Συνήθιζα να βρίσκω τον εαυτό μου να φοβάται μέχρι και τα πιο απλά πράγματα στην ζωή.
Θυμάμαι σαν να ήταν χτες την πρώτη μέρα που πάτησα το πόδι μου στο νηπιαγωγείο. Ήμουν μικρή και ανήμπορη να χαρώ με την άφιξη μου. Ο πατέρας μου με κρατούσε σφιχτά από το χέρι τόσο σφιχτά που μπορούσα να νιώσω τους καρδιακους του παλμούς.
Έσκυψε και με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια με δάκρυα να πέφτουν σαν το ποτάμι από αυτά. Μου σκούπισε ένα δάκρυ που έτρεχε από το μάγουλο μου.
"Γιατί κλαις Άννα;"
Μου είπε γελώντας ελαφρά"Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι κοίτα πόσο καλά παίρνανε τα παιδάκια."
Βλέποντας ότι δεν μπορούσε να κάνει κάτι με τα λόγια του έβγαλε ένα μικρό μπλε πετραδάκι. Το τοποθέτησε μέσα στην παλάμη μου κλείνοντας την με τα δάκτυλα μου.
"Λοιπόν κοίτα αν ποτέ φοβηθείς η με χρειάζεσαι σκέψου την πέτρα και κράτησε την σφικτά στα χέρια σου. Βοηθάει"
Σηκώθηκε με φίλησε στο κούτελο και μου ξαναέπιασε το χέρι οδηγώντας με μέσα στο σχολείο.
Σήμερα που καθόμουν μπροστά από έναν άγνωστο πιο κρύο και από τον πάγο δεν ένιωσα τον φόβο να με κυριεύει. Ήθελα να μάθω για το παρελθόν της οικογένειας μου και αν σκόπευα να το μάθω από αυτόν. Έναν άγνωστο δεν με πείραζε καθόλου.
Κάθισα απέναντι του σε ένα κορμό που ήταν κομμένος και παρατημένος στο δάσος.
Αναστέναξε λίγο καθώς κοιτούσε την φωτιά. Αφαίρεσε την μαύρη φαρδιά κουκούλα του χιτώνα που έκρυβε τα χαρακτηριστικά του. Η φάτσα του ήταν πολύ γνώριμη σε εμένα αλλά δεν μπορούσα να την καθορίσω. Είχε έντονα μπλε μάτια σαν τα δικά μου και κάστανα μαλλιά. Δεν έμοιαζε και μεγάλος σε ηλικία πρέπει να ήταν γύρω στα σαράντα από ότι μου φάνηκε αλλά φαινόταν ταλαιπωρημένος.
Σηκώθηκε σιγά σιγά και κάθισε διστακτικά δίπλα μου
"Άννα... μπορείς να κάνεις περισσότερα πράγματα από ότι νομίζεις"
"Δεν καταλαβαίνω"
Ψιθύρισα τελείως αφοσιωμένη στα λόγια του και σε τίποτα άλλο. Γύρισε και με κοίταξε βαθιά μέσα στα μάτια.
"Ξέρεις η ζωή είναι σαν ένα βιβλίο αρχίζεις να διαβάζεις χωρίς να ξέρεις το τέλος. Ούτε εγώ ήξερα το τέλος... κάποιες φορές απλά θα ήθελα να γυρίσω το χρόνο πίσω....να αλλαξω κάποια λάθοι που έκανα απο απερισκεψία"
VOCÊ ESTÁ LENDO
WARRIOR WITHOUT FEAR: AND THE LOST WORLD
FantasiaΗ Άννα ένα κορίτσι δεκαοκτώ χρόνων έχασε τον πατέρα της στην ηλικία των τεσσάρων. Τα χρόνια πέρναγαν γρήγορα με την ζωή της να βυθίζεται πιο πολύ στην αθλιότητα. Όλα όμως πήραν μια απότομη στροφή όταν ανακαλύψε καταλάθος ένα μυστικό της οικογένεια...