Why Leave Me? • KATHNIEL •

XII: Courting

12.

Pagkadating ko ng school kaagad namang binagbuksan ako ng pinto ang driver, ng papasok na ako sa loob ng campus pinasabi ko nalang sa driver na maraming salamat kay mom. Wait, did I just forgot what's her name is? She never mentioned her name. She just said that she's Gazer's mom.

Bago pa umalis ang driver ay kinatok ko ulit ang bintana ng sasakyan, at binuksan naman nya ito. "Manong, ano po bang pangalan ng ma'm ninyo?" I asked.

"Ang pangalan nya po ay Divine Arlene Ford Willis. Ang ganda po ng pangalan nya diba po ma'm?" Ewan ko lang ha no hard feelings, pero feel ata ni manong close kami. Kaya para naman di ako masabihan ng medyo rude na bata, nag-agree nalang ako sa sinabi nya bago sya umalis.

Pumasok na'ko pero ang kaagad na bumungad saakin ay si Gazer. "Hello baby!" Correction, engot na Gazer. Inakbayan nya ako, ang bigat pa naman ng braso grabe! Kaya dali-dali ko itong tinanggal.

"Baby your face!" I rolled my eyes.

Ngumiti namn sya ng abot tenga which made me nervous and made my heart go crazy again. "Baby face naman talaga ako." He pouted.

Anong meron sakanya ngayon? So ayun nga dahil sa kabaliwan nya binatukan baka sakaling gumana. "Aray! Bakit mo naman ginawa yun?" He pouted again habang hinihamas nya ang ulo nya.

"Ayan, mas okay na yan." I said then left him behind and walk towards my classroom.

"Hey! Leen, hatid na kita." Hinabol nya ako at kinuha ang kamay ko.

Nagulat ako. . And my heart does, too. "Leen?" Tinaasan ko sya ng kilay.

"Leen is much better than Harleen. It's cute just like you!" He pinched my cheeks. Pinanggigilan pa'ko ng ogag!

"Ouch! Stop it, ang sakit pagkapisil mo! May balak ka atang tanggalin ang pisngi ko?" He smiled at my complain. Biglang uminit ang mukha ko, oh my goodness I need to stop blushing before he notice it!

"Leen, halika na male-late ka na. Hatid na kita." Inilahad nya ang kanyang kamay. I blushed even more, this guy is just. . . Just. . . Unbelievable!

"Wait what? Pumunta ka na nga lang ng classroom mo, kaya ko nang pumunta dun mag-isa."

"Leen, masanay ka na sakin kasi simula sa araw na ito. Lagi ka nang hatid-sundo sa'kin, aantayin kita hanggang last period." My eyes widened. Is that for real?

I gave him a 'what do you mean' look. He just smiled like a fool, and it's annoying!

"Because from now on, I'll be courting you." My heart starts pounding again, when will Gazer stop telling his jokes on me?

"Yeah, and it's a joke. Right?" He pouted. Oh, this guy is really annoying! He's so adorable because of that pouting, and I cannot!

"No, seriously. I want to court you at walang makakapigil sa'kin!" He looks like a pabebe guy with that last line.

"K." I turned my back to him and started walking upstairs. He even said 'hey wait for me!' but I prenteded that I didn't hear anything. Uh yeah, you can call me a great pretender. Look, I'm trying to hide my face because I think it's as red as a tomatoe!!

Sa bilis kong maglakad, para na syang tumatakbo para mahabol lang ako. At dahil sa matangkad sya, nahabol nya ako kaagad. Then I was shocked again when he tried to slip his hands into mine and intertwined it. I felt buttetflies on my stomach. . . again.

Sinubukan kong kumalas sa pagkakahawak nya sa'king kamay pero masyado mahigpit ang hawak nya sa kamay ko para maaalis ko.

"I already told you." Ugh. I hate that I'm starting to fall for him na.

Pagdating namin ng classroom namin ay magkahawak parin kami ng kamay dahilan upang pumukaw ng pansin ng aking mga kaklase. Nagbulungan naman kaagad ang mga ito, mapalalaki man o babae, ganyan sila. They always talk shits at my back, kaya hinayaan ko nalang sabihin nila ang gusto nilang sabihin.
At least I knew to myself, what the truth really is.

×××××

Natapos naman kaagad ang klase na as always boring. Eto yung pinaka-favorite kong part eh, ang umuwi na.

Habang naghihintay ako ng tricycle sa may gate ng school ng may tumigil na isang kulay itim na kotse sa tapat ko, nagtaka ako kasi nagtagal ng ilang minuto yung kotse sa tapat ko pero di ko nalang ito pinansin.

Nabigla naman ako nung may nagbaba ng window ng sasakyan, "Ma'm sakay na po kayo, kanina pa'ko naghihintay rito sa loob eh!" Nagulat ako sa reaksyon ng driver, talaga manong? Ikaw pa 'tong galit, alam ko bang sasakay ako rito? Kainis 'to.

Tumango nalang ako at sumakay na, dahil namukhaan ko naman na ang driver na ito eh. Sya rin yung naghatid sa'kin kanina. Pagkasakay ko ng sasakyan ay napansin ko kaagad na wala si Gazer, naman paano ko aalalahin iyon eh sya may-ari ng kotseng ito!

"Manong asan po pala si Gazer, ba't di po sya nakisabay?" Tanong ko sa driver.

"May practice po kasi sya ng basketball." Tipid nitong sagot, napa-okay nalang ako. Teka alam ba ng driver kung saan yung bahay namin?

Tiningnan ko ang mga daan na nalalagpasan namin at mukhang alam naman ng driver kung saan ako banda nakatira. Pano naman nito nalaman?

"Manong, paano nyo po nalaman na dito ako nakatira?" I asked.

"Hinatid ko na po kayo rito minsan," he started with that line and then he started to tell a story.

Yung gabing muntik na akong mapahamak at iniligtas ako ni Gazer ay tinawagan nya ang driver. I asked the driver kung paano iyon nangyari eh diba naka-motor sya? The driver explained that iniwan nya raw ang motor nya roon dahil di nya kayang mag-motor habang inaalalayan ang babaeng nahimatay dahil sa may sakit ito dahil naulanan. Nagmamadaling isinakay ako ni Gazer sa sasakyan at kaagad namang itinuro ni Gazer kung saan ako nakatira. Ang weird paano nya rin nalaman eh di pa man din sya nakakapunta roon? The driver explained again, kilala raw ni Gazer ang tatay ko. Matagal na raw na kaibigan ito ng mommy nya at idinadala pa sya roon sa bahay noong bata pa sya. It's totally weird he still remeber the address. And I don't think I can recall that there's a little boy visiting in our house when I was younger. Kaagad syang nag-door bell sa gate namin pero walang sumasagot, sa sobrang pag-alala ay kaagad syang bumalik sa kotse at nagdesisyon nalang na sa bahay muna nila ako matulog at magpagaling. Marami palang alam itong si manong ha. But thankfully, I just got home safely.