Mafyam

(15)kapatma gözlerini

Hastalığım geçti aşklarım, şuan biraz daha iyiyim. Kendime gelir gelmez hemen yazmaya koyuldum. Sizi bu kadar beklettiğim için özür dilerim:)

Oy lütfen..

~İyi okumalar

Hastaneden çıkdığımız günün üzerinden tam 2 ay geçmişti. Bu iki ay içinde Cox güzel eğlenmiş ve gezmiştik. Şimdi ise aşağı inmek için bir şeyler arıyordum. üzerimi giyinip aşağıya indim. Arven ve Barlas mutfaktan ellerine tabaklarla çıkıyordu, Ateşse koltukta oturmuş telefonuyla ilgileniyordu.

-Günaydınn

-Günaydın bebeğim

-Günaydın kuşum

-Günaydın yengem de hadi gelin oturalım attık açlıktan bayılmak üzereyim.

Hepimiz güldükten sonra geçip sofraya oturduk. Bir güzel kahvaltı ettikten sonra Arvenle ben sofrayı toplarken Barlas ve Ateş çalışma odasına gitmişti.

Sofrayı topladıktan sonra koltuklara geçip oturduk.

-Ya kuşum bugün bir şeyler mi yapsak ya, ben sıkılıyorum bütün günü evde, hem kafamız dağılmış olur.

-Olur kanka ya, bir Ateşlere de soralım . Onlar gelmezse yanlız bir yerlere gideriz.

-Aynen öyle.

İkimizde kalkıp yukarı çalışma odasına doğru ilerledik. Kapıyı çalmadan içeri girdik, ikiside harıl harıl çalışıyordu.

-Ateş biz sıkılıyoruz ya, bir yerlere gidelim mi?

-Bebeğim ama bugün işlerimiz var yarın falan gitsek olmazmı.

-Tamam, o zaman bizde yanlız gideriz dimi kanka?

-Evet

-Yok yanlız olmaz tamam, siz gidin hazırlanın biz sizi aşağıda bekliyoruz.

Yanağına tüy kadar hafif bir öpücük bırakıp hazırlanmaya gittim. Aklımda alışveriş yapmak vardı o yüzden rahat bir şeyler giymek istedim. Bu fikri Arveninde beğeneceğine emindim.

Beyaz gömlek bir crop ve yeşil boş bir Pantalon giyindim. Saçımı topladım ve bir gözlük taktım. Yüzüme hafif bir makyaj yaptım ve spor ayakkabılarımi giyindim.

Odadan çıktım ve merdivenlerden inmeye başladım. İndiğimde Arveninde merdivende olduğunu gördüm.

Bir birimizi süzüp gülümsediğimizde ikimizde super olduğunuzu anlamıştık.

Barlas ve Ateş bizi kapıda bekliyordu. Adım sesleri duyduklarında kafalarını kaldırıp vize baktılar. Hayran bir şekilde bakarken biz yanlarına ulaşmıştık.

-Ee, nasıl olmuşuz?

-Süper olmuşsunuz bebeğim, biz ne yapıcaz böyle?

-Allah Allah, nasıl ne yapıcaz? Ne kadar güzel olduğumuzu anlayıp bizle gurur duyucaksınız

Hepimiz gülüp evden çıktık, korumaların getirdiyi arabaya bindik. Arven ve Ben arkada, Ateş ve Barlas ise önde oturuyordu. Arabayı Ateş sürücekti.

-Ee, nereye gidiyoruz?

-Alışverişe diye düşünmüştüm ama ne dersin kanka?

-Muhtesem bir fikir derim kuşum ne diyeyim.

-Tamam o zamana istikamet AVM!

yaklaşık 20 dakika sonra varmıştık. AVM'ye girip bir bir mağazalara bakmaya başladık.

******
Nerdeyse 2 saattir mağaza dolaşıyorduk ve bir çok şey almıştık.

Kıyafetten çok bakım ürünleri, maskeler makyaj ürünleri almıştık.

Ödemelerin hepsini Ateş ve Barlas yapmıştı ne kadar itiraz etsekte.

