(16.05.2024 düzenlemesi, bu kurgu ÖLÜMLE BAŞ BAŞA'NIN eski bölümlerine aittir. Yeni bölümlere profilimden ulaşabilirsiniz)
İmdat çığlıklarımı duyan yoktu. Çırpınışlarımı gören yoktu.
Onun gözleri. Onun sözleri.
Her gelişinde canımı daha çok yakıyord...
Tamam, cumartesi dedik ama yorumlarınızı okumazsam sıkılıyorum.
Olukça güzel bir bölüm, eminim okurken de öyle düşüneceksiniz:)
Bölüme geçmeden önce oy vermeyi unutmayın...
Lütfen okumaya dalarak (!) beni yorumsuz bırakmayın çünkü sırf yorum okumak istediğim için erken attım bölümü.
Keyifli okumalar:)))
(1.Sezon) 12.BÖLÜM ASLANIN İÇERİSİNDEKİ KEDİ
(Bölüm şarkısı: Dzanum) bölümler 2020 tarihinde geçse de şarkının bu bölümü yansıttığını düşünüyorum. Dinleyerek okursanız duyguları daha iyi hissedersiniz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Armin Tan
Fotoğraflarımızı çekindikten sonra telefonumu alarak Miralay'ın yanına rapor vermeye gelmiştim.
Kapıyı çaldığımda gelmeme dair aldığım emir ile kapıyı araladım. "Üsteğmen Armin Tan, emredin Komutanım."
"Gel Armin." Diyerek karşısındaki sandalyeyi işaret etti.
Yüzümdeki tebessüme bakarak ikinci kez başıyla işaret ettiği koltuğa geçerek oturdum. "Anlat bakalım." Diyerek kollarını göğsünde birleştirdi.
Derin bir nefes aldığımda yüzümdeki gülümsemeyi bir türlü gönderemedim. Tebessümümü büyüterek konuşmaya başladım. "Sevkiyatın olduğu saatten oldukça sonra geldiler. Saha ve destek timinin yardımıyla hem Kobrayı hem de tırları sağ salim ele geçirdik Komutanım. Hiçbir sorun, emir uyuşmazlığı yaşamadık."
Duydukları ile yüzündeki memnun ifadesiyle bana baktı. "Çok güzel. Kobra ve tırlar nerede peki Üsteğmenim?" dediğinde boğazımı temizledim.
"Kobra ekiplerin yanında, tırlarda destek ve saha timi eşliğinde geliyor. Birazdan burada olacaklar." Dedim.
