Selamlar!
Nasılsınız?
Son 4-5 bölümdeyiz artık!
32 kesin final gibi düşünüyorum.
20 oy 100 yorum!💗
İyi Okumalar!
•
1 Hafta Sonra:
"Ya Altay'ı gördünüz mü?"
dedi Sevgi,merdivenlerden inerken.
"Sabah çıktı,daha da gelmedi kızım."
dedi annesi.
"Allah Allah nereye gitti acaba?
Aradım bir kaç defa açmadı da."
dedi Sevgi.
"İşi vardır belki,
arkadaşlarıyla falan buluşmuş olabilir."
dedi annesi.
"Evet,olabilir."
dedi Sevgi,sandalyeyi çekip otururken.
Babası ve kardeşi antrenmana gitmişti.
Çocuklar ise hala uyuyorlardı.
Türkan hanımlar Bursa'ya döneli de
birkaç gün olmuştu.
Sevgi'nin annesi hem kendine hem de kızına bir kahve yapıp oturdu.
"Anlat bakalım.
Ne var ne yok?"
dedi annesi.
"Bildiğin gibi anne.
Aynen,devam.
İş güç işte."
Annesi güldü.
"Tıch onu demiyorum ben."
Sevgi,annesine baktı.
"Anlamadım annecim,neyi diyorsun?"
"Altay,kızım.
Nasıl oldu?
Şimdi nasılsınız?"
dedi annesi.
Sevgi,gülümsedi.
"İyiyiz annecim...
Bende çok iyiyim,böyle nasıl anlatsam...
Omuzlarımdan bir yük kalkmış gibi hissediyorum.
Babalığına edecek tek bir lafım yok zaten,
çok mükemmel bir baba.
Çocuklarına çok düşkün,bir dediklerini iki etmiyor."
"Onu gördük zaten canım.
Ama çokta şımartmasın."
dedi annesi.
"Diyorum ama sözümü dinleyen olmadığından
artık bende karışmamaya başladım.
Yani belki de bu 3 yılı kapatmaya çalışıyordur bilemiyorum."
dedi Sevgi.
Annesi,kızının elini tuttu.
"Peki sen?
Mutlu musun?"
"Mutluyum anne.
Hani o küçükken hayalini kurduğum aile vardı ya...
Ben onu kurdum galiba."
dedi Sevgi.
Annesi,ona bakarak gülümsedi.
Gecelerce ben yapamıyorum galiba diye ağladığı günleri biliyordu.
Mutfağa doğru gelen küçük adımları duymuştu ikisi de.
Barkın,gözlerini kaşıyarak mutfağa girdi.
"Güyaydın anniş."
diyerek yanına geldi annesinin yanağına bir öpücük bıraktı.
"Günaydın,bebeğim."
diyen Sevgi'de onu kucağına alıp öpmüştü..
"İyi uyudun mu?"
Barkın,olumlu anlamda başını salladı.
"Yüyamda Feneybahçe'de oynuyoydum!
Goy aytım,anniş!"
"Oh,maşallah benim oğluma."
dedi Sevgi'nin annesi.
"Dedene söyleyelim,seni de takıma alsın.
Olur mu?"
"Oyuy!
Ben kayeci oycam!
Babim gibi!"
dedi Barkın.
"E annecim az önce gol atıyordun ama?"
dedi Sevgi,gülerek.
"Oyşun!
Goy de atayım!"
dedi Barkın.
Sevgi,gülerek kucağında Barkın ile ayağa kalktı.
"Hadi elini yüzünü yıkayalım biz."
diyerek lavaboya yöneldi.
Oğlunun elini yüzünü yıkayıp saçlarını düzeltti.
"Aynı Babim gibi oydum diymi anniş?"
"Evet oğlum,aynı babin gibi oldun."
dedi Sevgi,kucağından Barkın'ı indirirken.
"Hadi gel gidip kardeşini de uyandıralım.
Sonra da kahvaltı yaparız birlikte."
