Bensu ile Ateş'in hikayesi ....
Bensu Işık,22 yaşında, neşeli, tek arkadaşı olan Arven ile okuldan eve evden okula gider. Ailesini küçükken kaybetmiştir. 18 yaşında yetimhaneden ayrılıp kendine bir ev almıştır. Arven ev arkadaşıdır
Ateş Kaya, çoğu...
Bir çeşit depresyon gibi bir şey deyim şuan, yazım hatalarım varsa affola:)
~İyi okumalar
--------------________________--------------
Bir kaç dakika sonra hemşire geldiğinde onu takip etmem gerektiğini söyledi.
Bir odaya girdik ve bana üzerime giyinecek şeyler vardı.
Ve artık tamamen hazırdım, şimdi sevdiğimin yanına girecektim.
Yoğun bakıma girdiğim gibi o güzel nane kokusu burnuma dolmuştu.
Hala kokusu üzerindeydi. Yanına bir sandalye çekip oturdum. Bir elini ellerimin arasına alıp sımsıkı tuttum.
Dudaklarımı bastırıp konuşmaya başladım.
-Ateş, çok korktum, sana bir şey olucak diye çok korktum. O kadar dedim sana gitme diye, ama dinlemedin beni. Lütfen çabuk uyan sevgilim, ben seni şimdiden çok özledim. Uyan birlikte tatile gidicez, bana söz vermiştin. Biliyorum beni bırakmayacağını ama yinede lütfen beni bırakmak gibi bir şey düşünme aşkım, lütfen.
İlk defa aşkım demiştim. Şuan uyanık olsa havalara uçardı kesin. İnşallah uyandığında yüzüne söyleyeceğim.
-Hanımefendi, süreniz doldu lütfen çıkarmısınız.
Kafamı sallayıp Ateşe döndüm.
-Yine gelicem ben sevgilim, ama ben gelmeden sen uyan..
Maskemi indirip dudaklarına dudaklarımı bastırıp tüy kadar hafif bir öpücük bıraktım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dışarı çıkıp tekrar camın önüne geçtim.
~3 ay sonra~
3 ay geçmişti ama Ateş Hala uyanmamıştı. Bu 3 ayın içinde bir çok kez yoğun bakıma girmiştim.
Hep çıktığımda o her zaman özlediğim dudaklarını öpmüştüm
Hep onunla konuşunca beni duyduğuna emindim.
İnanır mısınız bu 3 ay içinde onu o kadar çok özlemiştim ki. Artık yaz mevsimine giriyorduk
Süreçte arven ve Barlas hep yanımdaydı. Bana destek olmuşlardı.
Bazı günler Arven'in sayesinde eve gidip dinlenmiştim. Ama çok kez hastanede kalmıştım. Artık burada bir odam bile vardı
