16.05.2024 DÜZENLEMESİ!
Bu kurgu, Ölümle Baş Başa'nın eski ve ilk yirmi bölümünü içermektedir, ÖLÜMLE BAŞ BAŞA adlı kurgumun yeni bölümlerini okumak isterseniz, bölümleri profilimdeki kurgudan ulaşabilirsiniz. Eğer bu kitaba başlayacaksanız eski halleri yerine, yenilerini okumanızı öneririm. Buradaki bölümleri sadece manevi değeri olduğu için silmiyorum, yeni Ölümle Baş Başa için profilime bakın lütfen :)
(1.Sezon) 1.BÖLÜM BEDENİMDE DEĞİL RUHUMDA SIZI
16 Haziran 2018
Ayın on altıları...
Karanlık.
Her zamanki gibi karanlık.
Etraf sessizdi, ama bir o kadar da gürültülü.
Zihnimdeki görüntüler, çığlıklar, yardım telaşları daha gün gibi aklımdaydı.
Ne zamandır buradaydım?
An itibari ile buradaydım.
Bugün nasıl geldiğimi anlayamadığım bir şekilde kendimi bulduğum yer, geniş ve içerisinde yalnızca duvar diplerinde metal dolaplar bulunan bir odaydı.
Beni buraya her kim getirdiyse, bu kadar kolay bir şekilde getirmeleri neredeyse imkansızdı. En ufak hareketlenme dikkatimi çekerdi, getirenler her kimse nasıl becermişlerdi acaba?
En son hastane odasında ilaçlarımı almak için sedyeye uzandığımı hatırlıyordum...
Devamı ise buraydı.
Nerdeyse boş, oldukça geniş bir oda.
16 Eylül 2020
Gelen telefon üzerine adliyeye doğru yola çıkmıştım. Yarım saat sonunda bana baktıkça nefret uyandıran o adliye kapısının önündeydim.
Zihnimdeki karmaşa beni çok yoruyordu.
Arkamdan gelen korna sesiyle kendime gelip kapıya doğru yürümeye başladım.
İçeri girdiğimde merdivenlerin tam ortasında duran kişiyle karşılaştığımda dikkatimi çeken ilk şey gözleri oldu.
Mavi.
Bilinmez bir nedenle içim ürperdi. Başımı dik tutup avukatımın yanına doğru ilerlemeye başladım.
Aramızda geçen kısa konuşmada çok işimizin olmadığını, bir saat içinde buradan çıkacağımızın haberini alınca rahatladım.
Bir anda kapının açılma sesi ve mübaşirin sesi birbirine karıştı.
"Davalı: Armin Tan
Davacı: Melih Çakır mahkeme salonuna."
Ben, o ve avukatlar hep beraber kalkıp içeri girdik.
Hâkim in mahkemeyi başlatması, avukatların konuşması, söz hakkının bana verilişi, onun ifadesinin dinlenişi derken zihnim o kadar bulanmıştı ki içerideki hava bana az gelmeye başlamıştı.
Karar verilmişti.
Hak eden davasını kazanmıştı bile.
Adliye kapısından avukatımla konuşup ayrılmıştık. Şimdi haber vermem gereken birileri vardı.
Telefon altıncı çalışta açılmıştı.
"Bitti. Biz kazandık." Karşıdan gelen derin nefes sesiyle onunda rahatladığını anlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖBB (Eski Bölümler)
ChickLit(16.05.2024 düzenlemesi, bu kurgu ÖLÜMLE BAŞ BAŞA'NIN eski bölümlerine aittir. Yeni bölümlere profilimden ulaşabilirsiniz) İmdat çığlıklarımı duyan yoktu. Çırpınışlarımı gören yoktu. Onun gözleri. Onun sözleri. Her gelişinde canımı daha çok yakıyord...
