You Are Really For Me

CHAPTER 10

Nagising na lamang ako na nasa malambot na kama na ako, inilibot ko ko Ang mata ko sa loob Ng kwarto. Ang kulay Nito ay, black brown at white. May study room din dito. Tumayo na Sana ako papunta sa pinto para lumabas Ng may Nakita akong Isang letrato agad ako pumunta sa mesa kung saan nakapatong Ang letrato nayon. Isa itong batang lalake at batang babae na nakangiting pareho, tila ba'y Ang saya saya nila. Agad ko itong nabitawan ito Ng marinig Ang malamig na boses Ng lalake.

"Hey what are you doing?!" Galit na tanong nya. "Did I give you a permission to touch my things?" Pahabol na malamig nyang tanong.

Nakayuko lamang ako at Hindi nagsasalita. Bat Ang init Ng ulo nya Ang aga aga! At Hindi na man ito nabasag dahil Wala ding frame sadyang nahulog Yung picture na papel! Para Yun lang na, nabitawan ko magagalit na sya agad!! Tumingin ako sa kanya at binigay na nakakakilabot na tingin. Agad na tumaas Ang kanyang Isang kilay.

"Ang OA mo na man Hindi Bagay Sayo!" I said and I rolled my eyes to him.

Nakita ko Ang gulat at mukhang na mangja pa ito dahil sa matapang ko wika. Syempre kailangan ko maging matapang para Hindi halata na takot ako sa totoo lng naiinis na talaga ako sa lalakeng to baka sapakin Kona to Dito eh.

"Ok..." Huminga sya Ng malalim at pinatuloy ang pag bikas Ng kanyang wika. "..I'm sorry, kung tumaas Ang boses ko." Nakayukong paumanhin nya.

"It's ok. Mahalaga ba talaga Ang letrato Nyan Sayo?" Tanong ko dahil parang ayaw nya na may humahawak sa letrating yon.

"Sobra." Mahina nyang wika sapat lng para marinig ko ito.

"Oww I see I'm sorry kung nangialam ako sa gamit mo." Pag hingi ko Ng tawad sa kanya.

"No don't say sorry. It's ok." Naka ngiting wika nito.

"So.. Hindi kana Galit?" Masayang tanong ko. At lalo lng ako ngumiti Ng umiling ito.

"Umayos kana at bumaba para makakain na Tayo. I cooked breakfast for us." Wika nito sabay labas.

Nang lumabas na sya agad ako pumunta sa baño para maghilamos after that bumaba na ako. Ang laki Ng condo at naamoy Kona Ang mabangong sinigang. Agad ako pumunta sa kusina at Nakita ko dun si renz na naghahanda na Ng mga Plato. Agad ako umupo sa mataas na chare at pinapanood lng syang matapos sa ginagawa nya.

"Stop staring I'm melting." Wika nya na nagpamula sa pisngi ko. Ano bayan Ang aga aga!!

"And stop doing that. Let's eat I'm hungry na!" Galit na wika ko sakanya dahil naglalagay pa sya Ng bulaklak sa lamesa.

"Edi Kumain ka. May kamay ka na man Hindi ba? Oh gusto mo subuan pa kita?" Naka ngisi nitong sarkistong tanong.

Shit lalong lang ako namumula.

"U-uhm what I mean na Hindi ako sanay Kumain Ng magisa gosh feeling mo talaga.' wika ko sabay irap sa kanya. Tumawa lamang ito at umupo sa tapat ko.

"Cass, mukhang naparami ata Ng blush-on mong lagay." Naka ngisi nyang sabi. Ha? Ano dw? Hindi nga ako nag makeup ahh!

"Ano bayang sinasabi mo Hindi nga ako nagme-makeup eh!" Galit na wika ko. Nakakainis na man tong lalakeng to Ang aga-aga nang-aasar. Nakakabwisit Ng Umaga!

"Oh really? Because your chicks is red is Look burning." Naka ngisi nanaman nyang Saad nakakainis na!

"Pwede ba magfocus kana lng sa pagkain mo!" Naiinis Kong sambit. Mas lalong tumaas Ang kilay ko Ng Makita ko syang naka focus Ang tingin sakin! Dumn this boy, oo naging crush ko sya hindi ko alam na ganito sya kakulit.

"Hey stop staring at me!" Galit na Galit na wika ko.

"I'm not staring at you I'm focusing my food like you said." Wika nito habang naka focus padin Ang tingin sa aking mata, ilong, leeg, dibdib, Hanggang sa baba. Dumn Ang BASTOS Ng lalakeng to!!!

"Just focused to your food!!" Galit na sambit ko.

"You are my food, Cass." Nakangiti nyang sambit

Napa statwa ako sa narinig Kong wika nya. Got he so dumn sexy.

You are my food, Cass

You are my food, Cass

You are my food, cass

Mga paulit ulit Kong naririnig sa utak ko at Hindi na Maka Alis sa isip ko Ang mga salitang binitawan nya. gosh I'm fucking gonna crazy!

Nagulat na Lang ako na nasa kotche Nako at naka upo sa passenger sit at nasa kaliwa ko na man sya. Mahaba Ang naging byahe at tahimik lng kame, sa mga Oras na lumipas Hindi Kona na Malayan na nakatulog na pala ako. Ng pagmasdan ko sya ay tahimik pa din ito at seryoso lng sa pagmamaneho.

"Malapit naba Tayo?" Nag-dududang tanong ko

"Maybe?" Nakangising Saad nya. Gosh I want to bit his lips.

"Anong maybe? Ikaw Ang nagmamaneho tas Hindi mo alam? Hoyy wag mo nga ako paglaruan." Mahaba Kong wika

"Just don't be afraid if I tell that... We're lost?" Kalmadong wika nya at nagpalit palit Ang kanyang tingin sa akin at sa Daan.

"We..... What?? Are you kidding right?" Nanginginig Kong wika kaya pala kanina pa kame umaandar dahil hinahanap nya Ang Daan. Shit I want to go home!

"No I'm not, and don't be nervous I'm right here and I'm not leave you." Nakangiti nyang wika. "Even you pushed me away." Pahabol na wika nya ngunit pabulong lamang ito kaya Hindi Kona pinansin pa.

"O-ok" naguutal at nangingig na Ang boses ko.

Ilang minuto sa byahe huminto kame sa Isang abandon na Bahay. Malaman mo talaga na luma na ito dahil sa dumi at Ang daming mga dahon Dito. Lalabas na Sana sya Ng Makita nya ko nakatulala na naka tingin sa lumang Bahay.

"Cass, I know that your scared on ghost. But please trust me? Kahit ngayon Araw lng." Wika nito sabay hawak sa aking Isang palad.

Tumango na Lang ako at bumaba na sa kotche. Ang lakas Ng hanging kaya mas lalo ako natatakot, gusto Kong yumakap Kay renz, Hindi dahil sa nauuhaw ako sa kanya gusto kong yumakap dahil natatakot Nako ngayon. Ngunit pinigilan Kona lamang ito.