inci için.
31.07.2023"Pekâlâ, o zaman bizim bölgemizdeki mağazaların geçen haftaki satış raporlarını bir kez daha gözden geçirelim ve bununla ilgili bir kez daha toplanalım. Pazartesi yine bu saatlerde, çıkışa yakın kısa bir toplantı hepinize uygun mu?" dediğimde önümdeki masada oturan beş kişi de onaylayıcı tavırlar sergilemişti. "Öyleyse dağılabiliriz bugünlük, iyi tatiller şimdiden."
Baş köşesinde oturduğum masadan herkes kalkarken ve toplantı odasından çıkarken ben bilgisayarımı ve önümdeki kağıtları toparlamakla uğraştığım için biraz daha oturmuştum. Bunu fırsat bilen genç stajyerlerden biri de odadan çıkmadan önce yanımda, çok yakınımda durup bana bir şeyler sormaya başlamıştı. Amacının gerçekten bir şeyler öğrenmekten ziyade benimle konuşmak olduğuna dair şüphelerim vardı ama bunu dışa yansıtmamayı tercih ediyordum.
"Bay Jeon, toplantıda anlamadığım bazı noktalar oldu. Vaktiniz varsa biraz soru sorabilir miyim?" Konuştuğu sırada gözümü toparladığım eşyalarımdan ayırmamış ve oldukça ilgisiz olduğumu belli etmiştim.
"Aslında çok yorgunum ve bir an önce eve gitmek istiyorum. Ekstra bir vakit ayıramam ama eşyalarımı toparlayana kadar sorabilirsin ne soracaksan." Dediğim gibi, amacının bir şeyler öğrenmek olmadığını bildiğimden böyle davranmıştım. Gerçekten ihtiyacı olsa istediği kadar oturur ve konuşurdum tabii.
"Mesela şu bahsettiğiniz gizli müşteri puanları, düşük olduğundan bahsetmiştiniz. Puanımızı yükseltmek için neler yapabiliriz ki?"
Bilgisayarımı çantama koyup oturduğum yerden kalkarken konuştum. "Toplantıda anlamadığım noktalar var demiştin ama sanırım toplantıyı baştan sona anlamamışsın. Yaklaşık bir saattir bunu konuşup tartışıyoruz zaten." Kapıya doğru ilerliyordum ki hızlı birkaç adım atıp yolumu kesti, bu sırada da çarpışmamıza sebep oldu. "Hayır, hayır tabii ki-"
Yaptığı saçma şeye karşılık kaşlarımı çatıp şaşırmış bir ifadeyle ona bakmıştım. Sanırım filmlerdeki gibi çarpışınca bakışacağımız bir sahne yaşayacağımızı falan düşünmüştü ama asıl film sahnesi birazdan yaşanacaktı ki haberi yoktu. Cam duvarlar yüzünden dışardan bizi gören ve ayakkabılarını yere daha sert çarpa çarpa odaya giren Taehyung'un başrolde olduğu, aksiyon konulu bir film sahnesi hem de.
Bana çarptığı için elindeki kağıtları yere düşüren stajyer yere eğilip kağıtları toplarken sürekli "Afedersiniz." diye tekrarlıyordu ki bu sırada ben ona saçılan kağıtları toplamakta yardım etmek ve etmemek arasında karar vermeye çalışıyordum. En sonundaysa Taehyung'un kelimenin tam anlamıyla ateş eden bakışlarıyla karşılaştığım için etmemeye karar vermiştim.
Önce sinirli bir ifade takınsa da sonrasında sahte bir samimi gülüşle yanımıza gelmiş ve eğilip ona yardımcı olmuştu. "Daha dikkatli olmalısın."
"Çok haklısınız, özür dilerim." derken kucağındaki dağınık kağıtlarla karşımızda birkaç kez eğilmiş ve sonrasında utanç içinde çıkmıştı odadan. Ben hiçbir şey yapmamıştım, kendi yapıp kendi bulmuştu belasını gerçekten.
Stajyer odadan çıkar çıkmaz Taehyung tek kaşını kaldırarak, ve ellerini pantolonunun cebine sokarak bana dönmüştü, durumu açıklamamı istediğini belli edercesine.
"Ben bir şey yapmadım, kendin de gördün cam duvarın arkasından." Konuşurken sırıtmadan edemiyordum.
"Sırıtma." dediğinde daha çok sırıttım. "Sana sırıtma dedim."
"Sadece toplantı hakkında bir şeyler sormak istedi."
"Aynı toplantıyı kendi ekibimle ben de yaptım ama kimse benimle bilerek çarpışıp romantik bir an yaşamak istemedi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cardigan, tk
Fanfictionjungkook, onun yaralarını yıldızlamak isteyen taehyung'a bir türlü karşı gelemiyordu. •semeXseme