20 oy 20 yorum!👼🏻
Kamerayı açtı ve karşıya yerleştirdi.
"Altay bak sana ne göstereceğim."
diyen Sevgi,yerde oturan çocuklara yaklaştı.
"Barkın,annecim.
Baba diyelim mi?"
diyerek oğlunu kucağına aldı.
Barkın,iki elini annesinin yanaklarına koydu.
Ve ağzını annesinin yanağına yasladı.
Sevgi,güldü.
"İnanabiliyor musun,dünyanın en güzel öpücüklerini alıyorum."
dedi kameraya bakarak.
İris,emekleyerek onlara doğru geldi.
"Ba-ba!"
Sevgi,güldü.
"Duydun mu Altay?
Baba dedi,İris."
"De-de!"
dedi Barkın.
Sevgi,kahkaha attı.
"Tabii ki bir de dedemiz var!"
Sevgi,kucağındaki Barkın'ı İris'in yanına bırakıp kameraya yaklaştı.
"Senin için her anlarını kayıt ediyorum Altay..."
Döndü,çocuklarına baktı.
Ardından tekrar kameraya baktı.
"Seni seviyoruz,her zaman..."
-
Güldü.
"Babam..."
dedi ekranın karşısında.
"Oğlum...
Kızım..."
İkisinin ekranda olduğu bir an durdurdu.
Baktı onlara uzun uzun.
Küçükken kucağına aldığı birer bağ kurduğu o çocuklar kendi çocuklarıydı.
Kokularında hep huzur bulmuştu.
Her fırsatta yanlarına gitmeye çalışmıştı.
Ancak bu bir süre sonra kesilmişti.
Sevgi,artık görüşmemeleri gerektiğini söylemişti.
"Niye yaptın,Sevgi?"
dedi kendi kendine...
"Neden?"
"Aile olabilirdik belki de.
Neyden kaçtın,be kızım?"
diyerek diğer videoya geçti.
