes aldım. Kapıyı açtım nefesim ise geri verememiştim.

O burdaydı. O kadın

Kendimi Benan hanımın bakışlarıyla zorla içeri attım. Hayır bu kadarını yapmış olamazlar.

O kadın 39 yaşındaydı
Ben ise 25...

_&_

Hellüüü. Marabalaarr selemeee. Tamam yeter bu kaa. Sizi seviyem he çok falan.

Bilmiyorum belki tam olarak erkek ağzından yazamıyor olabilirim bunun için üzgünüm. Yada fazla dedikodu koyuyor olabilirim bunun icin üzgün değilim hfmdhmdhdnhx

Öyle işte aklımda daha hain planlar vardı ama meraklanmalısınızzz o yüzden burada keselim biz.

Kendinize iyi bakın bende gidip bölüm yazayım.

Ara sıra kitap yazdığımı unutabiliyorum çok takılmayalım hmdhkdhdkdhkdh

Hoş kalın mutlu kalın ballarımmm 💞

Unutlan Canlar & Yeni HayatlarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin