SANRI

1.Bölüm/KARA GÖZ

BÖLÜM ŞARKISI ;
Seyyan hanım -hasret

Sanrı sizlerle ..

🥀

Birini özleyince, ararsın, sesini duymak istersin. Yanına gidersin. Hatta belki de kilometrelerce yol gidersin. Benim özlemim iki ayrı dünya ortasında. Burada kalmam için tek bir sebebim var. Ve buradan gitmek için de. Benim özlemim diğer dünyada. Abimde.

6 yıl önce ,Ankara

Abimi bugün toprağa gömeceklerdi.
Annemle birlikte törene gitmek için dışarı çıktık iki tane asker dışarıda bizi bekliyorlardı arabaya bindik ve abimin yanına gitmek için yola çıkmıştık .
Annem elimi sıkısıkı tutuyordu , benden güç almaya çalışıyordu.
Ama bendede güç kalmamıştı.

Arabadan inmiştik ve tören 'in yapılacağı yere gelmiştik annemin kolunu tutarak indim çünkü annem ayakta zor duruyordu.
Bir askerde annemin öbür kolunu tutmuştu .

Biz törenin olucağa yere geldiğimizde
Hüzün dolu gözlerle Herkez bize bakıyordu . Ama ben abimden gurur duyuyordum .

Ünüformalı asker bizi en öne kadar yürütü ve yanımızda durdu , tam karşımızda abimin timi ,silah arkadaşları duruyordu .

Üstlerinde başka bir ünüforma vardı abimin en sefdiği ünüforma .

Bir tane asker yanıma gelip abimin bordo beresini uzattı " Abiniz ölmeden önce bunu emretmişti " diyerek bana verdi .
Titreyen elimle almaya çalıştım ve kafama taktım taktığımda karşımızdaki tim den bir asker bana odaklanmıştı kara gözleriyle bana bakıyordu .
Bu gözler bana çok tanıdık geliyordu.
Onun gözlerinde sert ama ağlamayada hazır bir bakış görmüştüm.

Bana uzun uzun baktı. Sanki hiç unutmuyacak gibi.

Gözlerimden yaşlar akıyordu ama ben dik duruyordum ,çenem titriyordu ama ben çenemi titretmemeye çalışıyordum çünkü abim bana bunu öğretmişti "ben şehit olursam ağlama çünkü ben iyi bir yere gidicem " derdi

Bense abime kızıp "sus böyle konuşma abi !" derdim .
İçim cayır cayır yanıyordu ama patlamamak için zor duruyordum .
Abimin bayraklı tabutu gelmişti annemin hıçkırık sesini işittim.

Abimin tabutunu koydular önümüze ben o an bittim işte direkt tabuta sarılmıştım ve hıçkırıklarım durmuyordu " Vatan sağolsun abim " dedim titreyen sesimle göz yaşlarım heryerdeydi durduramıyordum. Dağ gibi abim önümde tabutun içinde yatıyordu , kolumda bir el hissetmiştim bir kadın asker hüzünlü bir suratla bana bakıyordu oda ağlamamaya çalışıyordu .

Kafamı anneme çevirdim oda "oğlum" diyerek bağrıyordu .
Benim abim bu tabuta sığmazki benim abim kocamandı yüreği gibi.

O tabutu  öpüp başıma koydum ve annemin kolunu tutum çünkü tabutu almışlardı önümüzden. Askerler taşıyacaklardı. Silah arkadaşları tabutu taşımadan önce  o kara gözlü çocuk yaklaştı ve tabutu öpüp başına koydu.

Sanki kalbime binlerce iğne batırıyorlardı.

Elindeki mermiyi tabutun üstüne koymuştu , ve silah arkadaşlarının yanına gitti tabutun önündeki abimin resmini aldı o taşıyacaktı.

Mermiyi koyduğunda tebessüm ettim abimin intikamını almışlardı hemde tek bir kurşunla.
Askerler koca tabutu sırtlarına almışlardı ve abimi taşıyorlardı.

Abim o benim nereye götürüyorsunuz ?
Benim abim o tabuta sığamazki.

Benim abim vatanına aşık bir askerdi ,
Şehit olmak  çok isterdi öylede olmuştu.