27

782 65 149
                                    

Selamlar!
Nasılsınız?

Ufaktan bir final yolu gözüktü.
Umarım bu bölümü beğenirsiniz.

Bundan sonraki bölümler Türkiye'de geçecek gibi gözüküyor.

20 oy 100 yorum!❤️
İyi Okumalar!

Türkiye'ye,İstanbul'a geleli neredeyse 1 hafta olmuştu.
Düğün telaşından çoğu zaman birbirlerini görememişlerdi.
Hatta çocukların doğum gününü de burada yapmaya karar vermişlerdi.

"Teyzeciğim,gerçekten çok güzelsin!
İnan bana!"
dedi Sevgi.

Eda,telaşla aynaya baktı.
Sevgi ile Eda birbirlerine baktılar.

"Kızlar!Hazır değil misiniz hala?"
diye seslendi aşağıdan Sevgi'nin anneannesi.

"Hazırız anneanne,geliyoruz!"
dedi Sevgi.

Teyzesi,odadan çıkarken Sevgi'nin telefonu çalmıştı.
Altay,arıyordu.

Sevgi,gülümseyerek aramayı cevapladı.
"Alo,efendim?"

"Yavrum,iki dakika arka bahçeye gelsene."

"Geleyim de aşkım...Sen Mert Hakan ile birlikte değil miydin?"

"Ben biraz onlardan erken geldim.
Sen hadi gel,çocuklar benim yanımda."

"Anniş,haydi gey!"
dedi arkadan bir ses.

Sevgi,güldü.
"Peki,tamam geliyorum."
diyerek telefonu kapattı ve teyzesinin arkasından aşağı indi.

"Ben iki dakika arka bahçeye gidip geliyorum."
dedi Sevgi.

"Nereye?"
diye sordu teyzesi.

"Teyzem,sakin ol.
Altay,çocuklarla arkadaymış bi yanlarına gidip geleceğim."

"Çabuk gel!"

"Tamaaaam!"
diyen Sevgi,bahçeye çıkmıştı.

Evin etrafından dolaşıp arkaya geldiğinde
üçünü de gördü.
"Anniiiiş!"
dedi İris,kucağındaki çiçek ile birlikte ona doğru koştu.

"Yaa,şaka yapıyorsunuz.
Ne gerek vardı?"
dedi Sevgi,Altay'a bakarken.

Barkın'la elindeki çiçeği annesine uzatmıştı.
Sevgi,hem İris'in hem de Barkın'ın yanaklarını öptü.
"Teşekkür ederim,annecim."

"Babim,annişe çiçek ayayım dedi."
dedi Barkın.

Sevgi,Altay'a baktı.
"Ne gerek vardı?"

"Ne demek ne gerek vardı?
Dünyanın en güzel annesine çiçek alalım dedik."
dedi Altay,bir de elini cebine koydu.
"Bir de bu var tabii."
diyerek cebindeki kutuyu çıkardı.

"Ya Altay ama."

"Aması yok,gel buraya."
dedi Altay.

Sevgi,saçlarını çekti.
Altay,kolyeyi taktı.

Sevgi,elini kolyede gezdirdi.
Kolyenin üstünde dördünün isimleri yazıyordu.
"Teşekkür ederim."

"Daha ne kadar,teşekkür edeceksin acaba?"
dedi Altay,gülerek.

Sevgi'de güldü.
"Anniş bak,babim baya da aymış!"
dedi İris,boynundaki küçük melek kolyesini gösterirken.

"Çok güzelmiş annecim,sarıldın mı babiye?"
dedi Sevgi,İris babasının kucağına atladı.

Barkın'da yanlarına geldi.
"Annenlere haber verdin mi?"
diye sordu Sevgi.

Altay,olumlu anlamda başını salladı.
"Söyledim hayatım,akşam gelecekler."

1408 | Altay BayındırHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin