Selamlar!
Nasılsınız?
Kısa bir bölüm oldu.
Özür dilerim :(
15.bölüme hazır edin bence kendinizi.
Ve 15.bölümden sonra uzun bir zaman atlaması olacak sonra demeyin nasıl bir anda buraya kaydık diye.
20 oy 100 yorum!❤️
İyi Okumalar!
•
Maç günü gelmiş çatmıştı.
Sevgi,her zamanki yerinde oturmuş maçın başlamasını bekliyordu.
İsteyen bir kaç kişiyle fotoğraf çekinmişti.
Çoğu insan onlar için çok mutlu olduğunu ve çok yakıştıklarını söylemişti.
Sevgi,hepsine tek tek teşekkür etmişti.
Oyuncular ufaktan ısınmaya çıktığında teyzesi de gelip yanına oturmuştu.
Mert Hakan'ın da sahaya çıkmasıyla teyzesi de gelip oturmuştu.
"Bir an hiç gelmeyeceksin sandım."
"İşim uzadı,bebişim ondan."
dedi teyzesi göz kırparak.
"Belli."
dedi Sevgi,teyzesinin dudağını göstererek.
"Rujunu düzelt."
Teyzesi telefona bakıp rujunu düzeltirken Sevgi ise kalede ısınan Altay'a bakıyordu.
Göz göze geldiklerinde Sevgi gülümseyip el salladı.
Babası ve kardeşini gördüğünde de el sallamış ve öpücük atmıştı.
Ne olursa olsun,ailesiydi...
Tribünler dolup taşarken maçın başlama saati gelmişti.
Seremoni yapıldıktan sonra hakem ilk düdüğü çalmış maç başlamıştı.
Taraftarlar büyük bir coşkuyla marşları söyleyip takımlarına destek oluyorlardı.
Şans,Fenerbahçe'den yana gibi görünüyordu.
Baskın oynuyorlardı oyunu.
İlk atak Fred'den gelmiş,topu aldığı gibi rakip yarı sahasına girmişti.
Hemen önünde Dzeko boştaydı.
Topu onun ayağına bıraktığında bütün tribünler ayağa kalkmıştı!
Dzeko'nun ceza sahası dışından çektiği şut ağlarla buluşmuştu.
"Goooooooool!"
"Bu aşkın yolu belli.
Hayal ettim seni!"
Bütün herkes aynı anda şarkıyı söylemeye başlamıştı.
"Beni seeeeeev!"
Teyzesi ile Sevgi'de ayakta şarkıya eşlik ediyorlardı.
"Fenerbahçe'mizin golü!9 numaralı formasıyla EDİİİİİİİN!"
"Dzeko!"
"EDİİİİİİİİN!"
"Dzeko!"
Bu takım şampiyonluğu fazlasıyla hak ediyordu ve olacaklardı.
Bu sene o seneydi.
İlk yarıyı önde kapatmıştı Fenerbahçe.
Oyuncular soyunma odalarına giderken,Altay tribüne yaklaşmıştı.
