ΝΤΑΝΙΕΛ
Η μυρωδιά των φρέσκων ψαριών είχε κατακλύσει το μικρό δρομάκι που ξεχώριζε την γη από το νερό. Στην άκρη,στο λιμάνι υπήρχαν ψαράδες που ύψωναν την φωνή τους για να καταφέρουν να πουλήσουν τα τελευταία ψάρια τους. Πλήθος περπατούσε στην αντίθεση κατεύθυνση από εμένα βυθιζοντάς με σε αυτό.
Μετά από την διαφωνία που είχαμε είχα αυτό το συναίσθημα ότι δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν πλέον. Η ίδια μου η οικογένεια με έκανε να ζω σε ένα ψέμα για είκοσι ένα ολόκληρα χρόνια με την υποψία πως είμουν απλά ένας απλός πολίτης. Πως μπορούσε να φανταστεί κάποιος ότι οι άνθρωποι που είχαν ως στήριγμα ως παράδειγμα τους έκρυβαν κάτι τόσο μεγάλο.
Κοίταξα προς το λιμάνι όπου ήταν αραγμένα κάτι καράβια. Κοντοστάθηκα μπροστά από έναν άντρα που φορούσε ένα μαύρο μανδύα με μια κουκούλα να παραδίδει στο σκότος τα χαρακτηριστικά του. Προχώρησα δειλά προς αυτόν.
"Γειά σας... έχετε κάποιο καράβι για να ενοικίασω για κάποιες ώρες?"
Είπα καθως έσκυψα για να μπορέσω να δω το πρόσωπο του ενώ την ίδια στιγμή πρόσεξα τα σανδάλια του που ήταν σκισμένα και γεμάτα στο χώμα. Το αίμα μου πάγωσε λίγο καθώς τα αντίκρισα αλλά συνέχισα να στέκομαι μπροστά του περιμένοντας μια απάντηση.Κούνησε τα χέρια του με ήρεμο και σταθερό ρυθμό αφαιρώντας την κουκούλα αποκαλυπτωντας έναν μέσο σε ηλικία άντρα με σημάδια του χρόνου χαραγμένα στο πρόσωπό του . Παρόλα αυτά είχα αυτή την αίσθηση ότι κάτι μου θυμίζει ο συγκεκριμένος άντρας. Ένας συγγενείς ίσως αλλά δεν μπορούσα να τον προσδιορίσω ξεκάθαρα.
"Φυσικά νεαρέ έχω εκείνη την βάρκα"
Είπε δείχνοντας με το δάκτυλο του μια μικρή βαρκα βαμμένη σε άσπρο και μπλε χρώμα.
"Και πόσο θα μου κοστίσει;"
Είπα δηλιάζοντας για λίγο καθώς έκανα ένα βήμα προς τα πίσω.
"Απολύτως τίποτα"
Μου είπε ενώ εγώ είχα μείνει με σηκωμένο το φρύδι μου. Για μένα δεν μου φαινόταν καθόλου φυσιολογικό το να δανειστείς μια βάρκα από ένα άγνωστο δωρεάν για αρκετές ώρες. Μήπως τον αναζητούσε η αστυνομία η είχε σκοτώσει κάποιον σε εκείνη την βάρκα. Σκεφτόμουν καθως άκουσα γρήγορα βαριά βηματα να πλησιάζουν προς εμένα. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα την μανα μου με την θεία μου να βυθίζονται στην μάζα από ανθρώπους και να εμφανίζονται κοντά μου.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
WARRIOR WITHOUT FEAR: AND THE LOST WORLD
FantastikΗ Άννα ένα κορίτσι δεκαοκτώ χρόνων έχασε τον πατέρα της στην ηλικία των τεσσάρων. Τα χρόνια πέρναγαν γρήγορα με την ζωή της να βυθίζεται πιο πολύ στην αθλιότητα. Όλα όμως πήραν μια απότομη στροφή όταν ανακαλύψε καταλάθος ένα μυστικό της οικογένεια...