Şimdiyse bir kafede oturmuş yemeklerimizi bekliyorduk. Ateş ve Barlas telefonda bir şeye bakıyorlardı ama sorun şu ki Ateş bir tık(!) Sinirli gibiydi.

İş yerinde bir problem falandır diye düşünüp Arvene döndüm. Az önce mağazada çekindigimiz fotoyu Instagrama atıyordu.

Tekrardan Ateşlere döndüğümde ateş yüzünü eliyle kapatmış Barlas ise sıkıntılı bir şekilde oturuyordu.

-Ates noldu bir sorun mu var?

-O kadar da büyük bir şey değil bebeğim boş ver

Dediğini yapıp önüme döndüm, o sırada yemeklerimiz gelmişti. Hepsini yedikten sonra eve doğru yola çıktık.

Arabada müzik dinliyorduk ve çok eğlenceli vakit geçiriyorduk. Tam o sırada hiç beklemediğimiz bir anda Arabanın camına bir şey çarptı, sonra ise Ateşin bağırış sesi.

-S*keyim, Kafanızı indirin hemen!

Dediğini yapıp lafamı egdim, bir kaç dakika silah sesleri devam etti, en sonunda kesildiğinde Ateş ve Barlas silahını alıp arabadan indiler.

Ne kadar arkalarından itiraz etsekte önümüzü kesen siyah arabaya taraf gittiler, biz tabi ki her şeyi görüyorduk o sırada.

Ve şuanda Ateş sınırlı bir şekilde çevresi korumalarla dolu olan adamla konuşuyordu(!). Biz tartışıyordu diyelim.

Önünde ki adam bir anda eline silah alıp Ateşe doğrulttu.

Ben olayın şokunu atlatamadan hemen kapıyı açıp arabadan indim ve onlara doğru koştum.

Bir yandan koşuyordum bir yandan da nefes almaya çalışıyordum.

Yanlarına vardığımda önümüzdeki adam elinde siyahıyla pis pis sırıtmaya başladı. Sonraysa konuşmaya başladı

-Ee Ateş? Cevabını söylemedin, güzeller güzeli sevgilini mi yoksa seni mi vurayım?

-Ates ne diyor bu?

-Şş güzelim birazdan ikinizden biri yere yığılacak ondan konuşuyorduk. Gerçi böyle bir seksiliğe yazık ola bilir ama neyse.

-NE DİYORSUN LAN SENİ GEBERTİRİM!

-Ateş ateş.. ikimizde biliyoruz sevgilini seçmeyeceğini, o yüzden daha fazla seni bekleyemem

-Vur lan, beni vur!

-ATEŞ SAÇMALA-

Tam o sırada -BAAM-

Ve ateşin önüme düşüşü. Gözlerimden yaşlar fışkırırken yere çöktüm ve başını ellerinin arasına aldım.

-Hayır hayırr, Ateş lütfen kapatma gözlerini bak ben burdayım lütfen Ateş, beni bırakma.

-B-bensu seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?

-Evet evet, biliyorum. Bende seni çok ama çok seviyorum lütfen bırakma beni.

Ağzından kanlar aktiginda artık gözleri de yavaş yavaş kayıyordu.

-E-eğer iğrenmezsen, s-son kere öpe bilir misin?

Son kere sözünü ve etrafımızdakileri umursamadan dudaklarına yapıştım. Biraz öptükten sonra ayrıldım ve yaşlı gözlerle gözlerine baktım.

Yüzünü açılarımın arasına alıp konuşmaya başladım.

-Hayır Ateş hayır, kapatma o gözlerini lütfen aşkım lütfen

-S-seni sevdiğimi hiç u-unutma olur mu s-sevgilim?

Sonra ise o hayran olduğum siyah gözlerini kapattı, hemde arkasında başında ağlayan beni bırakarak

---BÖLÜM SONU---

YAZMAYI ÖZLEMİŞİM GERÇEKTEN, BİRAZ KİSA OLDU AMA İNSALLAH YAKİN ZAMANDA ELİM ALIŞACAK VE UZUN YAZICAM.

Oy lütfen