Eternity-||MinChanLix||- ༆

11∫good days are over∫

UYARI!

Lütfen hassas kişiler bu bölümü okumasın.

İşkenceli bir bölüm ve rahatsız oluyorsanız okumayın çünkü ficin kaos bulundurduğunu açıklamıştım.

SINIR: 44 OY

---

Felix ani firen yapan arabada bayılan babalarına bakamadan dengesini kaybedip ayakaltı olan kısma düşmüştü.Kafasını çarptığı kısma elini bastırıp ovaladıktan sonra arkasını döndüğünde arabanın arkasında sadece kendisinin kaldığını görmüş ve çok geçmeden araba yeniden haraket etmeye başlamıştı.

-Hey!babayayım!

Arabayı süren adam tepki vermezken evde bile hiç konuşmayan kenarda bekleyen o adam arka tarafa dönmüştü.Yavaşça maskesini çıkarıp gözünü kapatan saçlarını kenara almıştı.Felix'se gördüğü görüntü karşısında donakalmıştı.

Bu hastanede onu almak için zorlayan adamlardan biriydi..

Hemen geri çekilerek kendini en uç noktaya atmasıyla birlikte, güçlükle kapıyı açmaya çalışmıştı.Denemelerinin boşa olduğunu anladığında korkuyla hala ona bakan adama bakmıştı.

Aşırı korkuyordu.

İki adamında sesi gelmezken sadece Felixin şiddetle ağlaması duyuluyordu.

Not: Arabayı süren- Doyeon(salladım) Yanında oturan- Mingin (salladım)

-Yaklaş (mingin)

Felix duyduğu kalın sesle gerilirken dahada geriye gitmişti boşluksuz kısımda.

-Biliyomusun ikiletilmekten hiç hoşlanmam Yongbok.Uslu ol ve yaklaş.

Felix her ne kadar korksada daha beter olmaktansa yaklaşmıştı.Tahmin ettiği gibi adam onu sertçe çekerek kendi kucağına almıştı.

Bu durumdan iğrenen Yongbok şiddetle ağlamaya devam ederken içinden Chanın onu kurtarması için dualar ediyordu.

-Kes sesini!

Mingin elini Yongbokun ağzına getirmiş ve sıkmış, konuşmasını engellemişti.

Korkudan titreyen beden en ufak bir ses bile çıkarmamıştı.

Yongbokun Gözyaşlarının ıslattığı elini hızlıca silip çekmişti.Felix gözlerini kapatmış ve kısa hıçkırıklarla birlikte dualar ediyordu.

---

2 saat sonra

Tamamen ormanlık olan arazide baya lüks görünen büyük bi villanın önündeydiler.Felix arabanın durması ile yeniden ağlamaya başlamıştı.Çaresiz olduğu için.Çünkü yürümeyi bile bilmiyordu ki kapı açıldığında kaçsın.

Tek umudu babalarıydı.Kesinlikle onu bulacaklardı.

Minjin kapıyı açarak Felixi çıkarmış ardından kendisi çıkmıştı.Felixin yakasını bir an bırakmadan eve doğru yürürken Doyeon'da arkadan geliyordu.

Evin kapısını açan hizmetli ile birlikte Felixi bırakmasıyla, Felixinde yere kapaklaması bir olmuştu.

Gülüşme sesleri duymuştu bir süre, kaldıran olmadığı için yandaki dolaba tutunarak onları takip etmişti.Tam açamadığı bacaklarıyla tutunarak gelmiş ve Doyeonun gözüyle gösterdiği yere oturmuştu.

-Buraya seni saçma bebek gibi davran diye getirmedik.Amacımızı bildiğini düşünüyorum.

Anında her saniye tazelenen yaşlarını kıpkırmızı gözünden akıtmaya ve yalvarmaya başlamıştı.